Месечината е 40 милиони години постара отколку што мислевме
Научниците веруваат дека Месечината е формирана непосредно по создавањето на Земјата, приближно пред 4,4 милијарди години, кога Сончевиот систем бил сè уште млад. Претпоставката е дека тогаш објект со големина на Марс удрил во новоформираната и блескава Земја и откорнал огромен облак од отпадоци кои по некое време се формирале на Месечината.
Според новото истражување, нашиот природен сателит е постар отколку што мислевме, добри 40 милиони години.
„Ова значи дека Месечината е стара најмалку 4,46 милијарди години, само влакно помлада од Земјата, која е стара 4,54 милијарди години“, вели геологот Џеника Грир од Универзитетот во Глазгов, а пренесува Science Alert.
Проучувал циркони од Месечината
Експертите дошле до нова проценка за староста на Месечината откако ги проучувале ситните зрна циркон во лунарните примероци на Аполо.
„Овие кристали се најстарите познати цврсти материи кои настанале по џиновски удар. И бидејќи знаеме колку се стари овие кристали, можеме да ја одредиме хронологијата на Месечината“, вели космохемичарот Филип Хек од Универзитетот во Чикаго.
Иако не е целосно познато како и кога точно е формирана Месечината, присуството на некои специфични елементи силно укажува на копнено потекло. Затоа, хипотезата за големо влијание доминира во научната заедница. Проценките за тоа кога се случило досега варираат, а според најновата студија се чини дека тоа се случило многу порано отколку што првично се претпоставуваше.
„Цирконите се формирани откако океанот на лунарната магма се оладил“
Кристалите на циркон се одличен начин да се следи староста на примерокот поради невообичаениот начин на формирање. Имено, овие кристали содржат ураниум при нивното формирање. Со текот на времето, радиоактивниот ураниум во цирконот се распаѓа во олово со добро позната брзина. Затоа, научниците можат да го анализираат односот на ураниум и олово во кристалот од циркон и да утврдат пред колку време бил формиран.
Експертите велат дека овие кристали се создадени откако површината на Месечината се зацврстила и океанот на лунарната магма се изладил.
„Кога површината беше стопена, ниту еден циркон кристал не можеше да се формира и да преживее. Значи, сите кристали на површината на Месечината мора да се формирале откако океанот на месечината магма се оладил“, рече Хек.