Овие родителски навики можат да ја нарушат самодовербата на децата

Самодовербата кај децата не се развива преку ноќ, туку се гради преку секојдневни интеракции, поддршка и чувство на сигурност што детето го добива од своите родители.

Иако повеќето родители го сакаат најдоброто за своите деца, одредени навики можат да ја нарушат самодовербата на детето. Наместо да се чувствува ценето онакво какво што е, детето почнува да се преиспитува себеси, да се повлекува или да се потпира на одобрувањето на другите.

Одредени родителски навики можат да ја оштетат самодовербата на децата со текот на времето. Кога родителите забележуваат и коментираат за грешките и ретко нагласуваат напор или напредок, детето почнува да верува дека ништо што прави не е доволно добро. Критиката насочена кон личноста, наместо кон однесувањето, е особено штетна, бидејќи со текот на времето детето ги усвојува овие пораки како вистина за себе.

Фрази како „Види како твојот брат веќе го знае тоа“ или „Зошто не си како неа“ делуваат демотивирачки. Експертите предупредуваат дека преку споредба, детето учи дека неговата вредност зависи од тоа колку е во споредба со другите. Наместо да развие внатрешно чувство на исполнетост, детето постојано бара потврда од другите.

Родителите кои не му дозволуваат на своето дете да прави грешки, да донесува одлуки или да презема одговорност, иако со добри намери, несвесно испраќаат порака дека детето не е способно само по себе. Кога детето не добива можност да развие независност и да се справи со предизвиците, тешко му е да ги постигне своите способности и да верува во нив.

Фрази како „Немаш причина да плачеш“ или „Престани да бидеш толку чувствителен“ го намалуваат емоционалното искуство на детето. Потоа детето почнува да мисли дека неговите емоции се неважни или погрешни, што ја поткопува неговата емоционална сигурност и внатрешна вредност.

Родителската поддршка не мора да биде совршена, но постојаната емпатија, прифаќањето и почитувањето на чувствата на детето се клучни за градење здрава самодоверба.