Еврокомисијата забрзува со промената на правилата за азил

Европската комисија подготвува измени на правилата за добивање азил во ЕУ кои ќе ги претстави во март, наместо како што беше претходно планирано во јуни, наведува бриселскиот портал „Еурактив“ врз основа на документ во кој имал увид.
Главна новина во предлогот е промена на концептот за безбедна трета земја, врз основа на кој барателите на азил можат да бидат испратени во држава каде што би биле сигурни, наместо да останат во земјата во која го поднеле барањето за азилантски статус.
Концептот за безбедна трета земја сега е дефиниран во Директивата за процедури за азил, која неодамна беше измената врз основа на Регулативата за процедурата за азил, усвоена лани како дел од новиот Пактот за миграција, чија примена треба да почне во средината на 2026 година.
Според документ во кој имал увид „Еурактив“, Комисијата во моментов разгледува значајни промени во условот за поврзаност и процедурата по жалба на одбиените апликации.
Во делот на условот за поврзаност се предлага измена на правилото дека би требало да има некаква врска меѓу барателот на азил и безбедната трета земја во која би бил испратен. Со предложените измени апликантот би можел да биде депортиран во земја со која нема никаква поврзаност или блискост.
Политичката аналитичарка во бриселскиот Центар за европски политики, Хелена Хан, смета дека по ваквата измена веројатно ќе следи и проширување на списокот на земји кои се сметаат за безбедни, со што одредени азиланти би можеле да бидат трансферирани во држави со несоодветни стандарди за азил според меѓународното и правото на ЕУ.
Дополнително, според неа, доколку азилантот нема врски или блискост со земјата во која би бил испратен, тоа би можело да претставува пречка за неговата интеграција во тамошното општество, како и да го зголеми ризикот од понатамошни секундарни движења.
Поради ваквите стравувања во предлог-измените се предвидува и варијанта азилантите да бидат трансферирани само во земји со кои имаат „културна блискост“, како да и припаѓа на религија која е доминантна или значителна во таа држава или да го познава тамошниот јазик, или пак претходно да престојувал таму или да транзитирал низ неа.
Во делот на жалбите се предвидува можна измена на сегашното правило дека при поднесувањето на жалба по одбиената апликација за азил, постапката за депортација на азилантот се стопира до завршување на жалбената постапка.
Со можните измени продолжувањето на правото на престој на одбиениот азилант нема да оди по автоматизам, туку тој ќе мора да поднесе барање до надлежен суд да му издаде дозвола за останување во земјата до завршување на постапката по жалбата.