Палестинците од Газа за планот на Трамп: „Попрво би умреле овде отколку да заминеме“

Во Газа, планот на Доналд Трамп САД да ја преземат територијата беше дочекан со гнев и неверување кај Палестинците кои се засолнија во урнатините на нивните куќи или беа сместени во импровизирани кампови.

Тие подобро од кој било го знаат ужасното влијание на 15-месечните израелски напади кои направија голем дел од Газа во урнатини.

Абу Фирас (52) живее во шатор на брегот за кој Трамп тврди дека ќе го преправи во „ривиерата на Блискиот Исток“. Неговиот дом во источниот дел на Кан Јунис е уништен, а тој изгубил 80 роднини.

Тој сака помош за обнова, а не билет за излез од местото што го сака. „Попрво би умреле овде отколку да ја напуштиме оваа земја“, изјави тој за „Гардијан“. „Ниту една сума пари во светот не може да ја замени вашата татковина“.

Трамп посочи дека Палестинците сакаат да го напуштат местото што тој го опиша како „несреќно“ и „симбол на смрт и уништување“. Тоа беше визија за Газа, очигледно формирана без консултација со луѓето што живеат таму.

Дури и пред војната, животот во Газа беше тежок, со економија задушена од израелска блокада, политичка репресија под тврдокорното владеење на Хамас и пренаселеност во едно од најгусто населените места на Земјата.

Но, жителите беа горди на историјата која се протега наназад со милениуми, нивниот дух на оптимизам дури и во тешки времиња, нивната посветеност на образованието на повеќе од десетина универзитети и високообразовни институти. Тие ги сакаа плажите кои исто така го привлекоа вниманието на Трамп, сончевата клима во Газа и уживаа да се релаксираат во нејзините овоштарници, ресторани и кафулиња.

Додека одеше по долгиот пат кон дома, Рамз, 50-годишен татко на четири деца, рече: „Без разлика каде се сели човекот или колку и да се труди да живее во убави градови, никогаш нема да најде мир освен во својот град и земја.

На крајот, и покрај сето ова уништување, ние ќе останеме овде на нашата земја да живееме и да умреме достоинствено“.

Во Газа, наклонетоста на луѓето кон местото каде што се родени, одгледале деца и погребани најблиски често е засилена со политичката посветеност да останат на земјата предвидена како дел од палестинската држава.

Предлогот на Трамп за Газа главно празна од Палестинци не е нов, иако никогаш претходно не бил даден од американски претседател. Со децении израелските политичари и функционери дебатираа за протерување на жителите на Газа со сила или користење на економски стимулации за поттикнување на масовна миграција.

Валид ал-Мунаја, кој беше раселен шест пати во војната, рече: „Имаме позната изрека: ‘Кој го напушта својот дом, го губи достоинството’. Ние сме издржлив народ и тоа нема да се случи, дури ни во соништата на Трамп. Ќе останеме овде и нема да отстапиме ни педа од нашата земја“.

Многу семејства се преселија во Газа како бегалци во Накба, или катастрофата во 1948 година, во која околу 700.000 Палестинци беа протерани по создавањето на Израел. Таа историја значи дека многумина се скептични за какво било преместување.

За време на војната, многумина во Газа стравуваа дека повторените наредби на Израел за цивилите да го напуштат северниот дел на појасот може да бидат увертира за населување или припојување на земјата.

Некои што останаа беа премногу болни или инвалиди за да патуваат, но други беа решени да останат на својата земја, дури и бидејќи блокадата во рамките на блокадата ги намали залихите на храна повеќе отколку на југ.

Не би имало помалку скептицизам за барањето на САД за Палестинците да заминат пред да се изврши обнова, и покрај тврдењето на Трамп дека на некои Палестинци може да им биде дозволено да се вратат во новата „меѓународна“ Газа.

Опстанокот на Хамас како борбена сила, и покрај тактиката на израелската војска за изгорена земја, исто така треба да послужи како предупредување за Трамп ако е сериозен за испраќање американски војници, рече Фирас. „[Израел] ја бомбардира Газа со секакви бомби и проектили. И покрај сето ова, тие не можеа да ја контролираат Газа. Па, како можат да не принудат да заминеме?“ рече тој. „Што повеќе можат да ни направат?

Воениот капацитет на Хамас е многу деградиран, но откако беше прогласен прекинот на огнот, десетици борци излегоа на улиците за да управуваат со ослободувањето на заложниците, да управуваат со миграцијата на север и да побараат форма на победа во опстанокот.

Секоја американска воена мисија би се соочила со истите герилски напади кои убија и повредија толку многу израелски војници во Газа, дури и неколку месеци по војната.

Мунаја го повика Трамп да се откаже од соништата за недвижнини и наместо тоа да го врати предлогот што американските претседатели го бркаа со децении. „Предлагам решение за проблемот во Газа: разделете ги двете држави. Секој треба да живее во мир и одделно. Израелците треба да имаат своја земја, а Палестинците да имаат своја земја“. (Гардијан)