Турција, Сирија и Јордан го обновуваат симболот на Отоманската империја: Ќе го поврзат Истанбул со Арапите

Турција, Сирија и Јордан се согласија да ја обноват историската железница Хиџаз, изјави во вторник висок функционер, што претставува важен чекор кон обновување на регионалната поврзаност и зачувување на заедничкото наследство.

„Историската железница Хиџаз се обновува“, изјави министерот за транспорт и инфраструктура Абдулкадир Уралоглу.

Според Уралоглу, договорот е постигнат за време на трипартитен состанок одржан претходно овој месец во Аман.

Трите земји постигнаа прелиминарен договор за нацрт-меморандум за разбирање (MoU) во кој се наведува сеопфатна соработка во транспортната инфраструктура, рече тој.

Како дел од иницијативата, Турција ќе помогне во завршувањето на 30-те километри од исчезнатата надземна конструкција на сирискиот дел од железницата.

Во меѓувреме, Јордан ќе го процени својот технички капацитет за поддршка на одржувањето, поправката и работењето на локомотивите во Сирија.

Трите земји, исто така, планираат да спроведат заеднички технички студии насочени кон подобрување на пристапот на Турција до Црвеното Море преку јорданското пристаниште Акаба.

Покрај тоа, патниот сообраќај меѓу Турција и Јордан преку Сирија треба да се обнови по 13-годишен прекин поради граѓанската војна што заврши во декември со соборувањето на долгогодишниот диктатор Башар ал-Асад.

„Зачувувајќи го историското наследство на нашиот регион, ние исто така воспоставуваме силна соработка во меѓународните транспортни коридори. Ќе продолжиме да работиме кон заедничка иднина во транспортот“, рече Уралоглу.

Првично изградена помеѓу 1900 и 1908 година под отоманскиот султан Абдулхамид II, железницата Хеџаз се протегаше на приближно 1.750 километри, поврзувајќи го Истанбул со исламските свети градови Мека и Медина, како и со Дамаск и делови од Јемен.

Наменета за олеснување на поклонението во Мека, железницата служеше и за стратешки воени и административни цели, зајакнувајќи ја отоманската контрола врз далечните провинции.

Железницата имаше инженерски подвизи како што се камени вијадукти, пустински станици и теснолиниски пруги прилагодени на тежок терен. Иако во голема мера беа демонтирани или оштетени за време на Првата светска војна и последователните конфликти, делови од железницата останаа недопрени и долго време беа предмет на напори за реставрација.