Марадона заедно со Пеле беше најдобриот на сите времиња
Талентот на Диего Марадона беше толку голем што неговите вештини се сметаа дури и за натприродни
Диего Марадона, сметан за еден од најдобрите фудбалери на сите времиња, почина на 60-годишна возраст.
Аргентинецот, кој имаше операција на мозокот овој месец, почина од срцев удар, рече неговиот адвокат. Марадона ја инспирираше својата земја да го освои Светскиот куп во 1986 година кога како капитен покажа ниво на вештина, креативност, сила и желба, несомнено невидени пред или оттогаш. Во четвртфиналната победа над Англија од 2:1, тој исто така го постигна можеби најголемиот гол на сите времиња, натпревар во кој напаѓачот ја покажа и својата потемна, палава страна со неславната „Рака на Бога“.
Марадона исто така постигна успех на клупско ниво, особено со Наполи, кого тој го доведе до нивната прва титула во Серија А во 1987 година. Втората следеше во 1990 година, заедно со Купот на Италија во 1987 година и Купот на Уефа во 1991 година, и такво беше влијанието на играчот во клуб кој претходно живееше во сенка на северните моќници на Италија, особено на Јувентус, Милан и Интернационале, па Наполи во 2000 година објави дека го повлекуваат неговиот дрес со број 10.
За време на неговите седум години поминати во Неапол, почна зависноста на Марадона од кокаин. Тој беше погоден со 15-месечна суспензија за кршење на правилата за дрога во 1991 година – година кога го напушти Наполи – и, три години подоцна, беше исфрлен од Светското првенство во САД по позитивниот тест за ефедрин.
Оттогаш, личниот живот на Марадона излезе од контрола и во 2000 и 2004 година тој беше хоспитализиран поради срцеви проблеми, а вториот мораше да биде приклучен на респиратор. Следната година тој беше опериран од бајпас на желудник за да му помогне да се сопре неговата дебелина.
Ништо од тоа, сепак, не можеше да ги засени неговите таленти на теренот, кои на својот врв беа скоро натприродни.
Роден во Буенос Аирес на 30 октомври 1960 година, Диего Армандо Марадона беше чудо од дете и му се придружи на Лос Себолитас, младински тим на Аргентинос јуниорс, на 10-годишна возраст, тој играше клучна улога во нивната неверојатна низа од 136 победи , што пак доведе до тоа да дебитира за сениорскиот тим непосредно пред неговиот 16-ти роденден.
Наскоро – на 27 февруари 1977 година – Марадона дебитираше за Аргентина, влегувајќи како замена во 65-та минута на пријателскиот натпревар против Унгарија на Ла Бомбонера, домот на Бока јуниорс, на кого Марадона му се придружи во 1981 година. Тој помина само една сезона во клубот, но во тоа време постигна неверојатен соло гол против големиот ривал Ривер Плата и ѝ помогна на Бока да ја освои титулата.
Со оглед на неговиот брз развој и постојаните командувачки можности, не беше изненадување што на Марадона му се додворуваа најголемите европски клубови и во 1982 година настапи на својот прв мундијал во Шпанија, тој се приклучи на Барселона за тогашен светски рекорд од 5 милиони фунти.
Тој се мачеше да ја покаже својата најдобра форма за Каталонците, сепак, делумно поради скршеницата на скочниот зглоб, која претрпе во септември 1983 година, по судирот со „Касапот на Билбао“, Андони Гоикоечеа. Но, Марадона на крајот се опорави и во 1984 година се приклучи на Наполи. Две години подоцна дојде Светското првенство во Мексико и моментот кога тој се етаблираше како вистински великан.
Капитенот на Аргентина играше секоја минута на секој натпревар, постигнувајќи пет гола и давајќи асистенции за уште пет други. Тој беше супериорен во текот на целиот период, најдинамичен и највозбудлив играч на турнирот и го одзеде здивот со својот втор гол против Англија на стадионот „Ацтека“ кога предрибла двајца играчи на половината од теренот пред да избие покрај друг пар и, под притисок на Тери Бучер, го обиколи Питер Шилтон пред да ја испрати топката во празната мрежа. Тоа беше неверојатен приказ на вештини сојузнички на храброста и воопшто не беше чудно што некои сепак го нарекуваат ударот како „гол на векот“.
Четири минути порано Марадона го постигна својот прв гол на мечот. Аргентинскиот број 10 јасно ја удри топката со рака и таа мина крај Шилтон, , но и покрај протестите на момците на Боби Робсон, голот остана. „Никогаш нема да му простам”, рече Бучер во 2008 година. „Не е убаво кога ќе загубите четвртфинале на Светско првенство под тие околности. Многу е тешко да се прости и да се заборави во околностите“.
Марадона учествуваше на уште два Светски првенства – во 1990 година, кога беше капитен на Аргентина на вицешампионската позиција и 1994 година, кога беше испратен дома постигнувајќи гол во победата од 4:0 на групата над Грција, што се покажа како негов последен настап за неговата земја. Вкупно, Марадона играше 91 меч, постигнувајќи 34 гола.
На ниво на клубот, Марадона се приклучи на Севилја по неговото заминување од Наполи пред да се врати во својата татковина да игра за Њуел Олд Бојс и Бока, каде се пензионираше во 1997 година.
Следејќи ги неговите лични битки, тој ја водеше Аргентина две години, носејќи ја на Светското првенство во Јужна Африка во 2010 година, каде тимот кој го сочинуваше Хуан Себастијан Верон, Карлос Тевез и Лионел Меси се пласираше во четврт-финалето. Една година подоцна, и ја напушти функцијата во националниот тим, тој го презеде раководството на клубот со седиште во Дубаи, Ал-Васл, пред да заземе бројни позиции, неодамна менаџер на аргентинскиот прволигаш Гимнасија и Есгрима.
Но, токму по неговите играчки подвизи, Марадона ќе остане најдобро запаметен. Откако беше прогласен за јужноамерикански фудбалер на годината во пет наврати, тој во 2000 година беше прогласен за играч на векот на ФИФА заедно со Пеле, во комбинација на анкета на интернет и номинации од официјални лица, тренери и играчи. Марадона го освои народниот глас. (Гардијан)
‘What planet did you come from?’ pic.twitter.com/HrA9UW7JlS
— Dion Fanning (@dionfanning) November 25, 2020