Моралниот и политичкиот пад на Борис Тадиќ

Единственото вистинско наследство од трагичните осум години на Тадиќ е создавањето, финансирањето и промовирањето на Српската напредна партија


Граѓанскиот демократски форум со големо жалење го набљудува моралниот пад и политичкиот слом на поранешниот претседател на Србија, Борис Тадиќ.

Врв на неговото деструктивно и манипулативно дејствување беше неодамнешното обвинување дека западните земји стојат зад атентатот на премиерот Ѓинѓиќ.

Ни помалку ни повеќе денес се нуди како сведок, во 2023 година!?

Од политички неодговорниот Борис Тадиќ никогаш не се очекуваа големи дела, но повторувањето на наративите на Шешељ и пропагандните манипулации на Добрица Ќосиќ бара реакција на целата демократска јавност.

Како добар и послушен ученик на рускиот/советскиот претставник Бранко Крга, Борис Тадиќ ни се разоткри до крај како пропутиновски пропагатор.

Благодарение на манипулациите и неинтелигентните постапки на Борис Тадиќ, сѐ појасна е трагичната насока на Србија по убиството на премиерот Ѓинѓиќ. За време на своето осумгодишно неуспешно владеење, Тадиќ, со поддршка на Воислав Коштуница и неговите луѓе, кои беа осомничени за соучесништво во атентатот на Ѓинѓиќ, помогна да се прикрие политичката заднина на 12 март 2003 година.

Потсетуваме, Тадиќ немо го набљудуваше попречувањето на судскиот процес од страна на Коштуница, а особено хајката на судијата Марко Кљаевиќ, кој требаше да донесе пресуда за убијците на премиерот, но Кљаевиќ беше принуден да го напушти процесот иако тој го водеше маестрално во невозможни услови.

Потсетуваме дека Тадиќ и Коштуница го уништија наследството на Ѓинѓиќ, ја исчистија Демократската партија од соработниците на Зоран Ѓинѓиќ, му го подарија целиот енергетски сектор на Путин, заедно крадеа гласови на нелегитимниот уставен референдум поради фикцијата во преамбулата на Уставот и суштински го свртеа насока на нашата земја од ЕУ кон Кремљ.

Сето ова немаше да биде возможно доколку Борис Тадиќ не го исполни барањето на Коштуница за „санитарен отклон“ од владата на Зоран Ѓинѓиќ, што неминовно доведе до баскет со Ивица Дачиќ и последователно ритуално помирување/разбирање на двете болки , смртта на Милошевиќ во хашкиот затвор и атентатот на Зоран Ѓинѓиќ.

Во трагичното наследство на политички недораснатиот Борис Тадиќ може да вклучи и воспоставување на партиската држава, почеток на фашизацијата на нашето општество, судири со соседите како и тивки претензии спрема нив.

Сите овие трагични процеси Вучиќ ги продолжи многу побрутално од политички импотентниот Тадиќ.

Исто така, во времето на Борис Тадиќ се толерираа ултрадесничарски организации, многу беа создадени под покровителство на неговата безбедносна служба, а на врвот беше рехабилитацијата на квислинзите и воените злосторници од Втората светска војна.

Економскиот модел на „развој“ на Србија со поткупување на инвеститори (трагичниот „Фиат“) и меѓудржавни договори кои ги заобиколуваат тендерите кога се во прашање два од четирите столба на надворешната политика на Тадиќ, Кина и Русија се негова измислица, Вучиќ тие работи ги доведе до совршенство.

Во кукавичките и незрели потези на Борис Тадиќ треба да го вклучат и неговото срамно криење во Букурешт, додека неговите партнери Коштуница и Николиќ дивееја по улиците на главниот град и го палеа Белград во 2008 година по прогласувањето на независноста на Косово.

На крајот, единственото вистинско наследство од трагичните осум години на Тадиќ е создавањето, финансирањето и промовирањето на Српската напредна партија, создадена во скутот на неговиот застрашувачки неформален шеф на ДБ од кабинетот, и оперативно преку мандатно-имунитетските одбори на сите собранија, почнувајќи од од националните па сѐдо локалните кои беа под контрола на Демократската партија.

Ако е и од Тадиќ, многу е!

Имајќи го сето ова предвид, зошто тогаш се чудиме дека Борис Тадиќ денес е еден од најгласните бранители на Милошевиќевата и Шешељева, т.н. победа во Косово во 1999 година, верувам дека и самиот Вучиќ е изненаден бидејќи е свесен за епилогот во кумановскиот шатор, беше актер на тој пораз.

Време е некој да му ја каже вистината на политичкиот мртовец. Никој веќе не се грижи што има да каже една пропадната кариера на која било тема. Борис Тадиќ, престанете да ја хушкате јавноста против европскиот мировен договор за Косово и со своите деструктивни јавни настапи да ја помагате екстремизацијата на нашето општество, што директно оди во корист на зацврстувањето на погубното и автократско владеење на Вучиќ.

Не бевте способни во 2010/2011 година да ја видите перспективата што Србија ја доби од ЕУ, се фалите со вашето херојско отфрлање на понудата на канцеларката Ангела Меркел и не чувствувате ни најмала одговорност дека пред Србија веројатно има план кој е барем за нијанса полош од оној што го одбивте. Во последните неколку изборни циклуси граѓаните ви дадоа одговор што мислат за Вас. Размислете повторно за друг филм, не ни требаат нови хорори со повторно отфрлање на ЕУ перспективата.

(Зоран Вулетиќ е претседател на Граѓанскиот демократски форум на Србија. Тој учествуваше во сите протиести против Слободан Милошевиќ уште од 1991. Подоцна беше еден од клучните луѓе на Либерално-демократската партија. Текстот е објавен во белградскиот весник „Данас“.)