Русија добива оружје од Ирак за да војува во Украина

Русија добива муниција и воен хардвер од Ирак за нејзините воена кампања во Украина со помош на иранските мрежи за шверц на оружје, според членовите на ирачките милиции поддржани од Иран и регионалните разузнавачки служби со познавање на процесот, пишува британски „Гардијан“.

РПГ и противтенковски ракети, како и бразилски дизајнирани системи за ракетни фрлачи, се испратени во Русија од Ирак, откако кампањата на Москва попушти во последниот месец, дознава „Гардијан“.

Ракетниот систем „Бавар 373“ од иранско производство, сличен на рускиот „С-300“, исто така ѝ е дониран на Москва од властите во Техеран, кои исто така и вратиле „С-300“, според извор кој помогнал во организирањето на транспортот.

Користењето на подземјето за трговија со оружје би сигнализирало драматично менување на руската стратегија, бидејќи Москва е принудена да се потпре на Иран, нејзиниот воен сојузник во Сирија, по новите санкции предизвикани од инвазијата на Украина.

Ирак беше е домаќин на американските и западните трупи од соборувањето на Садам Хусеин во 2003 година, а САД обучуваа и снабдуваа различни единици на ирачката армија и специјалните сили за одбрана на владата во Багдад од бунтовниците. По две децении војна, земјата е преплавена со оружје.

Голем дел од него премина легално во рацете на шиитските милиции поддржани од Иран, кои се противат на американското присуство во земјата, но од 2016 година официјално се инкорпорирани во ирачките вооружени сили како дел од борбата против Исламската држава.

Познати по нивната ефикасност во разбивањето на „калифатот“ на Исламска држава – и по нивниот брутален третман кон сунитските цивили – овие групи станаа моќни актери во безбедносниот естаблишмент на Ирак.

РПГ (ракетни гранати) и противтенковски проектили во сопственост на Хашд ал-Шааби, најмоќниот чадор на шиитската милиција, беа пренесени во Иран преку граничниот премин Саламја на 26 март, каде што беа примени од иранската војска и однесени во Русија по море, рече командант на огранокот на милицијата што го контролира преминот.

Хашд ал-Шааби, исто така, демонтирал и во делови испратил два бразилски дизајнирани ракетни системи „ Астрос II“, познати во Ирак како верзија „Саџил-60“ направена со лиценца, во Иран на 1 април, според извор од организацијата.

„Не ни е грижа каде оди тешкото оружје [бидејќи не ни треба во моментот]“, рече еден извор од Хашд ал Шаби. „Што и да е против САД нè прави среќни.

Три товарни брода – два со руско и еден со иранско знаме – го преминаа Каспиското Море од иранското пристаниште Бандар Анзали до Астрахан, руски град на делтата на Волга, во наведените временски рамки.

„Она што им треба на Русите во Украина во моментов се проектили. Тие бараат вештина за транспорт бидејќи се кревки и експлозивни, но ако сте посветени да го правите тоа, тоа е можно“, рече Јорук Ишик, експерт за поморски прашања од Истанбул. „Тоа, исто така, не е вид на активност што би била забележана од сателитски снимки, бидејќи тие можат да се транспортираат во големи кутии и редовни контејнери за испорака“.

Моханед Хејге Али, соработник во Центарот за Блискиот Исток Карнеги, рече: „Таков вид на софистицирано вооружување [системи за ракетни фрлачи] ќе направи голема разлика на теренот во Украина. Хашд ал-Шааби контролира голем дел од пограничниот регион со Иран, што би ја олеснило оваа трансакција“.

Опсежните економски санкции наметнати на Москва од западните земји по инвазијата на 24 февруари, вклучија и забрани за стоки со двојна употреба – предмети со цивилна и воена намена – како што се резервни делови за возила и одредени видови електроника и оптички уреди, како и предмети со очигледна воена употреба.

Наводно, руските производители се тешко погодени од новите ограничувања, при што Украина рече дека главната фабрика за оклопни возила во земјата, како и фабриката за трактори, останале без делови за производство и поправка на тенкови.

Ревидираните западни проценки се дека 29 од оригиналните руски тактички групи на баталјони сега се „борбени неефикасни“ од напаѓачките сили кои се проценуваат на 125 баталјони, или околу 75% од вкупната руска армија, во „специјалната воена операција“.