Подготовка за пораз

Ова го пишувам од Скопје, Северна Македонија, каде што бев последната недела да предавам на еден од нашите курсеви за Академија за лидерство за развој. Следењето на војната во Украина не се разликува овде во однос на достапните информации, освен што сум во соседната временска зона и фактот дека има поголема поддршка за Путин на Балканот отколку во другите делови на Европа. Голем дел од второто се должи на Србија, и на Србија како домаќин на Спутник.

Ќе го испружам вратот и ќе направам неколку прогнози:

1. Русија оди кон директен пораз во Украина. Руското планирање беше некомпетентно, засновано на погрешна претпоставка дека Украинците ја фаворизираат Русија и дека нивната војска ќе пропадне веднаш по инвазијата. Руските војници очигледно носеа униформи за нивната победа во Киев, наместо дополнителна муниција и оброци. Путин во овој момент го посвети најголемиот дел од целата своја војска на оваа операција – нема огромни резерви на сили што може да ги повика за да ги додаде во битката. Руските трупи се заглавени надвор од различни украински градови каде се соочуваат со огромни проблеми со снабдувањето и постојани украински напади.

2. Колапсот на нивната позиција би можел да биде ненадеен и катастрофален, наместо да се случува бавно преку војна на трошење. Армијата на терен ќе дојде до точка каде што не ќе може ниту да се снабдува, ниту да се повлече, а моралот ќе испари. Ова е барем точно на север; Русите се снаоѓаат подобро на југ, но тие позиции би било тешко да се одржат доколку северот се урне.

3. Не постои дипломатско решение за војната пред ова да се случи. Не постои замислив компромис кој би бил прифатлив и за Русија и за Украина со оглед на загубите што ги имаат во овој момент.

4. Советот за безбедност на Обединетите нации уште еднаш се покажа како бескорисен. Единствената корисна работа беше гласањето на Генералното собрание, кое помага да се идентификуваат лошите актери или измамничките актери во светот.

5. Одлуките на администрацијата на Бајден да не прогласи зона на забранети летови или да помогне во трансферот на полските „мигови“ беа добри; тие ги чуваа главите во многу емотивно време. Многу е подобро Украинците сами да ги поразат Русите, лишувајќи ја Москва од оправдувањето дека НАТО ги нападна, како и избегнувајќи ги сите очигледни можности за ескалација. Особено полските „мигови“ нема да додадат многу на украинските способности. Многу поважно е континуираното снабдување со Javelins, Stingers, TB2s, медицински материјали, опрема за комуникација и споделување на разузнавање. Претпоставувам дека украинските сили веќе се векторирани од разузнавањето на НАТО што дејствува надвор од Украина.

6. Се разбира, цената што Украина ја плаќа е огромна. Но, најголемата штета ја прават ракетите и артилеријата, за што ниту „миговите“, ниту зоната за забранети летови не можат многу да направат. Единственото нешто што ќе го спречи колежот е поразот на руската војска на теренот.

7. Путин нема да го преживее поразот на неговата војска. Тој добива поддршка затоа што се смета дека е силен човек; што има да понуди откако ќе покаже неспособност и ќе му биде одземена моќта на принуда?

8. Инвазијата веќе им нанесе огромна штета на популистите ширум светот, кои пред нападот униформно изразуваа симпатија за Путин. Тоа ги вклучува Матео Салвини, Жаир Болсонаро, Ерик Земур, Марин Лепен, Виктор Орбан и секако Доналд Трамп. Политиката на војната ги разоткри нивните отворено авторитарни склоности.

9. Војната до овој момент беше добра лекција за Кина. Како Русија, и Кина изгради навидум високотехнолошки воени сили во изминатата деценија, но тие немаат борбено искуство. Мизерните перформанси на руските воздухопловни сили веројатно би биле реплицирани од Воздухопловните сили на Народноослободителната армија, кои на сличен начин немаат искуство со управување со сложени воздушни операции. Може да се надеваме дека кинеското раководство нема да се залажува за сопствените способности како што направија Русите кога размислуваат за иден потег против Тајван.

10. Се надеваме дека самиот Тајван ќе се разбуди за потребата да се подготви да се бори како што направија Украинците и да го врати воениот рок. Да не бидеме предвреме дефетистички.

11. Турските дронови ќе станат бестселери.

12. Рускиот пораз ќе овозможи „ново раѓање на слободата“ и ќе нè извади од нашиот „фрка“за опаѓачката состојба на глобалната демократија. Духот од 1989 година ќе живее, благодарение на еден куп храбри Украинци.

(Френсис Фукујама е политички научник, економист и писател. Тој е професор на Универзитетот Стенфорд. Неговата најпозната книга e „Крајот на историјата и последниот човек“. Овој текст е објавен во магазинот American purpose)