Дали поголемата тетоважа носи поголем ризик од рак на крвта? (Фото)


 Истражувачите открија дека честичките од мастилото од тетоважата се акумулираат во лимфните јазли и влијаат на функцијата на имунолошкиот систем и може да играат клучна улога во развојот на ракот.

Една неодамнешна студија објавена од The ​​Lancet сугерира можна поврзаност помеѓу изложеноста на мастило за тетоважи и зголемен ризик од малигнен лимфом, при што тетовираните лица имаат 21 отсто поголем ризик за развој на лимфом.

Научниците од Универзитетот во Јужна Данска и Универзитетот во Хелсинки го спроведоа истражувањето со анализа на здравствените податоци од данската група за тетоважи близнаци, која вклучуваше повеќе од 5.900 близнаци.

Тетовираните луѓе имаат 21 отсто поголеми шанси да заболат од овој рак.

Истражувачите споредиле речиси 2.400 случајно избрани близнаци родени меѓу 1960 и 1996 година, како и 316 близнаци кај кои на еден близнак му бил дијагностициран рак. Тие откриле дека тетовираните поединци имаат поголема веројатност да бидат дијагностицирани со рак на кожа и лимфом во споредба со оние без тетоважи.

Студијата покажа дека тетовираните поединци имаат поголем ризик од развој на рак на кожата и лимфом во споредба со оние без тетоважи. Овој ризик е особено изразен кај луѓето со големи тетоважи, дефинирани како „поголеми од вашата дланка“. Тетоважите поголеми од вашата дланка го зголемуваат ризикот од рак на кожата за речиси 2,4 пати. Стапката на лимфом е речиси три пати поголема кај луѓето со големи тетоважи во споредба со оние без тетоважи.

Истражувачите забележале дека кога мастилото за тетоважа се вбризгува во кожата, честичките од мастилото може да се акумулираат во лимфните јазли, каде што можат да влијаат на имунолошкиот систем и да играат клучна улога во развојот на ракот.

„Можеме да видиме дека честичките мастило се акумулираат во лимфните јазли и се сомневаме дека телото ги перцепира како туѓи материи“, рече Хенрик Фредериксен, додавајќи: „Ова може да значи дека имунолошкиот систем постојано се обидува да реагира на мастилото, а сè уште не знаеме дали тоа може да ја ослаби функцијата на лимфните јазли или да има други здравствени последици“.

Мастилата за тетоважи содржат различни соединенија, вклучувајќи метали, органски пигменти, примарни ароматични амини и полициклични ароматични јаглеводороди, што предизвикува загриженост за нивната безбедност и потенцијалните канцерогени својства. Акумулацијата на честички мастило во лимфните јазли може да доведе до хронично воспаление, што потенцијално ќе резултира со абнормален раст на клетките и поголем ризик од рак со текот на времето.

„Нашата студија сугерира дека постои зголемен ризик од добивање рак ако некој има тетоважи“, рече Сигне Бедстед Клеменсен, асистент професор по биостатистика на Универзитетот во Јужна Данска.

„Прерано е да се каже дали врската помеѓу тетоважите и ракот е причинска или не. Има причина да се сомневаме, но потребни се повеќе студии“, истакна таа.

Истражувачите признаваат дека утврдувањето на точната врска помеѓу тетоважите и ракот е сложено бидејќи ракот може да потрае со години за да се развие, а ефектите од мастилото може да се манифестираат децении подоцна, што го отежнува мерењето на директен ефект. Тие планираат да истражат како честичките мастило влијаат на функцијата на лимфните јазли на молекуларно ниво.

„Таквите тврдења предизвикуваат непотребна социјална тревога“, вели д-р Донис Муњоз, дерматолог од Шпанската академија за дерматологија и венерологија.

„Во моето 40-годишно искуство како професионалец, никогаш не сум видел тетоважа да предизвикува рак на кожата“, истакна тој.

И покрај наодите, истражувачите не можат да кажат колку е зголемен ризикот од рак ако некој има тетоважа, а неизвесно е дали многу мали тетоважи исто така може да го зголемат ризикот од рак – истражувањето сè уште не го потврдило или негирало тоа. Тие, исто така, планираат да проучат дали одредени типови на лимфом се повеќе поврзани со тетоважи од другите.

Како што тетоважите стануваат сѐ поприсутни, потребни се повеќе студии за целосно да се разберат сите потенцијални долгорочни импликации за здравјето на кожата, особено во однос на воспалителните реакции предизвикани од процесот на тетовирање.