Балканот останува без население, но не е подготвен за работници од Азија

Без имиграција, балканскиот регион нема да може да ја реши демографската криза, тврди „Франкфуртер алгемајне цајтунг“.

Германскиот весник „Франкфуртер алгемајне цајтунг“ пишува за тешкотиите што во балканските земји ги предизвикува од една страна емиграцијата и падот на наталитетот, а од друга имиграцијата од Азија, за која овие земји не се подготвени. Авторот на текстот, Мајкл Мартенс, споменува анегдота од конференција на која се разговарало за опасноста од избувнување на војна во Југоисточна Европа, каде еден од учесниците тврди дека нема опасност бидејќи во тие земји има недостиг од војници.

Авторот на текстот не смета дека опасност од војна не постои, тврдејќи дека дури и добро вооружените специјалци можат да направат многу штета, но дека овие земји се уште страдаат од недостаток на војници. Тој како пример ја наведува Србија.

„Србија, на пример, веќе неколку години е силно вооружена, со ракети, беспилотни летала и противвоздушни системи од Кина и Русија, кои наскоро треба да бидат дополнети со француски борбени авиони Рафал, тоа е еден дел од сликата. Втората е дека на Србија, како и на другите земји во регионот, и недостигаат војници кои знаат да ракуваат со оваа скапа техника. Така, српската армија има, за волја на вистината, повеќе од 300 тенкови, но само една третина од нив имаат обучени екипажи“, тврди ФАЗ.

Тој како причина го наведува тоа што офицерите се среќни што преминуваат во стопанството и што има малку млади луѓе, бидејќи воениот повик повеќе не е толку привлечен и затоа што се раѓаат се помалку деца. Дополнително, се наведува дека емиграцијата го влошува проблемот, бидејќи „земјите од регионот не се доволно атрактивни да го задржат своето младо население или да привлечат мигранти“.

Авторот на написот ја споредува ситуацијата во Србија со онаа во Романија или Бугарија, наведувајќи дека во овие земји понекогаш е можно да се забави емиграцијата од големите градови или дури и да се смени трендот, но забележува дека овие земји се членки на Европската унија. 

„Во шесте земји од Западен Балкан, кои сè уште не се членки на Европската унија и немаат еднаков пристап до нејзиниот пазар и четирите слободи, ситуацијата не изгледа толку добро“, пишува ФАЗ, наведувајќи дека за многу млади луѓето во овие земји, се чини дека емиграцијата е најдобрата опција.

Намалувањето на бројот на жители влијае и на однесувањето на западните инвеститори, забележува ФАЗ, објаснувајќи дека нема доволно работна сила за големи проекти во трудоинтензивните индустрии.

„Еден западен концерн, кој сака да изгради голема фабрика во една балканска земја, пред почетокот на работата се согласи две третини од вработените да бидат увезени од Филипините.

Се зборува дека политичарите во тој регион доцна ја сфатиле сериозноста на демографската состојба и дека сега се натпреваруваат да донесат странски работници.

„Во меѓувреме, во градскиот превоз во Белград се вработени возачи на автобуси од Индија или Шри Ланка, бидејќи нема локални заинтересирани. Најсиромашната земја во Европа, Косово, донесе работници од Бангладеш со авиони за големи проекти“.

Оваа нова реалност ќе ги стави општествата во балканскиот регион пред тешки предизвици, предупредува ФАЗ, бидејќи имигрантите од Азија и Африка ќе раѓаат деца, ќе купуваат недвижнини, ќе ги негуваат нивните традиции и религии и ќе го променат изгледот на градовите во југоисточна Европа, нешто на што не се навикнати во тој регион.

„Конфликтниот потенцијал е очигледен. Точно е дека Балканот со векови е мултиетнички. Но, да се признае дека областа е имигрантски регион или дека мора да стане таков, за да се одржи економски, е тешко за владетелите да го прифатат“, заклучува „Франкфуртер алгемајне цајтунг“.