Монт Еверест не престанува да расте, секоја година е повисок

Монт Еверест е највисоката планина во светот со 8.848 метри, но сè уште расте и секоја година е се повисок, тврдат кинеските научници од Универзитетот за геонауки во Пекинг, кои штотуку објавија студија за овој аномален раст на планината во списанието Nature Geoscience.

И додека „Кровот на светот“ и остатокот од Хималаите продолжуваат незапирливо да возвишуваат од моментот пред 50 милиони години кога индискиот потконтинент се судри со Евроазија, самиот Еверест се издигнува уште повеќе од очекуваното.

Научниците го припишуваат ова на спојувањето на два блиски речни системи.

Зошто расте Еверест?
Пред 89.000 години се споиле водните системи на реките Коси и Арун, по што Еверест растел годишно за 0,2 до 0,5 милиметри и сега пораснал за 15 до 50 метри.

Научникот Џин-Гео Даи, еден од водечките автори на студијата, го објаснува растот на Еверест со подигнувањето на копнената маса на Земјината кора кога тежината на површината се намалува.

Земјината кора, надворешната обвивка на нашата планета, всушност лебди на обвивка од жешка, полутечна карпа. Во овој случај, спојувањето на реките, поточно непријателско преземање, имајќи предвид дека Коси се потчинила на Арун поради промената на текот на реките со текот на годините, резултираше со забрзана ерозија која однесе огромна количина карпи и почва, со што се намалува тежината на областа околу Еверест.

„Кога тежок товар како мраз или еродирана карпа се отстранува од Земјината кора, земјата се крева, како кога бродот се превртува во водата откако ќе го растовараме товарот“, објаснува Даи.

„Губењето на речниот материјал предизвикува издигнување на планината“
Кога реката Арун се спои со друга блиска река, новиот тек го издлаби длабокиот кањон Арун. Новиот речен систем го длаби кањонот, додека планината се издига до два милиметри годишно.

Колку повеќе речните системи се засекуваат, загубата на речниот материјал предизвикува издигнување на планината, додава Даи.

Коавторот на студијата и докторанд Адам Смит, од Универзитетскиот колеџ во Лондон, истакнува дека соседните врвови со висина поголема од осум илјади метри како Макалу и Лоце имаат корист од истиот геолошки процес.