Најстариот трик на продавачот што сè уште функционира: Еве зошто треба да бидете внимателни со производите што завршуваат на 9

Без разлика во која продавница ќе влезете, една бројка најчесто ви го привлекува вниманието кога станува збор за цените на артиклите. Деветка.

Се чини дека нема цена што не завршува на деветка, а најчесто на 99, што би требало да биде суптилна, ако веќе пробиена, финта со која продавачот ве уверува дека тој еден денар што сте го заштедиле е значаен за вашиот семеен буџет. Тоа е, дека 9,99 е значително помалку од десетка.

Сепак, голема студија спроведена во еден момент од професорите Даниел Леви и Авичаи Снир, врз основа на податоци собрани со години од американските продавници, откри дека потрошувачите, кога купуваат артикли чија цена завршува на 9, не само што не го заштедуваат тој еден цент – туку во просек преплаќаат за стоката за 18 проценти во споредба со слични артикли со „нормални цени“.

Тие ги анализирале цените на сè – од сирење, до грицки и сокови, супи, детергенти, до тоалетна хартија и шампон, а заклучокот е дека кога цената на стоката завршува на девет, по правило, таа е поскапа од стоката што има цена без таа „цака“.

Секако, во случај на одредени прехранбени производи, разликите се впечатливи – на пример, соковите чија цена завршува на девет се во просек за 43 проценти поскапи од соковите што имаат цена без тој број на крајот, тоалетната хартија е 35 проценти поскапа, бомбоните 28 проценти, хартиените крпи 23 проценти и сапунот 22,6 проценти.

Никој не знае точно кога и зошто практиката цените да завршуваат на 9 била воведена во трговијата, но слична тактика е откриена во рекламите на „Мејсис“ од 1880 година, во кои одредени артикли чинеле 1,99 и биле рекламирани како одлична зделка.

Денешните истражувања покажуваат дека меѓу цените што завршуваат на деветки, најчести се 9,99, проследено со 9, потоа 9,95 и потоа 4,99.

Многу луѓе се прашуваат зошто денес инсистираат на практиката на изразување на цените на овој начин кога потрошувачите многу добро знаат дека нема да заштедат значително со тој еден денар или цент и дека тоа е психолошки трик, а едно од објаснувањата е дека потрошувачите ги читаат цените од лево кон десно така, па кога цената е изразена како 9,99 наместо 10, впечатокот е дека всушност заштедуваат цел динар, десет или сто – наместо само еден денар.

Некои други истражувања покажуваат дека трговците ги заокружуваат цените на 99 во случаи кога прават нешто поскапо за да ни нанесат удар врз потрошувачите, додека прибегнуваат кон некои други трикови кога станува збор за поевтинување на производите.

Исто така, докажано е дека цените што завршуваат на 99 генерално се надуени со најприфатливата сума на пазарот, па затоа потрошувачите, кога размислуваат да купат нов телевизор, на пример, секогаш треба да се запрашаат – дали 26.999 динари навистина се најприфатливите што можат да ги најдат?