Десетици танкери со ЛНГ чекаат во Шпанија, еве зошто

Шпанските залихи на гас не само што се полни, туку повеќе од триесет танкери за течен природен гас (ЛНГ) чекаат да бидат истоварени. Од една страна шпанските концерни ги прецениле нарачките, а од друга чекаат и повисока цена за танкерите.

Капацитетите за складирање гас на Шпанија се толку полни што танкери се наредени пред терминалите за ЛНГ во земјата и чекаат да се испразнат. Како што јави шпанската станица ТВЕ, само пред атлантското пристаниште Кадиз има 15 танкери, а чекаат вкупно најмалку 35 бродови натоварени со течен гас.

Шпанија долго време имаше амбиција да биде главен центар на Европа за примање течен гас: нејзините шест терминали сочинуваат третина од капацитетот на целиот континент, а седмото пристаниште во Гијон треба да започне со работа наскоро. Исто така, околу 45 отсто од капацитетот за складирање на течен гас во Европа е таму, но магацините се безнадежно полни.

Шпанските енергетски концерни – и нивните партнери на други места во Европа – направија сериозна погрешна пресметка додека нарачуваа течен гас оваа пролет и лето. Од една страна, пресметката беше точна: војната во Украина не престана, Русија сè уште е непожелен снабдувач на гас за Европејците, така што до крајот на септември на шпанските терминали за ЛНГ пристигнаа повеќе од 250 товарни танкери за ЛНГ – што е приближно количество колку што во Шпанија пристигнало целата мината година.

Но, пресметката се покажа болно погрешна бидејќи побарувачката за гас во Шпанија, исто така, значително опадна: овој септември беа потрошени 7 отсто помалку гас отколку во истиот месец минатата година, пишува Дојче Веле.

„Побарувачката опаѓа бидејќи времето (во Шпанија) е сè уште релативно топло, магацините се полни, а економската активност се намалува“, резимира Пабло Гил од меѓународната брокерска компанија XTB.

Се разбира, енергетските концерни како што е Енагас не сакаат да ги слушаат критиките што ги прекалкулираа по редоследот: ова не само што може да сведочи за неспособноста, туку и капиталот е блокиран во снабдувањето со гас за кое моментално нема купувач – и ова воопшто не им се допаѓа на акционерите и на берзата. Затоа Енагас признава „на лажичка“ дека „во октомври имало нерамнотежа меѓу програмираната испорака и побарувачката“ и брзо додаваат дека оваа „ситуација во Шпанија не е исклучок во Европа, туку се случува и во други земји. “

„Нерамнотежата“ е голема во Шпанија бидејќи големи се и амбициите на земјата на пазарот на течен гас, но проблемот е што решението не се гледа ниту во ноември. А бродот што чека да се истовари чини пари и најдобро би било дополнителниот трошок да се префрли на купувачот, односно потрошувачите кога конечно ќе решат да го вклучат греењето.

Всушност, продавачите на течен гас сметаат на тоа: дури и меѓу тие триесетина танкери пред Шпанија, не се малку оние кои натовариле гас во САД, Алжир или Нигерија и тргнале кон Европа, без да го продадат својот товар, пишува Дојче веле, пренесува СЕЕбиз.

Џејмс Вадел од Energy Aspects објаснува дека поради помалата потрошувачка и цената на гасот во моментов е пониска отколку што може да се очекува, па затоа и производителите на гас чекаат подобра цена.

„Кога ќе почне грејната сезона во ноември, декември и јануари, ќе ни треба повеќе гас“, а во тој момент очекува „многу повисока цена на гасот во Европа“ отколку што е моментално.

Но, Шпанија има уште еден проблем во дистрибуцијата на гас низ Европа: нејзиниот транспортен капацитет преку Пиринеите. Не така одамна, шпанскиот и германскиот премиер повторно се обидоа да ја убедат Франција да продолжи со изградбата на новиот гасовод MidCat, но Франција сè уште не гледа свој интерес за тоа. Бидејќи има капацитет да прифати и течен гас – зошто воопшто би им требале Шпанците или Португалците?

Шпанците одамна почнаа да го градат MidCat, но тешко дека преостанатите 226 километри низ Пиринеите некогаш ќе бидат изградени. Сега се зборува за подводен гасовод меѓу Барселона и Марсеј, но дури и за тоа ќе биде потребно извесно време пред да почне изградбата.

И во пресрет на неодамнешниот состанок на самитот на ЕУ, португалскиот премиер Антонио Коста беше убеден дека „ќе има нов прекуграничен гасовод, но проектот повеќе нема да се вика MidCat, туку ќе има ново име. “

И навистина, во Брисел, претседателите на државите или владите на Франција, Шпанија и Португалија се договорија за изградба на гасоводот BarMar – тој треба да ги поврзува Барселона и Марсеј, но нема да оди преку планините Пиринеи, туку по морското дно на Медитеранот. Тој гасовод всушност од почеток треба да биде дизајниран за транспорт на водород, а не течен природен гас и треба само „привремено“ да се користи за транспорт на конвенционално гориво.

Додуша, има неколку потешкотии во потпишаната намера: никаде не пишува кој ќе го плати, ниту кога треба барем да почне изградбата – да не зборуваме за доизградба. Танкерите со ЛНГ во близина на брегот на Шпанија сигурно не можат да чекаат толку долго, но исто така се уште чекаат купувач. Се разбира, ако им понуди добра цена.