Како беа спасени 1.000 планинари на Монт Еверест заглавени во голем снег

Времето не беше баш најдобро. Малку врнежливо и студено. Но, околу 1.000 луѓе се подготвија на источната страна на Монт Еверест за да го поминат долгиот викенд за време на планинарењето по повод националниот ден на Кина.

Додека ја водеше групата по патеката обрабена со прекрасни ледени врвови, 32-годишниот водич Шу Веи се чувствуваше сè понемирно. Тој знаеше дека времето на планините може да биде непредвидливо и опасно, но овие снежни врнежи беа нешто друго.

„Веќе ни стигнаа до колена околу 20 часот“, вели тој. „И не престана да врне цела ноќ.“

Неколку дена откако првпат тргнаа, над нив се формираше смртоносна бура, која ги погоди Тибет и Непал со обилни дождови и снег, и со денови зароби повеќе од 1.000 претежно кинески планинари, див временски феномен што предизвика обемни спасувачки акции.

По вечерата, групата се смести во своите шатори, се сеќава 35-годишниот планинар Ву Бин – но дури и додека се обидуваа да го исчистат, снегот продолжуваше да се натрупува.

„Постепено се натрупуваше сè повисоко и повисоко, речиси достигнувајќи до прозорците на мојот шатор“, вели тој. „Во тој момент, почнав да чувствувам дека ситуацијата станува сериозна“.

Водичите ги преместија сите заедно во шаторот за јадење, палејќи оган за да се стоплат и разговарајќи за следните чекори. Шу ѝ објасни на групата дека можеби ќе бидат заглавени таму неколку дена, но ако времето е во ред, ќе се спуштат наутро.

„Кога го слушнав водичот како споменува дека можеби сме заробени, се чувствував доста загрижено“, вели Ву. „Помислив, ако е само еден или два дена, веројатно ќе можам да се снајдам, но ако трае подолго, ќе биде тешко да се знае што да се прави следно, а таа неизвесност беше стресна“.

По бессона ноќ, тие се јавија да заминат наутро за спуштање што ќе им трае цел ден. Во првиот дел од патувањето беа само тие. Но, наскоро им се придружија и други групи кои исто така бегаа. Линија планинари полека се движеше низ снегот длабок до колена во реткиот воздух на голема надморска височина.

„Откако прошетавме околу два километри, беа донесени неколку јакови за да ни ја отворат патеката, што го забрза напредокот и ни помогна порано да излеземе од планините“, вели Шу, искусен водич кој со години работел на западната висорамнина Сечуан.

„По патот, наидовме на многу локални селани кои дојдоа да помогнат во спасувачките напори. Тие ни обезбедија залихи, топла вода, храна и пијалоци. Кога конечно стигнавме до излезната точка, дури ни беа обезбедени и инстант тестенини“.

Медиумите за планинарење соопштија дека имало временски прогнози, истакнувајќи дека експедициите за искачување на блиските врвови се откажале неколку дена порано, а локалните туристички власти, исто така, ја затвориле продажбата на билети и патиштата за викендот. На кинеските социјални медиуми, некои се прашуваа дали им било дозволено да продолжат планинарењата за да се искористи празничниот бизнис.

Кинеските вести за инцидентот беа релативно минимални во текот на спасувањето. Строго контролираните државни медиуми честопати го ограничуваат известувањето за негативните инциденти, особено пред да се решат. Исто така, постојат дополнителни бариери за информациите бидејќи Тибет, каде што се случија спасувањата, е под уште построга контрола од страна на кинеските власти.

До вторникот, речиси 900 луѓе, вклучувајќи 580 планинари и 300 одгледувачи на јакови и локални водичи, беа евакуирани од паркот. Повеќето се упатија или им беше помогнато во блиското село Куданг. Бурата, исто така, зароби 251 лице во Ќингхај, северно од Тибет, каде што еден тајвански планинар почина од хипотермија и акутна планинска болест, според државните медиуми.

Во Синџијанг, 300 планинари беа убедени да се вратат од властите, а едно лице беше хоспитализирано. Непалските власти им кажаа на медиумите дека нема извештаи за луѓе заробени на страната од планината на нивната земја. (Гардијан)