Поради климатските промени, Нов Зеланд размислува за лабораториско одгледување на овошје

Соочен со климатските промени и несигурноста во храната, Нов Зеланд размислува за овошје одгледувано во лабораторија. Научниците ќе се обидат да создадат овошје без делови кои вообичаено се фрлаат, како што се јадрото на јаболкото или јамата од портокалот.

Додека работата на лабораториски одгледувано месо стана насловна страница во последниве години, слична работа на овошје е поретко. Научниците од Plant & Food Research во јужниот град Крајстчерч имаат за цел да го променат тоа со одгледување овошно ткиво од растителни клетки за кои се надеваат дека еден ден ќе има вкус, мирис и ќе даваат чувство како вистинско овошје. Истражувачите се надеваат дека програмата ќе помогне да се зачува безбедноста на храната во земјата.

„Овде, во Нов Зеланд, ние сме добри во одгледувањето на конвенционални градинарски култури“, рече д-р Бен Шон, водечки научник за програмата за истражување на храна и растенија поддржана од владата „Храна по дизајн“, „но гледајќи нанапред, има многу промени кои доаѓаат во светот со раст на населението, зголемена урбанизација и климатски промени“.

Програмата има за цел да расте репродуктивно ткиво без делови кои обично се отфрлаат како јаболка или кора од портокал. Обезбедувањето на потрошувачите само со овошно ткиво ќе помогне да се намали отпадот од храна, рече Шон.

Храната одгледана во лабораторија може да игра клучна улога во одржливото земјоделство, но сè уште е во многу рана фаза на развој, според д-р Али Рашидинеџад, виш научник за храна од Универзитетот Меси во Окленд, кој не е вклучен во програмата.

Бидејќи храната одгледана во лабораторија е сосема нов концепт, откако ќе се развие, таа ќе мора да ја докаже својата безбедност пред регулаторните власти, најверојатно преку скапи и долги клинички испитувања.

„Надминувањето на таквите пречки може да потрае со години, ако не и децении“, рече Рашидинеџад.

Потрошувачите исто така ќе мора да ја прифатат практиката

Постарите генерации можеби се двоумат, но истражувањата покажуваат дека помладите генерации се подготвени да пробаат нова храна доколку таа храна нуди здравствени придобивки, а истовремено го ограничува влијанието врз животната средина, рече Рашидинеџад.

Програмата Plant & Food Research, која започна пред 18 месеци, е фокусирана на клетки од боровинки, јаболка, цреши, праски, нектарини и грозје, но тие предупредуваат дека крајната цел да се бере нешто што е хранливо вредно и пријатно за јадење е со години и можеби нема да се постигне.

Технологијата најверојатно ќе биде погодна за одгледување овошно ткиво во градовите, рече д-р Сем Болдвин, раководител на стратегијата во Plant & Food Research, со надеж дека ќе ги намали трошоците и емисиите на јаглерод од транспортот на храна до урбаните центри.

Сепак, не е јасно како јаглеродниот отпечаток на вака одгледани лабораториски плодови би се споредило со оној што се одгледува со традиционални методи, кои можеби ќе треба да се транспортираат на долги растојанија доколку се увезат.

Технологијата исто така може да ја компензира загубата на храна поради временските настани. Претходно оваа година, циклонот Габриел десеткуваше делови од заливот Хокс, област позната како сад за овошје во Нов Зеланд. Циклонот дојде додека многу одгледувачи на киви се подготвуваа да ги соберат своите посеви.

„Не сум сигурен дека сфаќаме дека ќе треба да произведуваме повеќе храна за поголемо население, но со помалку земја за растење и под зголемен притисок од неповолната клима“, рече Болдвин.