Истражувачите развија вибрирачка пилула која може да спречи дебелеење

Американските научници развија вибрирачка пилула која се бори против дебелината, имитирајќи ситост без инвазивни мерки или потреба од лекови.

Благодарение на работата на научниците од МИТ, откриен е нов пристап во борбата против дебелината. Тимот на MIT создаде вибрирачка пилула, со големина на стандардна мултивитаминска пилула, опремена со вибрирачки мотор кој е безбеден за голтање и се напојува со мала батерија од сребрен оксид. Штом пилулата ќе стигне до желудникот, желудочната киселина го раствора нејзиниот надворешен слој, затворајќи го електронското коло и почнувајќи да вибрира.

Во експериментот со свињи, оние на кои им била дадена вибрирачка пилула 20 минути пред пристапот до храна, консумирале приближно 40 проценти помалку од другите свињи. Понатаму, третираните свињи покажале зголемено ниво на хормони кои сигнализираат ситост во крвта.

Уникатната вибрација на пилулата ги активира рецепторите одговорни за сигнализирање на ситост, слично на чувството после обилен оброк. Сегашниот прототип вибрира 30 минути пред природно да се излачи. Водачот на наведеното истражување, Џовани Траверсо од MIT, предвидува идни адаптации, предлагајќи верзии кои би можеле да останат во стомакот полу-трајно и да се активираат или деактивираат безжично.

Се очекуваат индивидуални одговори на уредот, кој може да се програмира за кратко дневно активирање за да се намали апетитот или да се контролира преку мобилна апликација со цел намалување на гладот.

Траверсо е оптимист во врска со потенцијалот на пилулата како лек за дебелината, признавајќи ја итната потреба од иновативни решенија за справување со широко распространет здравствен проблем кој погодува повеќе од 40 отсто од населението во САД. Истражувањето поврзано со тестирање на таблети беше објавено во списанието Science.

Тимот на Траверсо претходно ја истражуваше електричната стимулација на слузницата на желудникот, откривајќи го нејзиниот потенцијал да предизвика глад. Откритието отвора нови можности за лекување на проблеми поврзани со апетитот, како што е недостатокот на апетит кај луѓето со рак. Размислувајќи за важноста на нивната работа, Траверсо го нагласува истражувањето на стимулацијата во различни делови на гастроинтестиналниот тракт, со цел да се повтори чувството на ситост.

Кога јадеме, се чувствуваме сити, а прашањето е: дали можеме да го поттикнеме ова чувство на ситост? Можеме ли да ја создадеме таа илузија?, вели Траверсо.