Ќе се гради мостот за кој сонувале античките Римјани, Мусолини и Берлускони

Соочени со новата застрашувачка цел на НАТО за воени трошоци, италијанските политичари предлагаат долго дискутираниот мост до Сицилија од 13,5 милијарди евра да се дефинира како воени трошоци.

Италија е една од членките на НАТО со најниски воени трошоци, со цел само 1,49 проценти од бруто домашниот производ за војската минатата година. Новата цел од 5 проценти до 2035 година се чини недостижна.

Владата на премиерката Џорџа Мелони сака да продолжи со планот за изградба на мост преку Месинскиот Проток, кој би бил најдолгиот висечки мост во светот, проект за кој сонувале античките Римјани, диктаторот Бенито Мусолини и поранешниот премиер Силвио Берлускони.

И министерот за надворешни работи Антонио Тајани и министерот за инфраструктура Матео Салвини, заменици на премиерката Мелони, нагласуваат дека мостот има стратешка вредност за НАТО, а не само економска улога, што беше нагласено и во владиниот извештај од април.

Еден владин претставник нагласи дека сè уште не е донесена формална одлука за класификацијата на мостот како безбедносен проект, но рече дека наскоро веројатно ќе се одржат дополнителни разговори за „да се види колку е ова изводливо“.

Идејата би можела да биде политички корисна за Мелони, која се бори да ја убеди јавноста, изморена од војна, за потребата од поголеми воени трошоци во време кога Италија веќе се движи кон мерки за штедење.

Постојат одредени причини зошто Италија би можела да се обиде да изгради аргумент за овој мост. Од целните 5% од БДП за НАТО, само 3,5% мора да бидат основни воени трошоци, додека преостанатите 1,5% можат да бидат насочени кон поширока стратешка отпорност, како што е инфраструктурата.

Еден функционер од Министерството за финансии, исто така, посочи дека означувањето на мостот како воен проект би ѝ помогнало на владата да надмине некои од економските и техничките пречки што претходно ја спречуваа неговата изградба.

Со децении, напорите за изградба на мостот, со проценет централен распон од 3,3 километри, имаат проблеми со трошоците, тешкотиите при градење во сеизмичка зона и предизвиците со раселувањето на луѓето.

Во април, италијанската влада усвои документ во кој се наведува дека мостот треба да се гради од „императивни причини заради јавен интерес“.

Покрај цивилната употреба, „мостот над Месинскиот теснец има и стратешко значење за националната и меѓународната безбедност, толку многу што ќе игра клучна улога во одбраната и безбедноста, овозможувајќи движење на италијанските вооружени сили и сојузниците на НАТО“, се додава во документот.

Италија, исто така, побара проектот да биде вклучен во планот на ЕУ за финансирање на мобилноста на воениот персонал, опремата и средствата, бидејќи тој „совршено би се вклопил во оваа стратегија, обезбедувајќи клучна инфраструктура за движење на силите на НАТО од Северна Европа до Медитеранот“, според владиниот извештај.

Мостот „претставува предност за воена мобилност, овозможувајќи брз транспорт на тешки возила, војници и ресурси по пат и железница“, додаде владата.

Дали НАТО, а уште поважно, поранешниот американски претседател Доналд Трамп, кој ги сака големите градежни проекти, ќе ја прифати оваа логика е друго прашање.

Официјално, Месинскиот Проток се наоѓа надвор од единствениот официјално назначен коридор на НАТО за воена мобилност во Италија, кој започнува во пристаништата на регионот Пуља на „петицата“ на италијанската чизма, го преминува Јадранот до Албанија и продолжува до Северна Македонија и Бугарија.

Исто така, не е јасно дали теснецот е дел од мрежата на воена мобилност на ЕУ, чии коридори се очекува да се усогласат со рутите на НАТО, според луѓе запознаени со дискусиите.

Министерот за надворешни работи Тајани е гласен поддржувач на мостот.

„Ќе им објасниме на Италијанците дека безбедноста е поширок концепт од само тенкови“, рече тој неодамна во интервју за деловниот весник Милано Финанца.

Министерот за инфраструктура Салвини, втор заменик на премиерот Мелони, го гледа мостот како проект што би можел да ја трансформира неговата крајно десничарска партија Лига, која првично беше сецесионистичка Северна лига, во успешна национална политичка сила што исто така се залага за голем проект на југ.

„Секако“, одговори тој неодамна кога беше прашан дали мостот би можел да ѝ помогне на Италија да постигне нова цел на НАТО.

„Инфраструктурата е стратешка во однос на безбедноста на многу начини, па ако инвестираме повеќе во безбедноста, дел од стратешката инфраструктура ќе стане дел од тој безбедносен план“, додаде Салвини.

Салвини, според функционер од Министерството за финансии и пратеник запознаен со внатрешните владини случувања, врши притисок за забрзување на процесот.

„Матео е многу за добивање некаков вид „одобрување“ за проектот на техничко и политичко ниво за да ѝ се покаже на јавноста дека нешто се случува“, рече функционер од Министерството за финансии.

Опозициските партии не се согласуваат ниту со потребата од изградба на мостот, ниту со неговата класификација како воена потрошувачка.

Друг аргумент против проектот е тоа што ги поврзува двата најсиромашни региони на Италија, од кои ниту еден нема ефикасен транспортен систем. Многумина веруваат дека инвестициите во локални патишта и железници се поитни.

Сепак, владејачката коалиција е решена да продолжи. Во вторник, Салвини рече дека конечното одобрување на проектот се очекува во јули.

Во нешто помалку ветувачки знак, Тајани предложи мостот да биде именуван по Берлускони, поранешниот премиер познат по своите „бунга бунга“ забави и бескрајните правни битки.