Јужнокорејката Хан Канг добитничка на Нобеловата награда за литература
Нобеловата награда за литература за 2024 година и се доделува на јужнокорејската авторка Хан Канг „за нејзината интензивна поетска проза која се соочува со историските трауми и ја разоткрива кревкоста на човечкиот живот“.
Хан Канг е родена во 1970 година во јужнокорејскиот град Гвангжу, пред, на деветгодишна возраст, да се пресели со своето семејство во Сеул. Таа потекнува од книжевно потекло, а нејзиниот татко е познат романсиер. Покрај пишувањето, таа се посвети и на уметноста и музиката, што се одразува низ целата нејзина литературна продукција.
Хан Канг ја започна својата кариера во 1993 година со објавување на голем број песни во списанието„Литература и општество“. Нејзиното прозно деби дојде во 1995 година со збирката раскази („Љубовта на Јеосу“), а набргу потоа следеа неколку други прозни дела, романи и раскази. Забележителен меѓу нив е романот „Вашите ладни раце“, кој носи очигледни траги од интересот на Хан Канг за уметноста. Книгата репродуцира ракопис што го оставил исчезнатиот скулптор кој е опседнат со изработка на женски тела од гипс. Постои преокупација со човечката анатомија и играта помеѓу личноста и искуството, каде во работата на скулпторот се јавува конфликт помеѓу она што телото го открива и она што го прикрива. „Животот е чаршаф што се наведнува над бездна, а ние живееме над него како маскирани акробати“, како што кажува реченицата кон крајот на книгата.
Големиот меѓународен пробив на Хан Канг дојде со романот „Вегетаријанка“. Напишана во три ориказни, книгата ги прикажува насилните последици што произлегуваат кога нејзиниот главен јунак Јеонг-хе одбива да се потчини на нормите за внесување храна.
Книгата ја има и во македонски превод.
Работата на Хан Канг се карактеризира со двојно изложување на болка, кореспонденција помеѓу менталното и физичкото мачење со блиски врски со источното размислување.
Во својот опус, Хан Канг се соочува со историски трауми и невидливи збирки правила и, во секое нејзино дело, ја разоткрива кревкоста на човечкиот живот. Таа има уникатна свест за врските помеѓу телото и душата, живите и мртвите, а во својот поетски и експериментален стил стана иноватор во современата проза.