Власта го изгуби легитимитетот, време е за промени


АЛЕКСАНДАР НИКОЛОСКИ

Ако треба во една реченица да се оценат претседателските избори тоа би било – иако власта победи, во суштина е поразена! Ова е почеток на крајот на Зоран Заев, СДСМ, ДУИ и целата ова власт. На едната страна имавме кандидат подржан од сите партии од власта, вклучително и албанските политички партии – ДУИ, ДПА и Алтернатива, од другата страна ја имавме Гордана Силјановска-Давкова, кандидат подржан од ВМРО-ДПМНЕ и мнозинството од македонскиот народ.

Власта реши по вторпат да ги крши добро поставените правила со кои функционира етничката хармонија и од старт да има кандидат кој ќе има монопол над најголем дел од албанските гласови. Тоа е лоша порака, тоа е порака која фрустрира, особено го фрустрира македонскиот народ кој е мнозински во оваа држава, порака која ги фрустрира луѓето во најголем дел од општините каде што победи Силјановска-Давкова, како и сите оние што сакаа да ја видат Македонија како функционална и хармонична мултиетничка држава. Пораката е дека гласовите може да се насочуваа по политички договор, а не да се остави на избирачите самите да одлучат врз основа на понудата на кандидатот, неговата програма и концепт.

Тука не смее да се потцени ни улогата на ДУИ која години наназад го портретира ВМРО-ДПМНЕ како непријател на Албанците во Македонија. Тоа е далеку од вистината. Но ДУИ тоа го прави со цел да ги покрие своите слабости. Неисполнетите ветувања кон оние кои гласаат за нив, корупцијата во своите редови, одбивањето да се направи реформа во партијата, многуте грешки секогаш ги оправдуваат со ВМРО-ДПМНЕ преставувајќи ја како противник на албанскиот народ, како и на интеграциите на Македонија во НАТО и ЕУ. Секако, тоа е целосно неточно. Тоа се правеше масовно и во оваа кампања. Да е парадоксот најголем, тоа го правеа луѓе кои се сè само не синоним за чесни политичари кои негуваат позападни вредности. Впрочем, ДУИ е полоша дури и од СДСМ. Ако во ВМРО-ДПМНЕ се сменија три генерации на политичари, ако во СДСМ две, во ДУИ политичарите се вечни.

Морам тука да признаам дека е и наша грешка тоа што во изминативе година и неколку месеци како ново раководство не посветивме повеќе време и енергија да се преставиме пред албанскиот електорат кој сме и што сме. Но времето е пред нас и таа грешка ќе ја исправиме.

Силната реформа во ВМРО-ДПМНЕ, и кадровска и концепциска, донесе одличен резултат на овие избори, кој ја поставува ВМРО-ДПМНЕ како партија број еден во Македонија. Таа реформа е бран кој ќе ги зафати и другите партии. Во таа насока под тој притисок дека нешто мора да се менува и дека СДСМ мора да се приспособи на новите трендови кои ги наметнува ВМРО-ДПМНЕ, Заев помалку комично ја најави метлата. Истиот бран се случува и во албанскиот политички кампус и ние ќе бидеме тука да покажеме кои сме и што сме, за да не дознаваат Албанците за нас од некој друг, кој својата неспособност, корупција и неволност за промени ќе ја покрива со ВМРО-ДПМНЕ. Тоа нема да го дозволиме никогаш повеќе.

Но она што е суштински за овие избори е дека власта го изгуби легитимитетот, и со резултатот во првиот и со резултатот во вториот круг. Овој резултат ја делегитимира власта и затоа ден поскоро треба да замине. Ако објективно погледнеме во какви услови работи и се развива ВМРО-ДПМНЕ во изминатиов период лесно е да се заклучи дека се направи обид од Заев и власта да се укине партијата. Обид кој не личи на едно демократско општество, туку на еден тоталитарен ум. Ама тој е Заев, си го знаеме. Кога оди надвор од државава на средби е со раката на срце и насмевка и три збора научени на англиски, кои се вртат околу зборот „да“, дома властољубив и среброљубив, обидувајќи се тоа да го покрие со политички прогон кон опонентската политичка партија ВМРО-ДПМНЕ. Но, тоа граѓаните го препознаа и не му дадоа доверба.

Иако ВМРО-ДПМНЕ е под силен политички притисок и прогон, иако е со замрзнат имот, иако е без финансиски средства за функционирање, сепак ВМРО-ДПМНЕ е победник на овие избори! Победник е и затоа што помеѓу двата круга немаше директор на институција, од најмала до најголема, ни министер од најнебитен до најбитен, кој не им се закануваше на вработените да гласаат за Стево Пендаровски. Немаше фирма која не беше под притисок да го стори истото. Меѓу двата круга пак се потценија граѓаните, особено оние од поранливите категории, посиромашните и заборавените. Им се нудеа пари од претставници на власта за да гласаат за Стево Пендаровски, им се купуваше душата. Истите оние кои не направија ништо две години да им го подобрат животот, сега им нудеа пари за да гласаат за нив. Од каде се тие пари? Од корупцијата која цвета насекаде и ја влече државата назад.

И затоа оваа Влада нема легитимитет да продолжи, затоа што ќе реди само неуспеси. Првиот доаѓа веќе во јуни. Македонија, за жал, втора година по ред нема да добие датум за почеток на преговори за членство во ЕУ. Кој легитимитет ќе го има оваа Влада да ја води државата потоа? Таков легитимитет нема. Или до крајот на годината долгот може да порасне на 55 проценти од бруто-домашниот производ највисок до сега. До крајот на годината нема да дојде ни еден нов инвеститор. Кој легитимитет ќе го има власта по тоа? Корупцијата ќе продолжи да цвета, веќе слушам дека многубројни министри и директори се спогодуваат со одредени компании како да наместат тендери. Знаат дека крајот е близу, па да ќарат што можат да ќарат. Каков легитимитет ќе има таква корумпирана власт?

Затоа ден поскоро, час поскоро, треба да се организираат предвремени избори. Избори на кои оваа власт ќе замине и Македонија ќе почне да се враќа на нормалата. Избори после кои Заев ќе замине.

Имам една порака и за Пендаровски. Нека му е со среќа и со успех мандатот. Спроти себе го имаше досега најдобриот кандидат кој Македонија го видела на претседателски избори. Нека искористи дел од нејзините визии, концепти и мудрост. Ќе биде добро за Македонија. Во спротивно, само ќе го потврди впечатокот дека е избран со сила и дека нема да донесе ништо ново и квалитетно.

За Македонија доаѓаат подобри денови, овој резултат јасно покажа дека народот сака промена, таа ќе дојде. Или ќе дојде после одлука на Владата да даде оставка затоа што ја препознала реалноста или ќе дојде после излегување на улица на сите што не се согласуваа со оваа власт. Изборот е на власта, а одлуката на народот.