Сакам да одржам концерт во Македонија за лекарите и жртвите од короната: Интервју со Благој Нацоски, тенор

Лејла Сабит

Имам сила колку за тројца Благоевци во моментов најискрено, во мене има енергија да ја свртам целата планета и да ги отпејам сите изгубени претстави и концерти, па и по три пати. Инаку Италија ја надминаа повеќе земји, а во моментов ситуацијата е доста добра. Бројките се во постојан пад, Италија има 60 милиони жители а во моментов има речиси ист број на хоспитализирани под интензивна нега со Македонија, вели за „Независен“ славниот тенор Благој Нацоски кој по пет месеци карантин и неизвесност во Џенова, каде живее и работи и 30-тина откажани концерти се враќа на сцената со „Реквием“ на Моцарт.

Дали како уметник е подготвен за „новата нормала“, зошто миланската Скала за него има голема симболика и посебна возбуда и кои му се плановите поврзани со Македонија, во продолжение на интервјуто.

По речиси пет месеци карантин и 30-тина откажани концерти се враќате на сцена со „Реквием“ на Моцарт. Какво е чувството како граѓанин и како уметник?

-Чувството е пред се е нетрпеливост. Во моите долги години дејност никогаш волку долго не сум бил далеку од сцената и таа ми недостига како леб во моментов. Ми недостига да го почувствувам андреналинот пред секој настап. Генерално сум оптимист и позитивен, единствен момент кога почувстував горчина во душата беше оној кога на почетокот на т.н. Фаза 2 кога повеќето се вратија на своите работни места, односно кога веќе можеше слободно да се излегува надвор а ние театрантите немавме се уште абер.

 Моцарт вас ве избра или вие него?

-Би сакал да верувам дека Волфи некаде од горе ме избрал да го изведам ова негово сакрално дело во чест на починатите, и тоа не само во Италија туку на целата земјина топка. Јас инаку на Моцарт му се „враќам“ секогаш и со огромно задоволство, тој има голема вина за она што сум јас во моментов. Белки ќе доживејам да биде измислена една временска машина па да одам и лично да го запознаам еден ден.

Живеете во Џенова, ама продолжувате од Милано. Колку овој моден и музички центар беше важен за вашата кариера пред а како сега?

-Mилано, иако не е главен град на Италија, сепак е најевропскиот град во Италија. Во него се чувствува истиот космополитизам како во Виена, Париз, Берлин, Лондон и Амстердам, така што е вистинското место и за мојот космополитски дух. Причината поради која не живеам во Милано е само моето живеалиште, палата од 13 век на самото море во Џенова. Сепак да се има можност секое утринско кафе дома да се пие пред морскиот хоризонт е нешто што тешко се напушта, а од друга страна сепак Милано е на два чекора од Џенова.
Од професионална гледна точка пак одговорот се состои во два збора: миланска Скала или пак Scala di Milano во оригинал. Најпознатата оперска куќа која мене буквално ме „препороди“ во кариерата, и од гледна точка на популарност и внатрешно, придонесе до едно поинакво гледиште кон оваа професија, кој професионалноста итн. Јас сум емотивно врзан за сето тоа што ми го даде тој град и тој театар и повторниот почеток во истиот за мене има голема симболика и посебна возбуда. Најискрено, едвај чекам да го отпеам Реквиемот.

И миланската Скала се реотвара следната недела, со 4 концерти со по 600 гости и заштитни маски. Дали како уметник сте подготвени за „новата нормала“?

-Не, никако! Не ми се допаѓа „новата нормала“ а и самиот збор е со аномалија, -или е нормала или не е, нема тука нова, стара… Кога ги видов моите колеги во Бергамо пред некоја вечер кои настапуваа со маски ми дојде и малку лутина, фудбалерите на теренот играат без никаква заштита, се потат, плукаат итн, а хорот во Бергамо мораше да пее со маски. Каде е логиката во сево ова. Се разбира, повторно ширење на вирусот мора да се спречи но очекував медицината, науката да постигнат поголеми резултати во оваа пандемија. Ми изгледаат премногу „изгубени“, а за политичарите пак да не и зборуваме, трагично е што светот го зафати една ваква пандемија кога имаме катастрофални политички лидери насекаде во светот, исклучок на неколку жени лидери кои покажаа повеќе храброст и способност да се справат со оваа пандемија.

Имате ли сила да продолжите како сведок на национална траума што ја задеси Италија една од најпогодените со корона земја во светот?

– Дали имам сила? Имам сила колку за тројца Благоевци во моментов најискрено, во мене има енергија да ја свртам целата планета и да ги отпејам сите изгубени претстави и концерти, па и по три пати. Инаку Италија ја надминаа повеќе земји, а во моментов ситуацијата е доста добра. Бројките се во постојан пад, Италија има 60 милиони жители а во моментов има речиси ист број на хоспитализирани под интензивна нега со Македонија. Не ми е ни јасно што се случува во Македонија а и воопшто на Балканот, зошто ситуацијата е влошена. Мислам дека еден од проблемите е тоа што Балканот е плодна почва за теориите на заговор. Кога ќе прочитам некои небулози односно фантазии по социјалните мрежи околу Короната ми се крева косата (што ја немам).

Како сега изгледа животот во Италија? Има ли уште мерки или продолжувате со животот на своја одговорност

-Тука животот е прилично нормализиран, се разбира, се носат заштитните средства, во рестораните има потребно растојание, во теретаните вежбањето е под строги мерки, но се остава доста на лична одговорност. И ете по два месеци на нормализација не ситуацијата сепак бројките се се‘ подобри.

На кои животни лекции ве научи или ве потсети пандемијата?

– Мислам дека научивме дека здравствениот систем во секоја држава треба да биде јавен а не приватен, односно да биде бесплатен и достапен за сите, научивме колку е битно да се биде алтруисти, што значи треба да се сузбие егоизмот, научивме дека државата треба да е поблиска до граѓаните и дека политичките актери треба да се грижат за секој граѓанин кого го претставуваат, а помалку да се грижат за своите фотељи, научивме дека е можно да имаме чисти градови, научивме дека е бирокративните и администравните работи можат да бидат многу побрзи и едноставни ако се сака благодарение на дигитализацијата денес, научивме дека имаме потреба од вистина, дека треба да се бориме против лажните вести, против теориите на заговор,  научивме дека треба да си ја чуваме природата… ах никогаш нема да заборавам дека видов како диви свињи, папагали и срни доаѓаат во град. Листата на поуки е долга, нека му ја мислат тие што носат одлуки!

Кои ви се плановите за понатаму поврзани со кариерата и со Македонија?

-Токму вчера ми беше еден доста плоден ден од тој план, би рекол и првиот исклучително плоден ден од почетокот на оваа санитарна криза. Добив покани од повеќе театри и со мојот менаџер сме цел во комуникација бидејќи некои од оперските проекти ми се поклопуваат така што се трудиме да ги решиме нештата на најдобар можен начин бидејќи понудите се навистина примамливи пред се од уметничка гледна точка. Зборуваме се разбира за 2021 година. Се надевав дека од утре ќе се нормализира и авиосообраќајот со Македонија па да долетав на некој ден да си го видам семејството но очигледно ќе треба да почекам уште малку. Имам многу планови и за Македонија, концерти, опери итн. Сакам на пример да одржам еден концерт посветен на сите здравствени работници и сите жртви на пандемијата. Само што во Македонија некако тешко е се уште да планираш вакви нешта. Колку што можам да забележам културата во моментов е тотално маргинализирана.