Кој е внатре, а кој надвор од „силите за уверување“ на Украина?
Неколку од најверните сојузници на Украина се подготвени да изнесат предлог за „сили за уверување“ следната недела што би ја обезбедувале земјата по потенцијален прекин на огнот или мировен договор – но не сите клучни играчи се согласуваат со идејата.
Групата сојузници, кои се нарекоа себеси „Коалиција на доброволци“, сè уште дискутираат за тоа какви безбедносни гаранции или поддршка на терен би можеле да ѝ понудат на Украина за да спроведат каков било потенцијален договор со Русија и да спречат идна инвазија.
Францускиот претседател Емануел Макрон и британскиот премиер Кир Стармер првпат ја изнесоа идејата за „сили за уверување“ на почетокот на годината, предлагајќи евентуално распоредување на околу 30.000 или помалку западни војници во Украина. Оттогаш околу 30 светски лидери се собраа зад иницијативата. Но, шест месеци подоцна, останува нејасно како всушност би изгледала таква сила, како би функционирала и што точно би сакала и би можела да придонесе која било од земјите вклучени во дискусиите.
Чизми на терен
Помалку од половина од коалицијата дури и размислува да испрати свои војници во Украина, многу спорно прашање кое покренува прашања за одмазда доколку Русија нападне – и страв од вовлекување во директен конфликт. Земјите што јавно се борат со можноста за распоредување контингенти се Австралија, Белгија, Канада, Естонија, Франција, Литванија и Обединетото Кралство.
Некои лидери беа претпазливи, нагласувајќи дека нивните сили нема да бидат испратени на фронтовските линии. Австралискиот премиер Ентони Албанезе ја поддржа идејата за „мировна“ мисија во интервју минатата недела, додека чешката министерка за одбрана Јана Чернохова навести испраќање војници за „повоена реконструкција“.
Поддршка во натура
Други лидери, претпазливи да ги стават своите војници во Украина, наместо тоа нудат оперативна поддршка и други форми на помош за „силите за уверување“.Полска, која се гордее со најголемата армија во Европската Унија по бројност, ја отфрли можноста за директно испраќање војници, иако премиерот Доналд Туск рече дека земјата би можела да обезбеди логистичка поддршка.
„Полска нема намера да испрати војници на мисија во Украина по завршувањето на војната“, рече Туск на заедничката прес-конференција оваа недела со својот канадски колега, Марк Карни.
Финска, исто така, понуди помош со логистиката, но останува претпазлива во повлекувањето на војниците од сопствената граница со Русија, долга 1.350 километри.
Шведска има намера да обезбеди мониторинг на воздушниот простор и поморски ресурси, додека романскиот премиер Илие Болојан минатата недела изјави дека неговата земја би можела да стави на располагање воени бази на силите за осигурување.
Словенија би можела да помогне со планирањето и обуката на персоналот надвор од Украина, нешто што го дискутираа и чешките претставници.
Луксембург, кој има помалку од 1.000 војници, според проценките на НАТО, размислува да придонесе со технологии за воздушен транспорт и сателитски технологии. Како што министерот за надворешни работи, Ксавиер Бетел, им рече на новинарите во вторник, „чизми во вселената“ наместо на земја.
Германија, една од трите земји што ја предводат „Коалицијата на доброволците“, сè уште не објаснила како ќе ги поддржи силите. Министерот за надворешни работи Јохан Вадефул во едно интервју посочи дека распоредувањето трупи би можело да ја „преоптовари“ германската војска.Но, вицеканцеларот Ларс Клингбеил сигнализираше отвореност кон идејата за време на посетата на Украина во понеделник: „Потребни се сигурни безбедносни гаранции за да се обезбеди траен мир за Украина (…) Германија ќе ја исполни својата одговорност“.
Украинскиот претседател Володимир Зеленски посочи дека сојузниците ќе ги финализираат ветувањата и ќе ги детализираат плановите за гарантирање на безбедноста на Украина оваа недела. Тоа доаѓа откако голем број европски лидери му се придружија на Зеленски на неговиот состанок во Белата куќа со американскиот претседател Доналд Трамп на почетокот од минатата недела.
Повеќе земји сè уште би можеле да се пријават за напорите во наредните денови, додека дипломатите преговараат и се договараат за придонесите. (Еурактив)