Британците чекаат да заврши карантинот за Џонсон да си ја среди косата

Премиерот на Велика Британија Борис Џонсон признава дека му е потребно шишање, но никој во Велика Британија не очекува дека ќе дојде крај на неговиот бушав и бунтовен имиџ кога англиските фризери ќе почнат со работа од идниот понеделник, по неколку месеци затвореност поради ковид мерките. Самиот Џонсон не се срами што ја користи косата како тактика на одвлекување на вниманието од тоа што се случува во земјата.

Паралелно со обидите на свршеницата Кери Симондс да ја скроти веселата фризура на Џонсон за време на локдаунот, премиерот призна дека повеќемесечните  ограничувања заради коронавирусот му создале потреба од професионалец.

„Ужасно многу ми треба фризер“, изјави тој минатиот месец.

Но, бушавиот хаос што стана политички бренд на премиерот, најверојатно нема да оди целосно во историјата. Маргарет Тачер имаше своја чанта, Черчил имаше пура, а Харолд Вилсон цевка. За Џонсон, луминозната бела разбушавена коса е прозорец кон тоа како тој сака да го гледаат дома и во странство, како и визуелна порака за  неговата безмилосна политичка амбиција.

Џонсон со децении се грижи за неа како за политичка трговска марка.

„Тој е кошмар за берберите“, рече сојузник на Џонсон. „Бидејќи второ шти прави откако ќе излезе од берберница е да ги стави рацете во неа и да ја изврти фризурата. Така што, колку и да се обидува берберот да го стилизира, изгледа како џогер “.

Рејчел Гибсон, историчар за коса и поранешна писателка во „Hairdresser’s Journal“, рече дека повеќето луѓе не можат „да изгледаат така“, а сепак да бидат сфатени сериозно.

„На повеќето работни места, не можете да се претставите толку разбушавено и сепак да ве сметаат за авторитет“, објасни таа.

Повеќето политичари сметаат дека педантниот изглед е клучен за обезбедување доверба на гласачкото тело и канцеларија на премиерот. Но, Џонсон создаде репутација на победник и покрај – или дури и како резултат на – промената на  политичките норми.

Развојот на дивиот изглед на Џонсон одеше заедно со неговиот подем како истакната јавна личност. Соња Пурнел, неговиот биограф, рече дека неговата коса била прилично „единствената уредна работа на него“ кога бил помлад. „Но, колку повеќе се искачуваше по скалилата на власта, толку поизмешана му беше косата“, објасни таа.

Косата брзо стана дел од брендот Џонсон бидејќи тој стана претпознатливо име во   домаќинствата со појавувањето во британските забавни ТВ-емисии „Имам новости за вас“ и „Топ Гир“.На беџовите за неговата кампања за реизбор за градоначалник на Лондон имаше прикажано силуета на неговата глава со назабен ореол на косата.

Гласачите го засакаа, гледајќи го како забавен и независен од конзервативната елита, и покрај неговото скапо воспитување во приватно училиште и солидното семејно ториевско  наследство (неговиот татко Стенли беше европратеник на Ториевците).

„Тој е најмилосрдната амбициозна личност што сум ја сретнал“, рече Пурнел. „Но, во Велика Британија не е толку добро да се биде толку отворено амбициозен“. Таа рече дека косата „ги разоружа луѓето“ кои поверуваа дека е забавен и расеан во однос на неговата амбиција, како „мамка“ или „маска“.

Самиот Џонсон не се срами што ја користи косата како тактика на одвлекување на вниманието – колку и да е неверојатно. Во интервју за весникот „Гардијан“ во 2014 година, тој одби да го открие режимот за нега на коса, инсистирајќи дека нема поим дури ни каков шампон користи.

„Сега сум толку кратковид, слеп сум!“ извика тој, изјавувајќи дека можеби утрово користел крем за акни или паста за заби.

„Искрено не можев да видам, но го ставив на главата и се чинеше дека функционира“.

Сигналот оди подлабоко од самото одвлекување на вниманието, според англиско-канадскиот антрополог Роберт Халпајк. Долгата или разбушавена коса симболизира избегнување на социјална контрола, тврди тој – посочувајќи дека избричените глави на монасите, војниците и осудениците покажуваат дека се потчинуваат на цврстата дисциплина, додека долгите коси на интелектуалците и бунтовниците се на спротивниот крај на спектарот.

„Долгата коса е често симбол да се биде на некој начин надвор од општеството, да се има помалку врска со него или да се биде помалку подложен на социјална контрола од просечниот граѓанин“, напиша тој.

Холпик смета дека косата на Џонсон  е „против конвенционалноста, но дава впечаток на искреност и автентичност“. Но, смета тој, премиерот е во привилегирана позиција кога станува збор за несогласување со нормите, затоа што „како член на наследната елита тој ја следи традицијата на ексцентричен аристократ, кој е доволно уверен во својата социјална позиција “. Со други зборови, Џонсон е премногу вешт за да не успее.

Гибсон, историчар за коса, рече дека во Британија белите мажи од повисоката класа се држат според различни стандарди од другите.

„Ознака на тие што припаѓаат на елитата е дека ние прифаќаме дека скоро не е важно што изгледаат така, затоа што претпоставуваме дека се подобри од нас“, објасни таа. Таа истакна дека Англичаните „сакаат ексцентричен карактер“ поради нивната единствена природа и поради одбивањето да се држат до правилата.