Зошто Русија би отстапила нешто ако веќе победува?

 Максим Саморуков, соработник на Центарот за Евроазија на Карнеги Русија, ги објаснува недостатоците на Доналд Трамп во преговорите за Украина. Саморуков верува дека американскиот претседател јавно инвестирал премногу во војната во Украина за да не успее. Ова веројатно значи дека тој ќе постигне некаков општ договор со Путин кој предвидува прекин на огнот, избори во Украина, а потоа и мировен договор. Сепак, Трамп ќе им ја довери на „пониските нивоа“ невозможната работа за одредување како овие фази практично ќе се спроведат. Американскиот претседател ќе го нарече тоа свое големо достигнување, наведувајќи ја неговата сила и генијалност – и ќе чека иницијативата полека и тивко да пропадне.

Саморуков рече дека очекува процесот да пропадне во првата фаза, иако Русија би можела „привремено да ги запре борбите, за Трамп да чувствува добро за Москва“. Кога спогодбата ќе пропадне, американскиот претседател може да каже дека го исполнил своето ветување дека ќе постигне договор.

„Преговорите на Трамп ќе пропаднат бидејќи тој нема значајно влијание врз Москва. Зошто Русија би прифатила нешто ако веќе победува?“ – изјави Саморуков за Медуза. „Кога и онака ќе добие сè самостојно, без да прави никакви отстапки, без разлика дали преговорите со Трамп ќе се случат или не“.

Саморуков истакна дека намалените армиски резерви на Украина и растечката домашна политичка криза (засилена со говорот на Вашингтон за потребните нови избори) ги зголемуваат надежите на Кремљ дека Киев може „сам да падне“.

„Она што е најважно овде е дека отстапките што ги предлагаат САД ќе завршат во рацете на Кремљ, без разлика. И можеме да бидеме сигурни дека ќе ги зграпчи ако мора“, рече Саморуков.

Надвор од територијата и патот до промена на режимот во Украина, што можат САД да и понудат на Москва? Американците се согласија да го вратат персоналот на амбасадата. Вашингтон би можел дури и да ја обнови економската соработка.

„САД би можеле да заработат многу пари овде […], а за тоа нема апсолутно никаква потреба да се запрат борбите во Украина или САД да направат какви било отстапки за Украина“. Но, во исто време Саморуков предупреди дека сите американски бизниси кои се враќаат не би сакале да направат значителни инвестиции, со оглед на несигурната состојба на имотните права за западните корпорации во Русија.

„Без оглед на профитот од обновувањето на американско-руските деловни врски, тие не му даваат предност на Вашингтон во преговорите. Трамп е во заблуда дека „сонот да продаде што е можно повеќе во САД“ е ѕвезда на секоја земја. Ова размислување е најочигледно во очигледната шема на Белата куќа да ја оддалечи Русија од Кина, но идејата е смешна“, тврди Саморуков.

„Изминатите неколку години го убедија раководството на Русија дека сигурност постои само во Кина и дека на Западот не може да му се верува. САД не можат да им понудат на Русија или на Кина исто ниво на стимулации што тие си ги нудат меѓусебно“.

Се разбира, барањата на Кремљ не запираат само на Украина. „Во суштина, Русија повикува на враќање на статусот пред Студената војна во однос на американската воена инфраструктура во Европа. Невозможно е да се замисли дека сето ова ќе биде дадено туку така, без никакви отстапки од Русија – дури и под администрацијата на Трамп“, изјави Саморуков.

Во моментов, ултиматумот на Трамп до Киев е тој што доминира во насловите на вестите. Саморуков верува дека условите на Вашингтон за екстензивни права на рударството во Украина биле дизајнирани да направат Киев да изгледа некооперативен. Според него администрацијата на Трамп веројатно чека да се изјасни Украина за да речат: „Видете, ние им понудивме ова, ова и она, но Украина одбива, фрла бес и не сака да потпише ништо. Значи, Украина е виновна што договорите пропаѓаат“.

Но, дури и Белата куќа на Доналд Трамп не е во позиција да ги наметне отстапките што Русија навистина ги сака во Украина: целосно разоружување, воспоставување режим лојален на Кремљ и контрола на Москва врз земјата.

„Тоа е референца за СССР – за негово враќање. Но, ако има една константа во оваа постојано менување на војната, тоа е неподготвеноста на Западот да испрати војници во Украина“, рече Саморуков за Медуза, тврдејќи дека Европејците дека руската закана за земји како Полска и балтичките земји не е итна и дека испраќањето мировници во Украина ќе ја исцрпи нивната сопствена одбрана. Европските гласачи „сакаат да ги задржат своите дарежливи бенефиции за боледување и големи пензии, да продолжат да го молзат системот. Тие повеќе би сакале возовите да сообраќаат навреме отколку да инвестираат во безбедноста. Кога станува збор за руската агресија на исток, „тоа е нивен проблем“, рече Саморуков за западноевропејците.

Колку и да звучи ова приспособливо, Владимир Путин сè уште нема поттик да се занимава со Европејците. „Зошто би? Што се крие зад линијата Керзон? -праша Саморуков, осврнувајќи се на линијата за демаркација  на Конференцијата во Јалта во 1945 година за повоената источна граница на Полска. „Ако нема американски војници таму, ако воопшто нема никој, тогаш за која линија Керзон зборувате? Сето тоа е наше.”

“Порано или подоцна, Европа може да биде принудена повторно да ги продлабочи своите врски со Русија“, рече Саморуков. „Тоа е малку веројатно да се случи толку нагло како што се случи во САД за време на Трамп – само затоа што Европа не може да направи ништо нагло. Сè прави бавно, на високо координиран начин и со огромна инерција“.

Како ќе заврши инвазијата на Украина ќе го обликува повторниот ангажман на Европа со Москва. Засега, сепак, не се гледа крајот.(Медуза)