Ѓоковиќ неодговорно го искористи своето влијание и реалноста го врати ударот

Угледот на светскиот тенисер број 1 се замрачи откако лошо организираната егзибициска турнеја „Адрија тур“ брутално ги соочи тенисерите со реалноста на пандемијата

После сето тоа гушкање, фудбалски игри, инвазиите на личниот простор, танцувањето во бесни белградски клубови, детски денови, кошаркарските игри и долготрајните слики од судбинскиот „Адрија тур“ треба да бидат последни. По откажувањето на финалето, испразнетите играчи беа собрани во редица на паркинг во мртвата ноќ ноќта за да дознаат дали и тие биле заразени по позитивниот тест на корона вирус на Григор Димитров.

Некои од деталите беа впечатливи. По две седмици забава во големи толпи среде пандемија, сите одеднаш за прв пат носеа маска. Фотографиите го нагласуваат и тоа колку млади биле вклучените играчи. Борна Ќориќ, која исто така се зарази со вирусот, Александар Зверев, Дона Векиќ и Андреј Рубљов се доволно возрасни за да бидат одговорни за сопствените одлуки, но треба да имаат подобро водство од старешините околу нив. Што е најважно, едно отсуство беше забележително. Веројатно најдобриот тенисер на сите времиња ги покани нив на неговиот настан и ги изложи на небезбедни услови, но додека нервозно чекаа на тестирање, него никаде го немаше.

Сега е познато дека Новак Ѓоковиќ ги преминал границите со корона вирусот во неговиот систем, како што во вторникот го потврди и неговата долгоочекувана изјава, означувајќи адектен заклучок на надреалната сага. Schadenfreude (радување на туѓа несреќа) веќе започна, но ова е сериозно. Целото заклучување беше катастрофално за угледот на Ѓоковиќ, тоа датира од дискусиите за вакцините и неговите разговори во живо на Инстаграм со бројни продавачи на змиско масло. Луѓето се радуваа на тоа колку гласни и погрешни беа псевдонаучните тврдењата на Ѓоковиќ, но гледиштето на Ѓоковиќ, кој ужасно забележуваше кон секое бесмислено верување изнесено кон него, беше само разочарувачко и тажно.

Имаше огнени дискусии за тоа колку може да биде опасен зборот на тенисер, и сега имаме јасен заклучок. Кога луѓето за прв пат погледнаа во ужасните белградски толпи, тој рефлексивно истакна дека тие критики потекнуваат од „Западот“. Тие можеби само ја охрабриле волјата да ја покажат погрешната „победа“ на Србија над вирусот. Мислењата што произлегуваат од земји како што се Велика Британија и САД можат навистина да бидат одмаздољубиви и жални, но има и такво нешто како здрав разум. Постојат основни научни реалности кои се одложувани со месеци, кои биле лошо игнорирани.

Реалноста е нешто што машките тенисери воопшто не се дел од играта од три месеци. Григор Димитров е еден од најпријатните луѓе во спортот, но како и Доминик Тим и Зверев, тој изминатите неколку недели ги помина шетајќи низ целиот свет сред пандемија, очигледно без воопшто да замисли дека може да фати и да го шири самиот вирус. Тоа, исто така, е опасно.

Постојат шпекулации за тоа кога Димитров за прв пат почувствувал симптоми на корона вирус, но неговата одлука да се поздрави со Ќориќ со лакт и со судијата по неговиот летаргичен пораз во саботата беше воодушевувачка. Наместо да тестира за корона вирус во Задар, тој следното утро отпатува за Монако. Во вторникот, причината што ја даде неговиот менаџер за нивната одлука беше смешна: „Тие често имаат заболувања, но сепак се обидуваат да играат“, рече тој. „Немавме такви грижи [за корона вирусот], никој од нас не размислувал за тоа“.

Во својата изјава во вторникот, Ѓоковиќ ја истакна желбата да се одржи турнирот од филантропски причини. Треба да се разговара за националистичките верувања, но лесно е да се верува дека тој искрено сакал да промовира единство меѓу некои од соседите. Додека му го покажа на светот прекрасниот стар град Задар, хрватските медиуми беа зад него: „Хрватска го следи најдобриот тенисер на сите времиња, харизматичен спортист и пријател на нашата земја“, напиша 24sata.hr. Неколку недели подоцна, тој требаше да отпатува за Босна каде што  требаше да се соочи со неговиот босански пријател Дамир Џумхур, кој е роден таму за време на војната во 1990-тите. Тие требаше да играат во Сараево.

Наместо тоа, заедно со српските и хрватските федерации кои беа толку зафатени да бидат домаќини на најдобриот играч во светот, не успеаја да ги преземат сите мерки на претпазливост среде пандемија за да ја задржат публиката безбедна. Околу десетина истакнати луѓе се покажаа како позитивни. Бидејќи сите индикации потенцираа дека настан како што е настанот со Ѓоковиќ, доаѓа, нема многу што да научиме од тоа. Којзнае колку други луѓе беа допрени од вирусот додека стоеја среде огромна толпа или капки оставени од Ѓоковиќ и Димитров додека ги минуваа границите за да стигнат до дома. Мерка за последиците од секоја одлука: Монако немаше  регистрирано ниту еден случај на корона вирус цели три недели. На 21 јуни, лентата беше скината. (Гардијан)