Ѓоковиќ, едноставно, е незапирлив. Синер беше демолиран

Колку е поголем влогот, толку е поголем настапот на Новак Ѓоковиќ. Ова отсекогаш бил еден од клучните столбови на успехот на Ѓоковиќ бидејќи тој ги освои сите значајни титули толку многу пати, а исто така совршено се покажа во текот на уште една триумфална недела во Торино.

Пет дена откако Јаник Синер го одигра својот најдобар тенис за да го победи Ѓоковиќ по три исцрпувачки часа во нивната битка во групата, Ѓоковиќ едноставно го подигна своето ниво на височини што Синер не можеше да ги достигне додека рутински го победи Италијанецот со 6-3, 6- 3 за освојување на титулата во финалето на АТП.

Во овој момент од кариерата на Ѓоковиќ, речиси секој триумф доаѓа со уште еден рекорд. Србинот сега освои седум титули на АТП финалето, раскинувајќи ја врската со Роџер Федерер. Тој продолжува да се движи кон својот век со 98 титули. Од него повеќе имаат само само Џими Конорс (109) и Федерер (103). Во понеделник Ѓоковиќ ќе ужива во неверојатната 400-та недела како светски рекет број 1, сега 90 недели повеќе од Федерер на второто место.

Ѓоковиќ пристигна во финалето откако имаше една одлична игра против младиот Алкараз во полуфиналето, оставајќи само пет гема на својот најблизок противник. Помалку од 24 часа подоцна, Ѓоковиќ едноставно продолжи таму каде што застана.

Подобрувањата што Синер ги направи на неговиот сервис со право привлече значајно внимание во изминатите неколку месеци, а особено оваа недела, но сепак сервисот на Ѓоковиќ доминираше во текот на целиот период, повторно покажувајќи како го трансформирал ударот во последните години. Тој сервираше беспрекорно, имаше седум асови во воведниот сет и изгуби само два поени на сервис против еден од најдобрите враќачи додека не поведе со 6-3, 3-2.

Слично на тоа, Синер е познат како еден од најголемите, најчисти напаѓачи во светот, а Ѓоковиќ сè уште понекогаш е категоризиран како прв играч во одбраната, но сепак актуелниот шампион го започна мечот демолирајќи го со форхендите, уште едно значајно прилагодување што го направи во вториот дел од неговата кариера. Ѓоковиќ го задушуваше противникот со својата длабочина, остри промени на правецот и немилосрдното, чисто удирање со топка.

Што можеш да направиш кога најдобриот ретернер и одбранбен играч на сите времиња исто така те надигрува во нападот? Додека играта на Ѓоковиќ течеше кон крајот на првиот сет, тој освои 14 поени по ред за да го освои сет и да дојде до брејк водство во вториот.

Сепак, Синер силно се бореше. Со 0-2 и 0-30 на свој сервис, Синер преживеа уште една брејк-точка во долгата игра и некако да се задржи во натпреварот. Неколку моменти подоцна, Ѓоковиќ одговори со три аса, неповратен сервис и гејм на нула.

Неговиот неуспех да ги искористи шансите на сервис гемовите на Синер доведе до нервозни последни неколку гемови, при што Ѓоковиќ заостануваше со 15-40 и 0-30 во последователни гемови. Секој пат кога натпреварот можеше да стане покомплициран, иако, Ѓоковиќ методично се опоравуваше, тој го држеше сервисот и го продолжи својот марш кон уште една значајна титула.

„Ова е една од најдобрите сезони што сум ги имал во мојот живот, без сомнение“, рече Ѓоковиќ на крајот на годината со скор од 55-6. „Да ја крунисам со победа против домашниот херој , кој одигра неверојатен тенис оваа недела, е феноменално. Многу сум горд на настапите изминативе два дена против Алкараз и Синер, веројатно најдобрите двајца играчи во светот покрај мене и Медведев во моментов – и начинот на кој тие играа.

Морав да победувам на натпреварите и да не чекам да ми ја дадат победата и тоа е она што го направив. Мислам дека тактички одиграв поинаку отколку во групната фаза против Јаник, и севкупно беше феноменална недела“.

За Синер ова беше неверојатна недела бидејќи тој дополнително се издигна меѓу своите врсници. Тој покажа дека продолжува да расте во сѐ покомплетен играч, стана психички поцврст и се позиционираше како јасен претендент за најголемите турнири во годината.

Проблемот за најдобрите млади играчи е што иако тие прават значајни чекори, така и Ѓоковиќ на 36 години. Неговата посветеност да работи на својот занает и да продолжи да расте како играч, дури и по сето она што го постигна, е запрепастувачка, а последиците се јасни: додека Ѓоковиќ продолжува да освојува големи титули, толку малку играчи покажаа дека можат да го запрат.