Новите карти на фронтот го откриваат планот Б на Путин за Донбас

По разговорот меѓу рускиот претседател Владимир Путин и американскиот претседател Доналд Трамп, според анонимни извори од двете страни, откриени се моменталните воени планови на Кремљ. Русија има намера да го заземе целиот Донбас доколку Украина не се согласи доброволно да го предаде за да се запрат борбите.

Останатите делови од бојното поле, од Сумската област до Запорожје, не се толку важни за Путин. Путин е подготвен да „размени“ дел од окупираните територии во Сумската, Харковската и Дњепропетровската област за области од Донбас што сè уште ги држи украинската армија, веројатно во сооднос од 1.500 до 6.000 квадратни километри.

Според американските претставници, како што објави рускиот независен портал „Медуза“, Путин ги оправда своите барања тврдејќи дека Русија може да ги заземе преостанатите делови од Донбас со воена сила, а одбивањето на Украина само би ја продолжило војната. Од друга страна, предавањето на градот Запорожје и областите во Херсонската област, вклучувајќи го и самиот Херсон, на Русија најверојатно ќе значи повлекување од преговарачката маса.

Окупацијата на Донбас не изгледа недостижна

Логиката на Кремљ во овој случај би можела да биде дека окупирањето на овие области на среден рок е нереално, бидејќи во двата правци руските сили би морале да го преминат Днепар, што е практично невозможно во денешни услови. Дури и во случајот со Запорожје, која се наоѓа на источниот брег, силите таму можат да бидат снабдувани преку реката, па затоа ваквите операции остануваат неизводливи.

Сепак, целосната окупација на Донбас не изгледа недостижна. Во текот на изминатата година, руската армија, и покрај тоа што беше принудена да испрати огромен број војници во борбите во Курската област, успеа да освои повеќе од 4.000 силно утврдени квадратни километри во Донецката и Луганската област. Околу 6.000 квадратни километри остануваат да бидат окупирани пред целосна окупација.

Целите на Кремљ се јасно видливи во самата форма на руско напредување. Руските сили се пробиваат од правецот на Донецк кон север, кон главното упориште на украинската армија во Донецката област – агломерацијата Краматорск и Славјанск. Резервите од другите делови на бојното поле постепено се преместуваат во оваа област.

Русите имаат бројчана надмоќ, но тоа не гарантира победа

Ако порано градот Покровск ѝ служеше на руската команда како „мамка“, принудувајќи ја украинската армија да акумулира сили во таа насока додека се извршуваат напади на други места, сега неговото освојување стана неопходно за продолжување на офанзивата кон север и Краматорск. Сепак, поради рускиот напредок во текот на изминатата година, борбената линија околу Покровск значително се издолжи, што ја промени тактиката на војување.

Големи делови од фронтовската линија не се цврсто бранети од ниту една страна, па затоа на двете армии им се дава можност да направат пробиви. Овие пробиви на длабочина од 10 до 20 километри сè уште не значат целосен колапс на фронтот, бидејќи можат да бидат запрени со напади со беспилотни летала и брзо прегрупирање на резервите. Оваа необична битка источно и јужно од Покровск би можела да стане главната битка на годината. Руската армија таму има значителна бројчана супериорност, но тоа не ја гарантира нејзината конечна победа.

Иако украинската команда концентрираше значителни резерви од околу три бригади кај Доброполе, таа не беше во можност целосно да го елиминира рускиот пробив помеѓу Покровск и Константиневка во правец на патот Доброполе-Дружкивка. Руските сили сè уште ги држеа позициите кај Кучеров Јар, на околу тринаесет километри од фронтовската линија, кон средината на август, т.е. пред пробивот.

Украинците се обидоа да ги потиснат единиците на 132-та моторизирана бригада на 51-та армија, која се проби кон Доброполе, со напад од крилото и успеаја да се етаблираат кај Никаноривка, на самото дно на рускиот клин. Во исто време, руската команда испрати резерви на другото крило и се обиде да се пробие кон Шахово преку Владимировка, додека единиците на 20-та моторизирана дивизија на 8-та армија исто така се пробиваа кон истото место од југоисток, од правец на Полтавка.

Доколку Русите го освојат Шахово, важна патна раскрсница, тоа ќе ги обезбеди единиците што се пробија кон Доброполе. Во моментов се водат жестоки борби во близина на Владимировка, а и руското Министерство за одбрана и украинскиот командант Олександр Сирски тврдат дека нивните сили го држат селото. Сирски рече дека украинските сили го „ослободиле“, но ниту една страна не даде веродостојни докази.

Следната голема цел е Константинивка. Откако украинската 93-та бригада префрли дел од своите сили од областа северно од Торецк во Доброполе, руската офанзива во таа област беше забрзана.

На границата на Донецката и Дњепропетровската област, руската група „Исток“ ја продолжува својата офанзива кон север и запад од Велика Новосилка, и покрај украинските контранапади. Таму тие окупираа неколку села во долините на реките Волчја и Воронаја, а откако ја преминаа реката Волчја, влегоа и во селото Филија на јужните рабови на Новопавловка. Слабеењето на украинската одбрана во таа област ја принуди командата да префрли резерви на тоа бојно поле, веројатно дури и од Сумискиот регион.

На Лиманската рута, руските напаѓачки групи ја пробија украинската одбрана кај Торецк и се упатија кон југ, кон Јамполе, низ кој минува единствениот пат што ја поврзува украинската група во Кременските шуми со остатокот од територијата. Веројатно е дека украинската армија наскоро ќе мора да се повлече од шумите, за кои се водат борби од есента 2022 година, пишува „Медуза“.