22 мај во историјата – Почина Константин Велики, првиот христијански император на Рим

Денес го познаваме Константин како еден од најважните императори во доцното Римско Царство. Исто така познат како Константин Велики, овој римски император е многу важен за историјата на христијанството и Византија. Неговите одлуки имаа значајни последици за историјата на Европа и Византија, од кои некои ги чувствуваме и денес.

Константин е роден за време на владеењето на царот Диоклецијан. Ова беше релативно мирно време за Римското Царство, особено во споредба со остатокот од 3. век кога внатрешните немири речиси резултираа со колапс на целата држава. Диоклецијан вовел нова форма на владеење каде што огромното царство било управувано од четири лица. Сепак, не му било тешко да го одржи мирот во свое време бидејќи другите тројца му биле многу лојални на царот од Сплит.

По времето на Диоклецијан, Римското Царство повторно доживеало внатрешни проблеми бидејќи неколку струи се бореле за превласт. Само Константин излегува како победник од овој конфликт. Сега конечно може да владее независно и да ја спроведува својата волја.

Кога се борел против Максенциј, западниот римски император, наводно видел крст во средината на битката и го слушнал гласот божји. Од тој момент, Константин станува првиот христијански римски император.

Според легендата раскажана од Евзебиј од Кесарија, Константин видел знак на небото пред Битката кај Миливскиот мост во октомври 312 година. Според една позната легенда, знак на небото му кажал „in hoc singo vinces“. Или „Во овој знак ќе победиш“. Тој знак, вели легендата, бил крст.

Латинската фраза „In hoc signo vinces“ станала многу популарна низ историјата и се користела многу пати низ цела Европа. Константин решил да го прекине вековното прогонство на христијаните низ целата Римска Империја и во 313 година го издаде Миланскиот едикт. Според овој документ, сите религии во римската држава биле третирани подеднакво. Едиктот за верска толеранција сигурно ги налутил многу стари свештеници кои го сметале христијанството за закана.

Сепак, Константин бил толку моќен што можел да ги игнорира таквите луѓе. Ако не ги игнорираше, требаше да ги затвори или убие. Тој го одржа првиот екуменски собор на христијанската црква во Никеја, каде што помогна во хармонизирањето на христијанските доктрини од различни религиозни центри. Од негово време, христијаните повеќе не се кријат под земја, туку почнуваат да се градат првите цркви.

Освен што е познат по религиозни прашања, Константин е важен и за друг настан. Во 330 година, тој основал нов град на Босфорот. Градот го носел неговото име – Константинопол – сè до 20. век.

Рим во тоа време веќе ја губел својата важност, а римските императори сè повеќе престојувале во пограничните региони за да бидат поблиску доколку империјата биде нападната од варвари. Константинопол се развил во најважниот центар на Римското Царство и бил главен град на Византиското и Отоманското Царство до 1922 година.

Константин почина во 337 година, кратко откако се покрсти. Во тоа време, побожните христијани сакале да се крстат само кон крајот на својот живот за да се исчистат од своите гревови и на тој начин да можат да влезат во рајот. Константин го слават многу повеќе православните христијани отколку католиците. Тој е исто така многу популарен во Србија, најмногу поради фактот што е роден таму – во Ниш. Аеродромот Ниш е именуван по него.