Последните часови на Платон се раскажани во свиток пронајден во пепелта на Везув

Ново дешифрираните пасуси од свиток од папирус што бил закопан под слоевите вулканска пепел по ерупцијата на Везув од 79 година можеби фрлија светло на последните часови на Платон, клучната личност во историјата на западната филозофија.

Во едно револуционерно откритие, беше пронајдено дека античкиот свиток содржи дотогаш непознат наратив со детали како грчкиот филозоф ја поминал својата последна вечер, опишувајќи како слушал музика свирена на флејта од тракиска робинка.

И покрај тоа што се борел со треска и бил на работ на смртта, Платон – кој бил познат како ученик на Сократ и ментор на Аристотел и кој почина во Атина околу 348 п.н.е. – задржал доволно луцидност за да ја критикува музичарката за нејзиниот недостаток на ритам, сугерира напишаното.

Дешифрираните зборови, исто така, сугерираат дека местото на погребување на Платон било во неговата назначена градина во Академијата во Атина, првиот универзитет во светот, кој тој го основал, во непосредна близина на Музејот. Претходно само општо се знаеше дека е погребан во рамките на академијата.

Во презентацијата на наодите од истражувањето во Националната библиотека во Неапол, професорот Грацијано Ранокија, од Универзитетот во Пиза, кој го предводеше тимот одговорен за откопување на карбонизираниот свиток, го опиша откритието како „извонреден исход што го збогатува нашето разбирање на античката историја“.

Тој рече: „Благодарение на најнапредните дијагностички техники со слики, конечно сме во можност да читаме и дешифрираме нови делови од текстови кои претходно изгледаа недостапни“.

Текстот, исто така, открива дека Платон бил продаден во ропство на островот Егина, веројатно уште во 404 п.н.е. кога Спартанците го освоиле островот, или алтернативно во 399 п.н.е., кратко по смртта на Сократ.

„Досега се веруваше дека Платон бил продаден во ропство во 387 п.н.е. за време на неговиот престој во Сицилија во дворот на Дионисиј I од Сиракуза“, рече Ранокија. „За прв пат, успеавме да прочитаме секвенци од скриени букви од папирусите кои беа обвиткани во повеќе слоеви, залепени еден за друг во текот на вековите, преку процес на одмотување со помош на механичка техника која наруши цели фрагменти од текстот“.

Ранокија рече дека способноста да се идентификуваат овие слоеви и виртуелно да се преуредат на нивните првобитни позиции за да се врати текстуалниот континуитет претставува значителен напредок во смисла на собирање огромни количини на информации.

Тој рече дека работата сè уште е во зародиш и дека целосното влијание ќе стане очигледно само во наредните години.

Свитокот бил сочуван во раскошна вила во Херкуланеум и откриен во 1750 година, а се верува дека му припаѓал на таткото на сопругата на Јулиј Цезар.

Со текот на годините, научниците се обиделе да ги дешифрираат свитоците пронајдени во оваа вила, позната како Вилата на папирусите.

Доменико Камардо, археолог во проектот за зачувување на Херкуланеум, го спореди влијанието на ерупцијата на Херкуланеум, антички римски град на плажа во близина на Помпеја, со фрлањето атомска бомба врз јапонскиот град Хирошима за време на Втората светска војна.

Таква беше топлината на пирокластичниот бран произведен од Везув – за кој се верува дека бил помеѓу 400 и 500 степени Целзиусови – што мозокот и крвта на жртвите веднаш зовреле. (Гардијан)