Реакции по разговорот Трамп-Путин: Многу врева за (речиси) ништо

Многу врева за (скоро) ништо. Вака накратко може да се сумираат коментарите во повеќето западни медиуми по вчерашниот телефонски разговор меѓу американскиот претседател Доналд Трамп и рускиот лидер Владимир Путин, кои се согласија да работат на постигнување договор за 30-дневен прекин на нападите врз енергетските капацитети и инфраструктурата меѓу Украина и Русија.

Во пресрет на многу дискутираниот телефонски разговор, Трамп создаде големи очекувања за неговиот разговор со рускиот претседател Владимир Путин. Но, резултатите се такви што се чини дека нема многу за да се прави врева, коментира Би-Би-Си.

Рускиот претседател му даде на американскиот лидер доволно за да тврди дека постигнал напредок кон мир во Украина, без да изгледа дека е изигран од Кремљ. Трамп би можел да укаже на ветувањето на Путин дека ќе ги запре нападите врз енергетската инфраструктура на Украина на 30 дена. Ако тоа навистина се случи, цивилното население ќе доживее одредено олеснување.

Но, овој договор е премногу далеку од целосниот и безусловен прекин на огнот што САД го сакаа од Русија. „Многу страшната војна“ за која Трамп инсистираше дека може да ја прекине сè уште беснее, пишува британскиот медиум.

Понатаму, на Путин, кој е наведен како осомничен за воени злосторства од страна на Меѓународниот кривичен суд, му беше дозволено да се врати на највисокото ниво на светската политика.

Руските државни медиуми објавија дека телефонскиот разговор меѓу двајцата претседатели траел повеќе од два часа. Соопштението на Кремљ – неговиот извештај за разговорот – исто така е долг – 500 зборови. Тој го прикажува разговорот како разновиден: тие двајцата очигледно дури разговарале за хокеј на мраз – детал што публиката во Русија ќе го прифати со одобрување.

По три години како отпадник во западниот свет и во многу студени односи со него од многу порано, додава Би-Би-Си, Русија повторно има директен контакт со американската администрација. Двајцата лидери дури разговараат за мир на Блискиот Исток и „глобална безбедност“. Мора да му тешко дури и на Кремљ да поверува во оваа трансформација.

Пред да се одржи разговорот, некои се прашуваа дали Доналд Трамп навистина може да изврши притисок врз Русија.

Сепак, немаше знаци дека Путин ќе биде подложен на такви критики што украинскиот претседател Володимир Зеленски мораше да ги поднесе во Овалната соба пред две недели.

Извештаите од двете страни укажуваат дека ништо не е сменето. Русија повторува дека сака мир, но наместо да ги приземји своите дронови и да го спушти оружјето, таа кука за тоа како може да се почитува сè уште непостоечкиот прекин на огнот.

Во меѓувреме, Руската Федерација додава уште повеќе услови кои имаат за цел да ја намалат способноста на Киев да се спротивстави. Едно од барањата е да се запре испораката на оружје и разузнавачки информации за Украина од нејзините сојузници.

Единствената надеж за Украинците е дека САД сè уште не се согласиле на ништо од ова. Народот на Украина може да го смета вчерашниот разговор како дополнителен доказ дека Русија нема интерес да стави крај на својата инвазија. Точката на разговор во која стана оваа дипломатија ѝ носи на Украина само минимално ослободување од нејзините страдања.

Ова веројатно не е помалку разочарувачко за Америка, но за Кремљ, најновите настани се чувствуваат како прилично пристоен развој, таков развој што не можеше ни да го замисли пред Доналд Трамп да се врати во Белата куќа, заклучува Би-Би-Си.

Минимални отстапки

Американскиот весник „Њујорк тајмс“ пишува дека некои функционери од Вашингтон признале дека Путин се согласува на минимални отстапки за да изгледа дека учествува во мировните преговори, но истовремено рускиот претседател ќе продолжи да се бори за постигнување одлучувачка супериорност на бојното поле.

Според весникот, исходот од разговорот се чинеше дека не го надминува она на што Трамп се надеваше по неколкудневните оптимистички изјави од Белата куќа дека мирот е на дофат. И покрај јавниот оптимизам на Трамп, не беше одреден датум за средба меѓу двајцата претседатели, ниту пак имаше изјава за заеднички принципи за завршување на војната, коментира „Њујорк тајмс“.

