Косовскиот уметник Ќамуран Горанци изложува во Чифте амам


Во Чифте амам вечерва  (9 мај) од 19 часот ќе се отвори изложбата „Код 4“ на Камуран Горанци од Косово. Ќе бидат изложени 22 дела изработени во техниката акрилик на платно кои се работени во периодот од 2020 до 2024.

Горанци е роден во Призрен во 1955. Дипломирал на Академијата за уметности во Приштина, насока сликарство, а во 1981 магистрирал сликарство на Академијата за уметности во Белград.
 

„Сликите имаат техничка еволуција од неговите претходни изложби, како што се „Код 1“ во Келн, Германија, „Код 2“ во Галеријата на Тирана во Албанија и „Код 3“ во Галеријата на Скадар во Албанија, како и оваа самостојно конципирана „Код 4“, во Националната галерија на Република Северна Македонија обележан со софистицираност на изразните средства и обид за филозофирање.

Овој уметнички настан се случува во центарот на Скопје, каде ја гледаме традицијата и современата комуникација, една многу важна улога во контекст на неговата креативна индивидуалност.

Во повеќето случаи, сликата е граматичка анализа, композиција, а во исто време дезинтеграција на оние алатки кои историски му биле доверени на уметникот да се манифестира таму каде што креативното и животното искуство континуирано се негувале низ годините и страсно го чувало и сакале хроматското богатство.

Боите во овие композиции се пастуозни, камени, расфрлени овде-онде, што означуваат експресивна состојба. Така, во овие случаи се претставени некои апстрактни експресионистички слики, иако со рамнотежа на топлина и студ, светло и темно, придружени со чудни форми и голи бои. Во овие слики, од периферијата на сферата на боите се преминува на површината каде техниката на реализација изгледа важна. Тие се реализираат со максимум изразни средства, цртежот оди до границите на небитието, за да се нагласи присуството на вредноста на убавината во една средина во која владее хаос и динамизам.

Сите слики во оваа свечена пригода се разработени врз чувствителноста и хармонијата кои сега се присутни и кодирани од уметничкиот аспект, конечно фиксирајќи ја неговата реалност, слики и емоции во структурите на неговите соништа. Тој комуницира со љубов во универзална слика, која се наоѓа далеку од нашето постоење, како нешто пооддалечено од непознатото до познатото, на фигуративен, едноставен и ветувачки начин.

Да се замрзнат во нив суптилните односи меѓу боите, во специфичен израз, следејќи ја побарувачката за нови, поатрактивни слики за да се интервенира во невидливиот свет, кој секогаш е проследен со граница, а кои се појавуваат како конечни експлозии на вртоглав просторот, но не како оние на универзумот. Она што те привлекува во композициската конструкција е, несомнено, справувањето со логичките формации.

Преку него се создаваат монументални композиции каде деталите и најголемите мерки се решаваат со намалување и зголемување на колористичките траги, за да се видат понатамошни специфични третмани во нивните рекомпозиции“, ќе забележи кураторот Зени Балажи.