Изложба на Колектив Зеро во Софија


Изложбата „Од 0 до ∞“ на Колективот Зеро денеска ќе биде отворена во „One Gallery“ во Софија, Бугарија. Изложбата е во организација на Центарот за креативни индустрии – НЕБО од село Суводол, Демир Хисар и „One Gallery“ од Софија и е подржана од Министерството за култура, преку повикот за поддршка на проекти од национален интерес за 2020 година.

Колективот Зеро го сочинуваат: Миодраг Десовски, Перица Георгиев, Зоран Јаневски, Александар Станкоски, Беди Ибрахим, Златко Трајковски (1960-2017), Стеван Шашков, Синиша Цветковски, Сашо Јовчевски и Горанчо Ѓорѓиевски.

-Како што Нулата нема ниту почеток ниту крај, така и прикажаните дела на оваа изложба немаат своја хронолошка позадина, ниту пак некоја концепциска форма, што јасно укажува и на суштината на Колективот ЗЕРО. Но, затоа пак кај нив, таа спонтаност носи некој метафизички ред во хаосот. На изложбата прикажани се дела од раниот период на групата, индивидуални дела на уметниците, но и заеднички дела – фотографии врз кои се извршени интервенци во сликарска или дигитална форма. Изложбата е уметнички континуум на претходните изложби на Колективот ЗЕРО, во кој индивидуалните погледи на уметниците, формираат една колективна целина, во која се забележува меѓусебната игра на уметноста, естетиката и политиката, соопшти Центарот за креативни индустрии – НЕБО од Суводол, Демир Хисар.

На изложбата со свои дела учествуваат: Александар Станкоски, Перица Георгиев-Пепси, Беди Ибрахим, Миодраг Десовски, Синиша Цветкоски, Зоран Јаневски, Стефан Шашков, Горанчо Ѓорѓиевски, Сашо Јовчевски, Златко Трајковски–Хинки (1960-2017), Лина Дамјан и Виктор Јаневски.
 
Пишувајќи за изложбата на Колективот Зеро во „One Gallery“, реномираниот бугарски теоретичар на уметноста и уметник Свилен Стефанов ќе потсети дека постоењето на групата „Зеро“ веројатно е најсериозниот доказ за појавата на слободата во современата уметност во нашата држава, а нивниот почеток треба да се бара некаде околу 1985 година.
 
-„Зеро“ е едно ново поколение, кое намерно не поставува граници во однос на користењето изразни средства. Тоа не е случајно, доколку токму во 80-те години можеме да говориме за истовременото случување на сликарските нео-експресионистички практики и концептуални стратегии, поврзани со инсталацијата, фотографијата и хепенингот. Можеби најкарактеристична црта на „Зеро“ се состои во отсуството на „стил“, целосно во духот на едно постмодерно еклектичко разбирање на уметноста како начин на слободно изразување на човековата личност. Затоа делувањата на групата може да бидат, како колективни, така и индивидуални – од мурали до перформанси. Не е случајно и нивното појавување на Венецијанското биенале во 2011 година, нешто кое што говори дека „Зеро“ (и на локален, и на меѓународен план) веќе треба да се разгледува како класика, пишува Стефанов.
 
Изложбата ќе биде отворена до 10 јануари 2021 година.