Шпанија во шампионски транс, нацијата ги слави „кралевите“
„Вечната слава“ на шпанските фудбалери наспроти англиската „трагедија“
Насловот во понеделникот „Марка“ ја сумираше делириозната радост што го дочека триумфот на Шпанија на ЕП 2024 претходната вечер, триумф што на земјата ѝ донесе рекордна четврта титула на Европското првенство за мажи.
„Somos los reyes de Europa!!!“ извика спортскиот весник – „Ние сме кралевите на Европа!!!“
Како што забележаа многу коментатори, тимот на Луис де ла Фуенте конечно, и недвосмислено, ја најде формата што ги поттикна нивните славни претходници до победа.
„La Roja повторно ја откри нишката на претставата што ја доведе до нејзините златни години“, напиша Давид Алварез во „Ел Паис“. „И не само тоа: откако повторно ја откри нишката, таа продолжи да се надоврзува на неа, со истиот извонреден талент, со порој енергија и со огромна вера која може да издржи секој момент на сомнеж или назадување. Работи, се спротивставува и убива – дури и да го загуби светилникот, Родри – играчот на турнирот, кој се повлече повреден само по 45 минути. И сето ова беше крунисано со вртоглавото темпо откриено во Ламине Јамал и Нико Вилијамс, кои се поставени во старата машинерија на контрола“.
Пишувајќи во „Ел Мундо“, Абрахам Ромеро забележа – како и другите – дека екипата на Герет Саутгејт била сеопфатно надиграна. „’Вечната слава’ беше наградата на Шпанија, додека онаа на Англија беше уште една горчлива ‘вечна трагедија’“. Последните 45 минути, рече Ромеро, го открија јазот меѓу двете страни.
„Почетокот на второто полувреме беше шекспирова трагедија“, напиша тој. „Англија, неспособна за ништо, попушти пред супериорната Шпанија и само некои немудри шпански одлуки избегнаа потонувањее. Повредата што ја претрпе шпанскиот кормилар, Родри, направи мала разлика: ѕвездите на Премиер лигатасе најдоа клекнати пред шпанската генерација која не се плаши од ништо“.
Хозе Самано на сличен начин се радуваше во „Ел Периодико“, спротивставувајќи ја шпанската „химна на фудбалот“ со „херметичка“ Англија.
„Шпанија го удри фудбалот во лицето на својот пронаоѓач и се искачи на евротронот по четврти пат – уникатен подвиг“, рече тој. „Никој немаше потреба да се покажува бидејќи ниту еден ривал немаше поголем шарм од тимот на Луис де ла Фуенте. Никогаш немало повеќе голгетерски шампион, ниту победник со седум последователни победи – четири од нив против светските шампиони.