Весникот забележува дека администрацијата на Трамп може да избегне да разговара за деталите за територијалните отстапки што двете страни би инсистирале да ги направи Зеленски во име на прекин на борбите, со цел да се одржи максимална флексибилност во преговорите. Но, ова може да ја одрази и желбата да се избегне нова отворена конфронтација со Зеленски, смета американскиот медиум.

Еден друг американски весник „Вашингтон пост“ напиша дека договорот ги покажува тешкотиите со кои може да се соочи Трамп за завршување на војната во Украина, иако за време на неговата изборна кампања вети дека тоа ќе го стори во рок од „24 часа“.

Според изданието, Кремљ го сфатил разговорот со Трамп како сигнал дека Русија е „добредојдена назад во клубот на светските суперсили и покрај нејзината долгогодишна политика на заземање територии од соседните земји, поткопување на демократските избори и остварување заеднички цели со американските непријатели во Пекинг, Техеран и Пјонгјанг“.

За време на неговите 25 години на власт, Путин се обиде, преку воена сила, субверзија и кампањи за политичко влијание, да го врати Кремљ на статус на рамноправен партнер со Белата куќа во меѓународните односи – улога која не е ни пропорционална со ограничената економска моќ на Русија, пишува „Вашингтон пост“, додавајќи дека ниту еден американски претседател пред Трамп не се согласил да го издигне Путин на ова речиси еднакво ниво.

Дрските барања на Путин

Барањата на Путин за прекин на огнот се толку смели што е тешко да се поверува дека е целосно сериозен, пишува во наслов британскиот весник „Гардијан“.

Трамп го започна разговорот со барање за прекин на огнот, но наместо тоа доби прашања, половични предлози и ограничени отстапки од Путин – а најмногу збунувачко барање е за ослабување на Украина, што би било потсмев, се истакнува во изданието, повикувајќи се на барањето на рускиот лидер целосно да престане странската помош за Украина.

Според Метју Савил, аналитичар во лондонскиот Институт за кралски обединети сили, позицијата на Кремљ е „некомпатибилна“ со безбедносниот план започнат од Европа.

Орисија Луцевич, експерт за Украина од Институтот Чатам Хаус, додава дека доаѓањето на пролетта значи дека Киев релативно малку добива од 30-дневниот прекин на нападите врз енергетските капацитети. Таа ја опишува понудата на Путин како „еден вид гест на добра волја да го задржи Трамп заинтересиран, а неговата крајна цел е да ја добие поголемата награда – САД да се откажат од Украина“.

Рускиот лидер го користи својот познат трик да се согласи со нешто што ги врзува рацете на Украина многу поцврсто од неговите, пишува друг британски весник – „Телеграф“.

Откако Украина се согласи на 30-дневен прекин на огнот минатата недела, американскиот државен секретар Марко Рубио рече дека „топката сега е на теренот на Русија“.

Разговорот на Путин со Трамп беше моментот кога топката требаше да се врати, пишува „Телеграф“. Главниот јавен исход, сепак, беше отфрлањето на Путин на целосен прекин на огнот и договор само за запирање на нападите врз енергетската инфраструктура, додава весникот. А како реагираше Трамп? Белата куќа можеше да објави дека Америка сега ќе ја натера Русија да го почувствува истиот став што го покажува кон Украина и да го принуди Путин да ги запре убиствата, но наместо тоа, американското соопштение за печатот за разговорот не содржи навестување за притисок, коментира „Телеграф“.

Што не разбира Трамп

Според американското издание на „Политико“ Трамп не разбира еден важен елемент на војната, имено дека рускиот претседател Владимир Путин ја започна првенствено од внатрешно-политички причини, а не како одговор на каква било надворешна закана.

Значи, ако Трамп сака да постигне мировен договор кој ќе трае повеќе од неколку недели или месеци, клучно е да се разбере како домашните политички аспирации на Путин ги поттикнуваат неговите постапки, смета изданието. Според него, сегашната внатрешна репресија во Русија му олеснува на Путин да води војна и да остане на власт.

„Путин отсекогаш гледал на Украина како на земја која го поткопува неговиот режим во Русија. Постоењето на демократска и просперитетна Украина која е сојузник на Европа може да им покаже на Русите дека има подобра алтернатива за путинизмот. Затоа Путин би сакал да ја елиминира Украина како држава“, пишува „Политико“.