Стивен Спилберг и Кристофер Нолан се согласуваат дека ова е најдобриот филм некогаш снимен
Иако доаѓаат од различни генерации, Стивен Спилберг и Кристофер Нолан често се споменуваат во ист здив. Двајцата се режисери кои комбинирале уметнички и комерцијален успех, создавајќи филмови кои се визуелно импресивни и емоционално моќни. Спилберг ја започнал својата кариера како тинејџер, снимајќи го својот прв филм „Firelight“ со буџет од само 500 долари, додека Нолан го направил „Following“ во 1998 година со само 6.000 долари.
Двајцата се обединети од љубовта кон научната фантастика и склоноста кон раскажување приказни за човечкото сознание и границите на реалноста. Нивните визии го обликувале современиот начин на кој ги доживуваме одличните кинематографски приказни.
Филмот што ги поврзува е „2001: Вселенска одисеја“ на Стенли Кубрик – дело кое многумина го сметаат за едно од најважните во историјата на киното. Спилберг откри во документарецот „Приказната за научната фантастика на Џејмс Камерон“: „Тој филм имаше длабоко влијание врз мојот живот и секојдневието. Тоа беше прв пат да почувствувам како да имам религиозно искуство во кино. Го видов 18 пати во првите две години по неговото објавување, секогаш во кината“, пишува списанието Far Out.
Нолан изјави за Entertainment Weekly: „Почувствував неверојатно искуство на премин во друг свет. Овој свет не изгледаше лажен ниту за момент – имаше величествен, речиси надреален квалитет.“
Кјубриковата „Одисеја“ фасцинираше генерации режисери со својот филозофски пристап и визуелни иновации. Филмот од 1968 година беше револуционерен во прикажувањето на универзумот, еволуцијата и технологијата, а неговите специјални ефекти остануваат зачудувачки и денес.
Сцената на светлосниот тунел стана симбол на кинематографски трансценденција, додека темите за вештачката интелигенција и местото на човекот во универзумот остануваат релевантни и денес. За Спилберг и Нолан, 2001: Вселенска Одисеја е пример за филм кој не само што ја менува перцепцијата за жанрот, туку го менува и начинот на кој режисерот размислува за раскажувањето приказни.
Влијанието на ремек-делото на Кубрик е јасно видливо во нивните дела – во „Блиски средби од трет вид“ на Спилберг и во „Интерстелар“ на Нолан. И двајцата успеаја да го пренесат она што прво го почувствуваа кога го гледаа „2001: Вселенска одисеја“: чувството дека филмот може да биде духовно и интелектуално искуство.
За нив, делото не е само филм, туку доказ дека киното може да ги надмине границите на реалноста и да отвори простор на чисто, безвременско чудо.