Зеленеење на Германија
Во текот на изминатата година, поддршката за еколошката партија во државата е двојно зголемена. Во неколку неодамнешни анкети, партијата Зелени дури и ги надмина навидум непобедливите христијански демократи на канцеларката Ангела Меркел (неформално познати како „црните“ во германскиот партиски спектар на бои).
Растот на партијата ги поттикнува надежите (и стравувањата) дека она што долго време беше незамисливо сега може да биде неизбежно: зелен канцелар. Претходно овој месец колидерот на зелените, Роберт Хабек, за првпат го презеде првото место од Меркел како германски политичар со највисок рејтинг за одобрување.
Без разлика дали за животната средина, социјалните прашања или даночната политика, зелените го фатија германскиот момент.
„Имаме самодоверба и тоа одѕвонува“, вели Рајнхард Бутикофер, поранешен лидер на партијата, кој сега е кошеф на европските зелени и европратеник.
Додека Битикофер вели дека нема единствена причина за неодамнешниот успех на партијата Зелени, тој ја наведе како суштинска долгогодишната заложба на партијата за борба против климатските промени, сега главен политички приоритет на Германците.
Исто така, клучно беше и персоналното лидерство на партијата на Хабек и на германската пратеничка Аналена Баербок и нивниот успех во приближувањето кон помладите гласачи.
„Зелените направија сè како што треба“, вели висок социјалдемократ со доза на завист, чија сопствена партија е во надолна спирала.
Дали е тоа само возбуда? Впрочем, партијата е најмала во Бундестагот, завршува со само 8,9 отсто на изборите во 2017 година.
Многу Германци се надеваа дека партијата Зелени ќе помогне да се стави крај на политичката инерција на земјата со здружување на силите со партијата на Меркел и либералните слободни демократи по неодлучните избори во земјата.
Додека зелените беа желни да ѝ дадат шанса на трипартитната коалиција, либералите се оладија во последната минута, принудувајќи Меркел да ги врати социјалдемократите во друга „голема коалиција“.
Тоа не помина добро. Нема сомнение дека од широката јавна фрустрација со владејачката коалиција корист имаат само зелените. Откако ја презеде функцијата, сојузот меѓу христијанските демократи и социјалдемократите беше погоден од истата стагнација како што беше и неговата претходна итерација.
И покрај тоа што министрите на Меркел се залагаат коалицискиот договор да функционира, идеолошките спротивности значат дека приоритетите на владата се повеќе за зачувување на статус-кво отколку за отворање нови полиња.
Следните сојузни избори во Германија не се закажани пред 2021 година, но со оглед на нестабилноста на големата коалиција, многумина во Берлин веруваат дека владата ќе се распадне претходно. Тоа би можело да го отвори патот за зелените да ја преземат власта.
Гласачите што копнеат по храброто дејствување во врска со прашања како што се животната средина, социјалната политика или европската интеграција, беа принудени да го направат тоа со симболични компромиси.
Зелените се совршено поставени за да ги искористат своите фрустрации.
На европските избори минатиот месец, 1,5 милиони гласачи пребегнаа од социјалдемократите кон зелените. Многумина од левоориентираните гласачи ги поддржуваат зелените, бидејќи сметаат дека социјалдемократите ги прекршиле своите идеали со поддршка на болните социјални реформи.
Но, зелените добиваат и многу гласови од редовите на христијанските демократи. На европските избори, партијата Зелени привлече 1,2 милион приврзаници на партијата на Меркел.
Широкиот повик на партијата ги покрена прашањата за одржливоста на нејзиниот пораст. Со други зборови, може ли партијата што апелира до гласачите, и на десницата и левицата, да успее на долг рок? Или нивната моментална поддршка ќе испари?
Критичарите тврдат дека ќе надвладее второто, опишувајќи ја партијата како добро структурирано движење со нереални цели. Кога гласачите ќе ги видат трошоците за еколошката заштита, за што зелените се залагаат – дали тоа е данок на CO2 или посилни контроли на дизелот – граѓанската поддршка ќе се распадне.
Нема сомнение дека партијата Зелени има корист од поминатите речиси 15 години во опозиција на федерално ниво. Ниту гласачите ги обвинуваат за проблемите на земјата, ниту пак мора да има компромис за своите ставови на ист начин како и владејачките партии.
Партијата беше тука и порано.
По нуклеарната катастрофа во Јапонија во 2011 година, поддршката за зелените дојде до слични нивоа како и денес, но потоа се повлече во единечни цифри.
Сепак, за многу набљудувачи, овој пат работата е поинаква. За еден од нив, успехот на партијата не излезе од никаде. Таа постојано ја гради својата поддршка на регионалните избори во последниве години, приклучувајќи се кон покраинските коалиции низ целата земја и дури ја води владата во Баден-Виртемберг, долгогодишно упориште на ЦДУ.
Уште повеќе, Германците станаа многу покомфорни со партијата што многумина оценуваа дека е далеку од мејнстримот. Две третини од Германците сметаат дека зелените ќе играат важна улога во обликувањето на политиката на земјата во наредните години, според студијата објавена овој месец. Повеќе од половина веруваат дека партијата претставува модерна, центристичка политика.
На зелените сега се гледа како на прагматични модернизатори, што го одразува мислењето колку далеку отиде партијата во последниве години.
Во 1980-тите години, партијата се спротивстави на промовирањето кабелска и сателитска телевизија, како и широкопојасен интернет. Поконтроверзно, некои во партијата се залагаа за декриминализација на сексуалниот однос меѓу возрасните и децата, освен во случаи што вклучуваат „употреба или закана од насилство“ или кога моќта е злоупотребена за да се присили детето на секс.
(Зелените подоцна се извинија за својот став за детскиот секс – и за педофилскиот прстен организиран од некои од нејзините членови во Берлин – по независната истрага за прашањето, а која беше објавена во 2016 година.)
Денес, таквите епизоди се одамна заборавени. Зелените се сега големата космополитска партија на Германија, поддржана од растечката коалиција на студентите и урбаните професионалци на велосипеди.
Тие, исто така, уживаат проминентност во германските медиуми. Зелените политичари се појавуваат четири пати почесто на јавни телевизиски емисии од претставниците на екстремно десничарската Алтернатива за Германија, на пример. Хабек, поранешен државен министер за земјоделство од северна Германија, е редовен на насловните страници во германските магазини.
„Зелените покажаа што е потребно за да се успее“, вели Рајналд Бекер, главниот уредник на јавната телевизија на АРД, по успехот на партијата на европските избори минатиот месец. „И којзнае, можеби зелениот канцелар нема да биде толку лош за нашата иднина.“
И покрај сегашната фортуна, партиските официјални претставници велат дека се свесни дека тоа можеби нема да трае, со оглед на моменталната нестабилност во германската политика.
Бутикофер посочува на поранешниот лидер на СПД, Мартин Шулц, чија метеорска појава пред две години предизвика слична еуфорија меѓу социјалдемократите.
„Не треба многу за работите да тргнат во спротивна насока“, предупреди тој. (Политико)