Скандал во Шкотска – спорен е и Хемингвеј, имало „експлицитни сцени“

Едно од светските класици, ремек-делото на Ернест Хемингвеј „Старецот и морето“, е приказна за херојската борба на човекот против стихијата и неретко се толкува како метафора за животот, но денес е жртва на, во најмала рака, сомнителните морални стандарди.

За овој роман Хемингвеј во 1952 година освои „Пулицер“, а во 1954 година Нобелова награда, пишува „Дејли мејл“, а на студентите на Шкотскиот универзитет издадено им е предупредување дека овој класик содржи „експлицитни сцени на риболовство“.

Дополнителна иронија во овој случај е што тој регион од Обединетото Кралство е познат токму по рибарската индустрија, а низа филмски и телевизиски адаптации на романот од 1952 година означени се како соодветни за деца.

Мери Дирборн, авторка на книгата „Ернест Хемингвеј, биографија“, сериозно се изнервира поради оваа одлука.

„Ова е бесмиселно. Ме згрозува помислата дека студентите може да бидат поттикнати да се држат на страна од оваа книга. Светот е насилно место и контрапродуктивно е да се преправаме дека е поинаку. Голем дел од насилството во книгата е вкоренето во природниот свет. Тоа е закон на природата“, вели Дирборн.

Џереми Блек, професор по историја на Универзитетот Ексетер додаде:

„Ова е посебно глупаво со оглед на зависноста на стопанстовото на овој шкотски регион од индустриите како рибарство и земјоделство. Многу големи книжевни дела вклучуваат референци од земјоделство, риболов, китолов или лов. Сугерира ли факултетот сериозно дека на целата таа литература треба да се стави знак за предупредување“, се прашува Блек.

Предупредувањето за содржината откриено е во документи до кои дојде „Мејл он сандеј“ според Законот за слобода на информирање.

Но, тука не е крајот. Истиот универзитет, кој се состои од 13 истражувачки институции и факултети, издал предупредување за содржината и на други класици, наведува „Дејли мејл“.

Студентите кои ја проучуваат Хомеровата „Илијада“, напишана во 8 век пред нашата ера и „Беовулф“, од англиски писател напишана околу 1025 година, предупредени се дека делата содржат „сцени на насилни блиски борби“.

„Франкештајн“ на Мери Шели означен е дека содржи „насилно убиство и суровост“, а студентите кои ги проучуваат Шекспировите дела „Хамлет“ и „Ромео и Јулија“, се предупредени се дека претставите содржат сцени на „убоди, отрови и самоубиства“.

Портаролот на Универзитетот возврати со одговор дека овие предупредувања за содржината им овозможуваат на студентите да донесат „информирани одлуки“. Што значи тоа не е објаснето. Може ли „информирана одлука“ да биде, да речеме, некој студент по книжевност кој не е подготвен на такво „силно“ насилство да не прочита некои од најголемите дела на Вилијам Шекспир и да ја помине годината? Или можеби тоа значи дека мора пред читањето да испие средство за смирување или да помине пет, шест часа психотерапија…?