Кушнер: Еврејското страдање не смее да биде изговор за обесчовечување на други луѓе


Наградуваниот драмски писател и сценарист Тони Кушнер е збунет од контроверзноста околу изјавите на режисерот Џонатан Глејзер на доделувањето на наградите Оскар во 2024 година.Зборувајќи со водителката Алисон Каплан Сомер на подкастот на Хаарец, Кушнер го нарече говорот за Оскар на Глејзер „неоспорлив и непобитен“.

„Она што тој го зборуваше е толку едноставно: дека еврејството, еврејскиот идентитет, еврејската историја, историјата на холокаустот, историјата на еврејското страдање, не смеат да се користат во кампањата како изговор за проект за обесчовечување или колење на други луѓе. Ова е злоупотреба на она што значи да се биде Евреин и што значел Холокаустот. Тој го отфрла тоа. Кој не се согласува?“

Кушнер, еден од првите американски еврејски уметници од висок профил кој остро и јавно го критикуваше односот на Израел кон Палестинците, зборува на подкастот за војната во Газа, антисемитизмот во САД, актуелната продукција на „Ангели во Америка“ во Тел Авив, зошто верува дека Доналд Трамп и израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху „пијат од истиот патолошки бунар“ и неговите топли чувства кон Стивен Спилберг со кој соработувал во четири филмови. Еден од тие филмови – Минхен – е забележан по својата моментална важност, со оглед на неговата тема за крвавиот циклус на насилство меѓу Израел и палестинскиот тероризам.

Тој ги нарече настаните од 7 октомври „исцрпување“ и, како што поминаа месеците, тој е ужаснат од „незамисливите размери“ на бројот на цивилни жртви во Газа и резултатот од акциите на Израел кои, како што вели, „навистина изгледаат многу како етничко чистење“ и го објаснува нивото на „страст и бес“ во осудите за војната низ светот.

„Да ме прашавте, дури и на 7 октомври, дали Израел ќе дозволи 30.000 луѓе, многу од нив цивили, да бидат убиени од страна на ИДФ, јас би рекол не. Или за престојната глад, на која  предупредуваат ОН, би рекол не. Очигледно е дека окупацијата беше морална катастрофа за Израел и дека третманот на палестинскиот народ го наруши угледот на Израел од основањето на државата. Но, јас глупаво верував дека има граници“.

Иако е долгогодишен член на советодавниот одбор на екстремно левичарскиот про-БДС Еврејски глас за мир, Кушнер рече дека никогаш не учествувал во бојкотот на Израел како средство за протест. Во исто време, сепак, тој „никогаш не го осудил движењето БДС“ и ја смета равенката на ционизмот со колонијализмот и расизмот како „поедноставена“. Но, тој на подкастот признава дека, во текот на петте месеци што поминале од 7 октомври, „се приближил до идејата дека можеби е неопходен бојкот“. Во исто време, тој вели: “Не можам да го направам тоа. Не сакам да го направам тоа. Не можам да се одвојам од Израел на тој начин. Едноставно не се чувствувам добро”.

Кушнер верува дека извештаите за експлозивен раст на антисемитизмот во САД се претерани и ги отфрла извештаите за епидемија на еврејска омраза во американските кампуси, велејќи дека тоа ќестокоста со која се повикува за прекин на огнот не може да се поистоветува со антисемитизам.

„Имаше заеднички обид на десничарските американски Евреи да ја продадат идејата дека кампусите на американските колеџи се преплавени со вирулентни антисемити – професори и студенти и слично. Мислам дека ова е глупост. Не гледам докази за тоа“, рече тој. (Хаарец)