7 септември во историјата – Започна бомбардирањето на Лондон

Германското бомбардирање на Лондон, познато како „Блиц“, започна на 7 септември 1940 година и означи еден од најинтензивните и најтрагичните периоди во историјата на Втората светска војна за Велика Британија. Оваа кампања на воздушни напади, предводена од германскиот Луфтвафе, имаше за цел да го скрши британскиот морал, да ја уништи инфраструктурата и да ја принуди земјата да се предаде.

Наместо тоа, „Блицот“ го зајакна британскиот отпор и стана симбол на отпорноста на цивилното население пред ужасите на војната.

Откако Германија брзо освои голем дел од Западна Европа, вклучително и Франција, во 1940 година, Адолф Хитлер го насочи своето внимание кон Велика Британија. Неговата цел беше да ги принуди Британците да преговараат или да започнат инвазија, позната како Операција „Морски лав“.

Клучен дел од планот беше Битката за Британија, воздушна кампања на Луфтвафе за уништување на британските Кралски воздухопловни сили (РАФ) и воспоставување воздушна надмоќ. Сепак, РАФ пружи жесток отпор, а германските загуби во воздушните борби беа значителни.

Фрустриран од неуспехот, Хитлер одлучи да ја промени стратегијата кон крајот на летото 1940 година, фокусирајќи ги нападите врз британските градови, особено Лондон, во обид да го скрши духот на луѓето. Оваа одлука го означи преминот од воени цели кон терористичко бомбардирање на цивилното население, кое стана познато како „Блиц“, по германскиот збор за „молња“.

На 7 септември 1940 година, околу четири часот попладне, небото над Лондон беше затемнето од приближно 300 германски бомбардери, придружени од 600 борбени авиони. Овој масовен воздушен напад беше насочен кон источниот дел од градот, особено доковите покрај реката Темза, кои беа од витално значење за британската трговија и снабдување.

Експлозивните и запаливите бомби предизвикаа огромни пожари, а источен Лондон, вклучувајќи ги областите како Поплар и Степни, беше сведен на пламен пекол. Нападот траеше до доцна во ноќта, при што жителите се засолнуваа во подземни станици, подруми и импровизирани засолништа.

Првиот ден од „Блицот“ одзеде животи на околу 430 луѓе, додека повеќе од 1.600 беа повредени. Ова беше само почеток: Луфтвафе продолжи со своите ноќни напади врз Лондон во следните 57 последователни ноќи, правејќи го животот во градот речиси неподнослив.

Бомбардирањето го промени секојдневниот живот на лондонци. Сирените за воздушен напад станаа вообичаен звук, предупредувајќи ги жителите да побараат засолниште. Станиците во лондонското метро, ​​како што се оние на „Олдвич“ и „Ливерпул Стрит“, станаа главно засолниште, каде што илјадници луѓе ја поминуваа ноќта во пренатрупани и небезбедни услови.

Владата организираше евакуација на децата во руралните средини, но многу семејства избраа да останат заедно и покрај опасноста. Цивилната одбрана, вклучувајќи пожарникари, медицински тимови и волонтери, работеше деноноќно, соочувајќи се со огромни предизвици додека се бореа со пожари и спасуваа луѓе од урнатините.

И покрај стравот и загубата, лондонци покажаа извонредна отпорност. Иако познатиот слоган „Останете смирени и продолжете понатаму“ подоцна стана симбол на тоа време, за време на војната постери со пораки како „Вашата храброст, вашата веселост, вашата решителност ќе ни донесе победа“ и „Слободата е во опасност“ беа многу позастапени, охрабрувајќи го населението да ги издржи нападите.

„Блицот“ траеше до мај 1941 година, оставајќи повеќе од 43.000 цивилни жртви низ цела Британија, од кои значителен број беа во Лондон. Градот претрпе огромно уништување: илјадници домови, фабрики и историски места, вклучувајќи делови од Вестминстерската опатија и катедралата Свети Павле, беа оштетени или уништени.

Сепак, германската цел за кршење на британскиот морал не беше постигната. Напротив, „Блицот“ го зајакна националното единство и ја зголеми поддршката за премиерот Винстон Черчил, чии говори инспирираа надеж. РАФ продолжи да се спротивставува, а неспособноста на Луфтвафе да ги ослабне британските воздухопловни сили доведе до напуштање на плановите за инвазија. „Блицот“ имаше и долгорочни последици: искуството од бомбардирањето влијаеше врз повоената обнова на Лондон и развојот на урбанистичкото планирање.

„Блицот“ остави неизбришлив белег во колективното сеќавање на британскиот народ. Приказните за храброста на обичните луѓе, пожарникарите и медицинските сестри станаа легенди, а фотографиите од катедралата Свети Павле, која стоеше меѓу пламените јазици, ја симболизираа британската непоколебливост.

Денес, „Блицот“ се памети преку споменици, како што е споменикот на цивилите во катедралата Свети Павле, и преку бројни книги, филмови и документарни филмови кои го слават духот на Лондон. Иако донесе страдање, „Блицот“ покажа како заедништвото и решителноста можат да ги надминат дури и најтешките моменти, оставајќи моќна порака за отпорност во лицето на војната.