Што ќе се случи со заштитните маски?

Се појавија како прв знак – на лицата на аеродромите и на улиците – дека овој вирус не треба да се зема здраво за готово.

За една година, маските беа распродадени; затоа започнаа научни дебати; па тие станаа штит; така, тие се вовлекуваат во политиката; така спасија мали бизниси; па ги спречија тие чудни средби.

Заштитната маска беше главен гостин на свадби и погреби, на црвените теписи и инаугурациите на претседателските избори, на настапот на полувремето во Суперболот. Маските беа насекаде.

Сега, по 14 месеци со маски, се чини дека нивниот крај е на повидок, барем во некои делови на светот. Кон крајот на април, Центрите за контрола и превенција на болести на САД (ЦДЦ) издадоа нови упатства според кои целосно вакцинираните луѓе повеќе не мора да носат маски надвор, освен ако не се во голем број.

ЦДЦ претходно рече дека малите групи вакцинирани лица – и повеќе од 1,6 милијарди дози се администрирани ширум светот до крајот на мај – можат безбедно да се соберат во затворени простории без маски.

Сега, кога лицата повторно се голи, што ќе се случи со маските?

Некои луѓе не се сигурни дека треба да се откажат, или затоа што чекаат на вакцинацијата или се уште се плашат – или да не бидат заразени или од погледот на другите кога не носат маска или и двете. Но, судејќи според изгледот на парковите и тротоарите, се чини дека многумина само ги фрлаат.

Од почетокот на пандемијата, модните дизајнери и дизајнерите на додатоци се свртеа кон маски. Побарувачката беше на највисоко ниво во историјата, па имаше смисла.

Модниот дизајнер Кристијан Сиријано вели дека неговата компанија произвела скоро три милиони маски. Клучот беше во тоа што тие може да се користат повеќепати.

Студентите исто така придонесоа во напорите. Хана Конрад од Институтот за модна технологија во Њујорк, правеше дизајн на венчаница кога започна пандемијата.

„Ја изгубив мотивацијата да создадам фустан што никој нема да го облече“, вели Хана.

„Ми се чинеше несериозно.

Така, таа започна да шие маски од остатокот од материјалот. Кога се врати на дизајнот на нејзината венчаница, додаде здолниште направено од педесетина маски прикачени на кринолин, кое може да се отстрани по потреба.

Како одговор на растечкото ѓубре направено од фрлени маски, многу уметници и дизајнери се обидоа да усовршат маски од платно и за еднократна употреба.

Кларис Мерл, директорка на париската компанија ФабБРИКК, најде начин да ги претвори текстилите во шарени тули со кои може да се направи мебел, ламби, акустични панели или подвижни sидови.

Ханеул Ким, дизајнер од Сеул, откри дека користените маски можат да се стопат на високи температури и започна со производство на пластични столици. За една е потребно 1.500 маски, а досега има направено педесет. (За оние кои мразат да бројат, тоа се 75.000 маски.)

„Се надевам дека еден ден ќе помине пандемијата и дека веќе нема да го имам материјалот“, вели Ким.

Постојат и подостапни начини за решавање на овој проблем. „Сам-свој-мајстори“ почнаа да ги претвораат маските во разни работи, вклучувајќи држачи за виолина или облека за кукли.

Џој Чо, дизајнер од Лос Анџелес и основач на брендот за животен стил „Ох радост!“, Користи маски како закрпи за облека.

„Нема подобар начин да користите стари маски отколку да внесете нов живот во фармерки или јакни“, вели таа.

Миранда Бенет, дизајнерка и сопственичка на студио во Остин, Тексас, направи колекција чанти со лаванда за плакари.

Кет Пфингст, студентка на универзитетот Дрексел, сфати дека старите маски се идеални за мали чанти за шминка или спојници.

Сепак, има многу причини да се задржат неколку маски.

„Едноставно, тогаш го забележавме. Не ги носат повеќе само за заштита “, вели Кристијан Сиријано.

И, многу епидемиолози, покрај тоа, велат дека прашањето не е дали ќе се случи следната пандемија, туку кога тоа ќе се случи.

„Изберете ги вашите омилени маски и во никој случај не ги фрлајте“, вели Миранда Бенет. „Не ги фрлајте во ѓубре“./New York Times