Измама на позната нафтена компанија: Оштети милиони луѓе


Мултинационалната нафтена компанија Шел продаде милиони лажни кредити за јаглен на најголемите канадски компании за нафтени песоци, покажуваат документите видени од Фајненшл Тајмс.

Се проценува дека овој нафтен гигант преку капацитетите за заробување јаглерод си донел над 135 милиони евра со контроверзниот договор со властите.

Треба да знаете дека јаглеродните кредити се заверен документ кој покажува дека некој проект или компанија ги избегнал емисиите или отстранил барем еден тон јаглерод диоксид од атмосферата.

Јаглеродните кредити потоа може да се продаваат на брокери или крајни потрошувачи кои сакаат да ги надоместат нивните емисии на јаглерод. Кредитите обично се еквивалентни на еден тон.

Кога некој ќе аплицира во шемата, тој треба да создаде проект кој има за цел да ги намали емисиите на стакленички гасови, а потоа да го повика лицето одговорно за верификација на кредитите и пресметување на намалувањата на емисиите.
Потоа можете да добиете заем кој потоа може да се продаде. Компанијата што купила хартиен кредит ги намалува своите емисии на стакленички гасови за износот наведен во кредитот што го купила.

Но, ваквата практика е предмет на бројни критики и се повеќе се откриваат неправилности.

Овој пат, како дел од шемата за субвенционирање за стимулирање на индустријата, владата на канадската провинција Алберта и дозволи на Шел да регистрира и продаде 5,7 милиони јаглеродни кредити кои немаа еквивалентно намалување на јаглеродот на корпорациите Шеврон, канадски природни ресурси, КонокоФилипс, Imperial Oil и Suncor En.

Кредитот обично е еднаков на еден тон, но во договорот од 2008 година, по успешното лобирање, на Шел и беше дозволено да продаде два кредити за еден тон емисии што ги елиминираа.

Кит Стјуарт, висок енергетски стратег на Гринпис Канада, кој учествуваше во собирањето податоци, силно ги критикуваше овие „фантомски заеми“ кои, според него, само ги забрзуваат климатските промени. Гринпис го опиша целиот процес како криминален.

„Шел“ штотуку објави дека зафаќањето на јаглерод одигра „важна улога во помагањето да се декарбонизираат индустриите и секторите каде што емисиите не можат да се избегнат“ и дека конечната реализација на нејзиниот потенцијал „потребно е итно создавање пазарни стимулации“.

Инаку, канадската провинција Алберта денес е дом на едно од најголемите и најинтензивните нафтени полиња во светот, чие производство порасна во последните години, што во исто време го забавува планот на Канада за намалување на штетните емисии.

Иако Канада е меѓу најдарежливите земји кога станува збор за стимулации за зафаќање и складирање на јаглерод, индустријата се бори да ја направи шемата за јаглеродни кредити економски исплатлива.

Во меѓувреме, Шел размислува да инвестира во изградба на втор капацитет за заробување јаглерод во Алберта, додека Меѓународната агенција за енергетика предупредува дека ќе биде потребна „незамислива“ количина на зафаќање и складирање на јаглерод за да се одржи производството на нафта и гас со сегашните стапки доколку се намалуваат да се направат емисии на стакленички гасови.

Ова во никој случај не е прв пат да се случи измама со јаглеродни кредити. На пример, американската компанија Verra, некогаш лидер во издавањето јаглеродни кредити, одобри вкупно 94,5 милиони тони јаглеродни кредити, додека беше утврдено дека вредноста на отстранетите емисии е 5,5 тони.