Зад насмевките на Путин, Моди и Си во Пекинг 

Понекогаш една фотографија ја раскажува приказната подобро од кое било соопштение или декларација од самитот.

Широко споделениот клип од кинескиот претседател Си Џинпинг, индискиот премиер Нарендра Моди и рускиот претседател Владимир Путин како се смеат заедно во Пекинг веќе стана вирален.

На површината, се чини дека е лесна размената меѓу тројцата лидери. Но, аналитичарите велат дека тоа одразува деликатна мешавина од конкурентски соперништва и променлива динамика на моќ.

Гаутам Бамбавале, поранешен амбасадор на Индија во Кина, за емисијата „Inside India“ на Си-Ен-Би-Си изјави: „Змејот и слонот сè уште не танцуваат. Тие само се гледаат еден со друг од спротивните страни на собата и се обидуваат да проценат какви се импликациите од односот меѓу нив? Ќе биде потребно време за да се врати односот на вистинскиот пат.“

Пречките се јасни. Граничниот спор меѓу Индија и Кина останува нерешен од судирите во 2020 година. Блиското партнерство на Пекинг со Пакистан – кое се протега надвор од економските коридори во воена опрема и разузнавачка соработка – дополнително го ограничува тоа колку далеку можат да се развијат врските.

Ованеделниот самит на Шангајската организација за соработка (ШОС) ѝ даде на фотографијата позадина. ШОС се шири по големина и амбиција, но како што истакна Џереми Чан од „Евразија груп“, поголемата важност не мора да значи поголема релевантност.

„ШОС, иако генерално се опишува како безбедносна организација, навистина не се фокусира на воените прашања како такви, а на сите глобални конфликти што се случија неодамна, без разлика дали станува збор за Украина или во Газа, ШОС во суштина беше отсутен“, изјави Чан за Си-Ен-Би-Си.

Времето на состанокот е исто така значајно. Со зголемувањето на царините од страна на американскиот претседател Доналд Трамп и вознемирувањето на глобалните пазари, Пекинг го користи ШОС за да го нагласи својот пристап кон Глобалниот Југ. Чан рече дека Трамп „вдишува нов живот“ на самитот, давајќи ѝ шанса на Кина да ја претстави својата дипломатија како посигурна од онаа на Вашингтон.

Во понеделник, Трамп објави на Truth Social, велејќи дека Индија понудила да ги намали своите царини за американските стоки на нула. Опишувајќи го односот со Индија како едностран, Трамп рече дека САД се најголемиот клиент на Индија.

„Причината е што Индија досега ни наплаќаше толку високи царини, најмногу од која било друга земја, што нашите бизниси не можат да ги продадат во Индија. Тоа беше целосно еднострана катастрофа! Исто така, Индија купува поголем дел од своите нафтени и воени производи од Русија, многу малку од САД. Тие сега понудија да ги намалат своите царини на нула, но доцна е. Требаше да го сторат тоа пред години“, објави Трамп.

Во меѓувреме, фотографирањето привлече внимание и во американските медиуми. „Њујорк тајмс“ ја опиша интеракцијата како „насмеана манифестација на тројката за која Москва неодамна изјави дека се надева дека ќе ја оживее“, забележувајќи ја оптиката на блискост меѓу Моди и Путин, кои дури и споделија превоз до состанок на маргините. Во извештајот се тврди дека традиционално претпазливата бирократија на Индија можеби некогаш избегнувала такви отворени прикази со Кина и Русија, но сеопфатните царини на Трамп го оставаат Њу Делхи со „мал поттик“ да се воздржи.

Мултиполарност, дефинирана поинаку

За инвеститорите, влоговите се значајни. ШОС ги обединува економиите што претставуваат речиси половина од светската популација, централни за енергетските и трговските текови. Со тарифите што ги загрозуваат синџирите на снабдување и пазарите што бараат знаци на фрагментација, самитите како овој се внимателно следени за сигнали за нови усогласувања, дури и ако суштинските резултати се ограничени.

За Индија, оптиката има тежина. Разговорите на Моди со Си беа протолкувани како потсетник за Вашингтон дека Индија е подготвена да го одржи дијалогот со Пекинг и Москва, а воедно да ги продлабочи врските со САД и нивните сојузници. Но, одлуката на Њу Делхи да ја прескокне воената парада на ШОС ги истакна границите на какво било затоплување.

„Индија го користи ова за опортунистички да испрати индиректно сигнал до Вашингтон, дека има стратешки опции, не само во Пекинг, туку и во Москва“, рече Чан. Брзото заминување на Моди од Пекинг, веднаш по пристигнувањето од Токио, исто така го нагласи континуираниот ангажман на Индија со американските партнери во Азија.

Во срцето на самитот беше дебатата за „мултиполарноста“, рече Чан, додавајќи дека дефиницијата за мултиполарност е различна за Индија и Кина.

Пекинг го дефинира како систем каде што доминацијата на САД е намалена, што ѝ овозможува на Кина поголем простор да се наметне како водечка сила во Азија. Индија, пак, го гледа мултиполаризмот како влијание распределено порамномерно низ многу земји, без ниту една држава под контрола, изјави Чан за „Inside India“ на Си-Ен-Би-Си.

Во меѓувреме, за Русија, ШОС останува една од ретките меѓународни платформи каде што Путин не е во дефанзива, нагласувајќи ги трајните врски на Москва со влијателните азиски партнери и покрај западните санкции.

Фотографијата од Пекинг го доловува сето ова во еден кадар. Насмевките сугерираат хармонија, но реалноста е многу посложена. (Си-Ен-Би-Си)