Лимонот настанал со вкрстување на две овошја, дали знаете кои?
Лимонот е овошје кое често се наоѓа во домаќинствата и познато е дека содржи многу витамин Ц. Потекнува од Југоисточна Азија, поточно од регионот кој ги вклучува Индија, Кина и Малајскиот полуостров. Но, она што веројатно не сте го знаеле е како настанало ова популарно егзотично овошје…
Иако денес е најдобро познат во медитеранската и западната кујна, лимонот не бил широко користен во Европа до средниот век. Во почетокот на своето постоење било исклучително ретко и ценето овошно дрво, пишува Index.hr.
Како е создаден лимонот
Вкрстувањето помеѓу горчливиот портокал и цитронот веројатно се случило во областа пред повеќе од илјада години. Инаку, цитронот (Citrus medica) му дава интензивен мирис и погуста кора, додека горчливиот портокал му дава киселост и сочност. Цитронското овошје е големо, издолжено и може да има необични „израстоци“. Кожата му е многу густа, а внатре има малку сок – не е сочна како лимон.
Интензивно мириса и често се користи за нејзината кора, во кондиторски производи или за бонбони. Не е вообичаено во Хрватска, но може да се одгледува во потоплите региони – особено на јадранскиот брег. Некои луѓе го одгледуваат во градини или оранжерии како егзотично растение. Не се продава редовно, но повремено може да се најде на пазарите – особено во Далмација.
Оваа комбинација произведе овошје со карактеристична кисела и освежителна нота што го прави толку препознатлив – лимонот што го знаеме. Вкрстувањето на овие две растенија не се случи природно – одгледувачите на цитрус одиграа клучна улога во развојот на лимонот каков што го знаеме денес.
Во Америка пристигна дури во 16 век
Откако лимонот настанал во Азија, почнал да се шири кон запад. Во 7-ми и 8-ми век, лимоните почнале да ги одгледуваат арапските трговци и освојувачи, а потоа се шират низ Медитеранот. Арапите први донеле лимони во Шпанија и Северна Африка, а португалските и шпанските истражувачи ги донеле во Америка дури во 16 век.
Дури и тогаш, лимоните станаа медицински важни – се знаеше дека се богати со витамин Ц, кој го спречуваше скорбутот кај морнарите.