Селфи

Животот е селфи, селфито е живот.

Ништо приватно, сѐ јавно.

Јас, па јас.

Мое, само мое.

Види, види, како добро изгледам.

Ха, ха, ау, ау, браво, браво, уа, уа.

Ти избираш место, повод и друштво.

Го правиш од ќеф, за сеир, од инает или зашто сите така прават.

Не избира пол, возраст, националност, образование, место или сезона.

Некој сака да се фали, а некој сака да остане анонимен.

Некој бега, а некој лови.

Некој позира, а некој се крие.

Некој коментира, а некој молчи.

Некој навредува, а некој аплаудира.

Некој е жртва, а некој насилник.

Некој информира, а некој хакира.

Некој се изолира, а некој сака да се дружи.

Убавото стана грдо, грдото убаво.

Сите аматери станаа професионалци.

Сите неуки станаа експерти.

Сите игнорирани и отпишани добија место на социјалните мрежи да кажат или покажат нешто.

Селфи е автопортретот на 21 век.

Трач, сеир, лицемерие и живеење според  „нови правила“.

Селфи, тоа сме ние.

Самобендисани.

Самозаљубени.

Саморекламери.

Самозадоволни.

Бесрамни.

Опсесивни.

Зависни.

Позери.

Нарцисоидни.

Контролфрикови.

Глумци.

Озборувачи.

Гладни за аплаузи и за моќ.

И на крај, што?

Животот, работата, успесите, угледот и изгледот да ви се сведат на лајк и дислајк?!

Дислајк!!!!