Што значи „богат како Ротшилд“?

Во свет каде, како што често велат финансиските експерти, „првата генерација создава богатство, втората го зголемува, а третата го троши“, семејството Ротшилд, едно од најпознатите и највлијателните семејства во историјата на европското банкарство, е фасцинантен исклучок. Не само што нивното богатство не исчезнало со текот на времето, туку успешно се зачувало и зголемило повеќе од седум генерации, подвиг речиси нечуен меѓу големите династии поврзани со парите.

Богатството на Ротшилд не е случајност, туку резултат на систематски и повеќегенерациски пристап – каде што секоја одлука е дел од поголема слика. Преку правни механизми како што се фондови, софистицирани стратегии за долгови, инвестиции во генерациски средства и фокус на образование и континуитет, ова семејство покажа дека богатството не мора да биде краткорочен феномен, туку долгорочна мисија.

Клучот за долговечноста на нивното богатство лежи во внимателна стратегија, широко знаење и специфични, добро развиени методи, кои се далеку од вообичаениот начин на размислување.

Наследување преку фондови, а не преку тестаменти

Една од најзначајните одлуки на Ротшилдови беше да користат фондови – правни структури што овозможуваат контрола и заштита на средствата низ генерациите, наместо класични тестаменти. Тестаментот станува јавен и предмет на оспорување, додека фондот за доверба останува приватен, флексибилен и стабилен, со што се избегнува фрагментацијата на богатството и неговото истекување преку даночни и правни компликации.

Како што пишува „Фајненшл тајмс“, фондовите им овозможуваат на сопствениците да постават прецизни правила за тоа како, кога и под кои услови наследниците можат да ги користат средствата од фондот – со што се заштитуваат семејните вредности, но и средствата од надворешни закани како што се развод, тужби или деловни неуспеси.

Позајмување наспроти продажба

Наместо да продаваат лозја, рудници или уметнички дела за да соберат пари, Ротшилдови никогаш не ги продавале своите вредни средства – тие ги користеле како колатерал за да обезбедат поволни заеми. Ова ја зачувало нивната база на богатство, а сепак имало пристап до капитал.

Како што објаснува Форбс, овој пристап „позајмено наспроти средства“ овозможува позајмување без губење на сопственоста. Долгот потоа се враќа преку нови инвестиции, додека средствата остануваат во семејството.

Образованието како обврска

Секоја нова генерација Ротшилдови поминала низ ригорозен режим на високо образование: финансии, политика, дипломатија, право и јазици. Тие учеле најмалку четири јазици и често посетувале најпрестижни универзитети во Европа. Образованието не било индивидуална одлука, туку семејна стратегија, алатка за преживување во сложениот свет на меѓународните финансии и политика.

Имот што трае со векови

Уште во 19 век, Ротшилдови инвестирале во генерациски поседи: лозја во Франција и Германија, рудници во Источна Европа, железничка и бродска инфраструктура. Овие инвестиции не биле брзи деловни потфати, туку стратешки долгорочни инвестиции што сè уште генерираат приход денес.

Според „Блумберг Велт“, ваквите средства не зависат од пазарните флуктуации, туку од реалната вредност и стабилната побарувачка, што ги прави совршена основа за зачувување на богатството.

Семејна канцеларија

Наместо да се потпираат на надворешни менаџери, Ротшилдови основале семејна канцеларија, која функционира како професионална инвестициска компанија. Вработува адвокати, банкари, економисти и советници кои управуваат со богатството како што би управувала секоја корпорација – но со многу повеќе лични цели и вредности.

Семејните канцеларии од овој тип имаат две клучни предности: континуитет и доверба, пишува „Економист“. Додека директорите во обичните фирми доаѓаат и си одат, семејната канцеларија работи со еден фокус – зачувување на средствата и вредностите низ вековите.

Планирање во циклуси од 50 и 100 години

За разлика од модерните фирми кои прават петгодишни стратегии, Ротшилдови планираат во циклуси од половина век и век. Ова значи дека одлуките што ги носат денес не се фокусирани на краткорочни профити, туку на тоа како ќе влијаат врз идните генерации.

Овој вид размислување е редок и бара исклучителна дисциплина, историско знаење и способност да не се реагира импулсивно на секоја промена на пазарот, истакнува „Харвард бизнис ривју“.

Во „Црвениот штит“

Ротшилдови се богато благородничко семејство на ашкеназиски Евреи, по потекло од Франкфурт. Нивната приказна започнува во 16 век, а нивните корени се враќаат до Исак Елханан, роден во 1577 година, кој бил првиот што го носел презимето „Ротшилд“.

Самото име „Ротшилд“ потекнува од германскиот израз со стар правопис – „zum rothen Schild“, што значи „до црвениот штит“. Во тоа време, куќите немале броеви, туку биле обележани со симболи, бои и натписи, а домот на ова семејство во Јуденгасе, еврејскиот кварт во Франкфурт, бил обележан со црвен штит. Овој симбол подоцна станал не само презиме, туку и знак што ќе означува моќ и престиж со генерации.

Вистинскиот подем на семејството започнал кон крајот на 18 век, кога Мајер Амшел Ротшилд, потомок на Исак Елханан, основал банкарска куќа во Франкфурт. Мајер имал пет сина и ги испратил секој од нив во еден од финансиските центри од тоа време, Европа – Виена, Лондон, Неапол, Париз и Франкфурт – создавајќи семејна мрежа во пет големи градови кои наскоро ќе почнат да управуваат со меѓународните финансии со невидена ефикасност и тајност.

Нивното богатство и влијание растеа со неверојатна брзина, благодарение на паметните инвестиции, финансирањето на владетелите, особено за време на Наполеоновите војни, и воспоставувањето систем на брзи информации што им овозможуваше да ги дознаат вестите пред кој било друг. Токму оваа комбинација од визија, дисциплина, семејни врски и стратешко позиционирање го направи презимето Ротшилд денес да симболизира не само богатство, туку и долговечност на моќта.

И покрај антисемитизмот и предизвиците што ги придружуваа еврејските семејства низ цела Европа, Ротшилдови успеаја да влезат во највисоките слоеви на општеството, а во текот на 19 век многу членови на семејството беа примени во благородништвото, прво во Австро-Унгарија, а потоа и во други земји. Нивната способност да балансираат идентитет, вера, банкарство и политика останува едно од најфасцинантните поглавја во европската историја.

Денес, иако веќе не се единствениот финансиски ентитет што некогаш беа, членовите на семејството Ротшилд продолжуваат да играат значајна улога во светот на инвестициите, производството на вино, уметноста и филантропијата – продолжувајќи го наследството што започна со скромен црвен штит во срцето на Франкфурт.

Врз основа на достапните податоци, богатството на семејството Ротшилд веројатно е помеѓу 250 трилиони и 600 трилиони долари денес, иако прецизната проценка останува нејасна поради тајноста и сложената структура на нивните средства.