На ЕПП веќе не може да ѝ се верува, вели шефицата на социјалистите во ЕУ

Шефот на ЕПП, Манфред Вебер сака да гради партнерства со крајната десница, а тоа е црваната линија за нас, вели Ираче Гарсија Перез, лидер на Социјалистите и демократите во ЕУ


Ираче Гарсија Перез

 

Социјалистите и демократите (С&Д) отсекогаш биле во можност да соработуваат со сите проевропски сили во Европскиот парламент, но движењата на централнодесничарската Европска народна партија кон соработка со екстремната десница ја надминуваат нашата „црвена линија про-ЕУ“ и ризикуваат да ја вознемират оваа деликатна рамнотежа, изјави Ираче Гарсија Перез, водач на групата (С&Д) во Европскиот парламент, во интервју за „Еурактив“.

Иако „традиционалната“ соработка меѓу демохристијаните, социјалистите и демократите и либералите се одвива добро во последниве години, тоа веројатно нема да продолжи по изборите во пролетта 2024 година, рече Гарсија, обвинувајќи ја ЕПП.

Запрашана за нејзините неодамнешни критики на актуелниот шеф на ЕПП, Манфред Вебер, за барање партнерства на десната страна на политичкиот спектар, таа одговори:

„Ако овој сојуз е во опасност, тоа е затоа што некои луѓе се движат во многу опасна насока: кон екстремната десница и политичките сили кои не се за европска интеграција“, изјави Гарсија.

Социјалистичкиот лидер ја истакна способноста на ЕПП и С&Д секогаш да соработуваат и покрај политичките разлики.

Сепак, пратеничката во ЕУ додаде дека единствената црвена линија на (С&Д) е соработката со екстремната десница, црвена линија што ЕПП „за жал ја пречекорила“.

Вебер се обиде да изгради мостови со партијата Браќата на Италија на премиерката Џорџа Мелони, која припаѓа на Европските конзервативци и реформисти (ЕЦР).

Конзервативната група ЕЦР, моментално шестата сила во Европскиот парламент, е се поблиску до тоа да стане трета по големина група со 85 места, покажуваат неодамнешните проекции за следните европски избори во 2024 година.

Говорејќи преку видео на конвенцијата Форца Италија на Силвио Берлускони во Милано за време на викендот, Вебер ја повтори својата желба велејќи дека италијанската коалиција составена од Форца Италија, Браќата на Италија и Лига на екстремната десница Матео Салвини е „интересен“ модел за ЕПП.

„Италијанскиот модел е особено интересен за ЕПП […] Мислам дека можеме да научиме многу од вашето искуство, со оглед на претстојните европски избори. Победата за нас е одговорност. Кој друг би можел да ја води Европа во овие тешки времиња“, додаде тој.

Сепак, официјално и германските конзервативци во Берлин – демохристијаните (ЦДУ) и Христијанско-социјалната унија во Баварија (ЦСУ) – цврсто го отфрлија таквото сценарио.

Јирген Хард, портпарол за надворешна политика на партиската група ЦДУ/ЦСУ во Бундестагот, изјави за „Еурактив“ во јануари 2023 година дека иако италијанската коалициска влада ја вклучува и сестринската партија на ЕПП, Форца Италија, позициите на другите италијански коалициски партии „се во голема мера некомпатибилни со оние на ЕПП“.

„Нема причина за понатамошна соработка со другите партии на италијанската влада во Европскиот парламент, сѐ додека тие соработуваат со отворено антиевропски сили како што е германската AфD“, рече Хард.

Повеќе членови на ЕПП неодамна реагирале негативно на „зближувањето“ на Вебер-Мелони, особено жалејќи се на недостатокот на претходна консултација.

Клучните избори

Клучен елемент во однос на идните соработки на ЕПП се претстојните избори во Шпанија и Грција. Во двете земји, партиите од десниот центар усвоија слична комуникациска линија во однос на партнерствата со екстремната десница.

Во Грција се одржуваат национални избори на 21 мај, а актуелниот премиер Киријакос Мицотакис (Нова демократија – ЕПП) се смета за најблизок сојузник на Вебер во ЕПП.

За да се формира влада ќе биде потребна коалиција, бидејќи за првпат ќе се применува нов изборен закон.

Се очекува грчките социјалисти (Пасок) да ја играат улогата на креатор, бидејќи се рангирани на третото место во анкетите зад главната опозициска левичарска партија Сириза (ЕУ левица) и Нова демократија.

Сириза рече дека треба да се формира прогресивна коалиција со социјалистите за да се исфрлат конзервативците од власта. Пасок ги држи картите блиску до градите до изборите, иако неговата изборна програма е многу поблиска до онаа на Сириза.

Партнерството Пасок и Нова демократија е исто така тешко бидејќи беше откриено дека телефонот на актуелниот лидер на Пасок, Никос Андрулакис, бил прислушуван од грчките тајни служби, кои се под лична контрола на Мицотакис во таканаречениот скандал „Грчки Вотергејт“.

Официјално, Нова демократија соопшти дека нејзината цел е да води еднопартиска влада.

Но, неколку антивладини медиуми во текот на викендот во Атина цитираа „убедливи докази“ кои сугерираат дека високи функционери на Нова демократија биле во контакт со екстремно десничарски политичари за да создадат „екстремно десничарски тампон“ на десната страна во случај да им требаат луѓе да формираат влада.

„Додека Мицотакис се обидува да се појави како наводен противник на екстремната десница […] неговите подземни договори со неа, кои секојдневно се откриваат, ја покажуваат неговата цел да формира десничарско-екстремно десничарска влада доколку победи на изборите“, се вели во соопштението на Сириза.

Други критични избори се следниот декември во Шпанија, каде според анкетите, партијата ПСОЕ на Гарсија е на второто место по Народната партија (членка на ЕПП).

Според аналитичарите, на ПП ќе ѝ треба партнер за формирање влада, а екстремно десничарскиот Вокс би можел да биде опција бидејќи е на третото место во анкетите.

Јавно, ПП рече дека претпочита да владее сама, но не ја отфрли цврсто можноста за партнерство со Вокс доколку е потребно. ПП и Вокс веќе склучија сојуз во регионот Кастилја и Леон.

Од своја страна, ПСОЕ се обидува да создаде сојузи на левицата, која засега е фрагментирана.

Неколку извори од ЕПП изјавија за дека и грчките и шпанските избори ќе бидат важни за личната политичка иднина на Вебер и на ЕПП воопшто.