Излегувањето на полиња за испитување на почвата е минато! Научниците покажаа дека може преку сателитски снимки
За прв пат промените во содржината на хумус во обработливото земјиште се видливи од вселената, што отвора можност за поефикасно и попрецизно следење на почвените услови во земјоделските површини, велат германските научници.
Научниците од германскиот институт за бизнис администрација Thünen развија нов метод кој овозможува следење на промените во хумусот користејќи сателитски снимки. Ова научно ќе помогне во земјоделството.
Покажаа дека промените во неговата содржина на обработливите површини се видливи од вселената, што отвора можност за поефикасно и попрецизно следење на состојбата на земјиштето во земјоделските површини, стои во соопштението, пренесува Агроклуб.
Залихите на хумус во почвите се под голем притисок, велат тие, а во просек се намалува неговата содржина на обработливите површини и пасиштата во Германија, што директно влијае на намалувањето на плодноста.
Далечинска анализа
Бидејќи е еден од клучните показатели за плодноста, следењето на промените на квалитетот на земјата е исклучително важно. Во моментов, овие промени се докажани со земање примероци од почвата, што е многу тежок и скап процес.
„Користејќи сателитски снимки и долгорочни податоци за следење на почвата од Баварскиот државен институт за земјоделство на сто локации, истражувачите анализираа минимални промени во бојата на почвата. Колку повеќе хумус содржи, толку потемна станува“, велат тие.
Благодарение на сателитските податоци, велат, може со голема точност да се разликуваат обработливите полиња каде што има промени во содржината на хумус. Сепак, за прецизни резултати потребни се повеќегодишни или децениски набљудувања.
Предизвици за следење
Иако технологијата напредува, прецизното утврдување на овие промени останува предизвик поради бројни фактори, како што се покривката на растенијата и влажноста, што може да влијае на резултатите од анализата.
„Повтореното земање примероци од почва тешко може да докаже промени во залихите на хумус бидејќи содржината на едно обработливо поле е многу променлива, а промените се обично толку мали што и по неколку години може да се забележат само во втората децимала“, посочуваат научниците од институтот познат по своите истражувања и политички совети во врска со руралните области, земјоделството, шумарството и рибарството, чиј тим беше предводен од Том Брог од работната група за далечинско сензорирање.
Како што наведуваат, хумусот ја стабилизира почвата и нејзиниот екосистем, па затоа е клучен за климата бидејќи неговата загуба предизвикува емисии на јаглерод диоксид. Исто така, губењето или зголемувањето на хумусот зависи од начинот на управување со земјиштето, историјата на неговата употреба и климатските услови.
Тие веруваат дека сателитски снимки, кои стануваат сѐ подобри и подобри, потенцијално може да се користат во иднина за независно да се потврдат промените во содржината на хумус.