Војната како Битката на Нева, а Путин како Александар Невски – нов прирачник на Кремљ за медиумите

Кремљ им „препорачува“ на државните и провладините медиуми – како и на системските политичари – да повлечат паралели меѓу војната во Украина, покрстувањето на Русија и битката на Нева.

Тезите дека овие три настани се многу слични во суштина се содржани во два прирачници подготвени во јули од претседателската администрација на Руската Федерација. До двата прирачници пристап имал независниот медиум „Медуза“, кој сега работи од Летонија поради забраната од Москва.

Инвазијата на Украина во нив се објаснува со дејствијата на „колективниот Запад“, кој речиси илјада години ја напаѓа Русија со цел да ја подели и да ги искористи ресурсите на земјата, како и да ја уништи православната вера.

Борба против атеистите

Во уводот на последниот прирачник се вели:

„Покрстувањето стана основа за зајакнување и единство на руската држава во стотиците години што доаѓаа. Православната вера учи на сочувство, љубов кон ближниот и толеранција кон другите. Овие вредности ја формираа основата на руската цивилизација и ѝ дозволија на Русија да обедини стотици народи. Денес, претставниците на сите народи на Русија уште еднаш се собраа против атеистите и одбраната на традиционалните вредности и правото на нивните деца да живеат во согласност со нив“.

Исто така, се вели дека усвојувањето на православието помогнало да се обединат „расфрлените руски земји“ и да се создаде држава чијашто дефинирачка вредност била „толеранција“.

Документот потоа тврди дека, како и покрстување на Русија, војната во Украина ги поставува „државните темели“ на земјата – како и „темелите на развојот на Русија во наредните векови“. Авторите (тие не се наведени во документот) уверуваат дека тоа се должи на „собирањето на општеството“ околу армијата и на „стратешкиот курс на претседателот“. „Русија повторно стана способна да ја исполни својата мисија да ги заштити угнетените“, се вели во текстот.

Во исто време, на почетокот на војната, Кремљ предлага да се обвини „колективниот Запад“, кој е уверен во „сопствената ексклузивност“, како и „инфериорноста“ на православните. Авторите на прирачникот за обука „препорачуваат“ да зборуваат за причините за војната на следниов начин:

Една од целите на „специјалната операција“ во документот, како што цитира „Медуза“, е прогласена за „борба против атеистите“, кои во текстот се опишани како „силувачи, разбојници и убијци“, кои „не веруваат во ништо – и веруваат дека ова ги ослободува нив од какви било морални обврски кон другите луѓе“.

Кремљ предлага и украинската војска да се нарече таква – „безбожна“. Пропагандистите се поканети да кажат дека „жртвуваат и вршат ритуални убиства“, а исто така ги користат жените и децата како „човечки штитови“ (државните медиуми зборуваат за ова од почетокот на војната).

„За Укронацистите нема морал, тие не размислуваат во такви категории и се вистински атеисти. Тие не се плашат од казната божја за нивните ѕверства. Многумина од Укронацистите се отворени сатанисти и следбеници на мизантропски култови“, пишува во прирачникот.

Превентивен удар

Уште повеќе аналогии се наоѓаат во Кремљ меѓу војната во Украина и битката кај Нева. Овие тези се наведени во прирачникот на претседателската администрација, кој е подготвен на почетокот на јули (во средината на месецот традиционално се слави годишнината од битката што се случила во 1240 година). Битката на Нева главно се споменува во руските историски извори. Првите податоци за неа излегуваат дури сто години подоцна и не се знае дали таа е голема пресметка или само мала битка. Но таа е една од главните точки во митологијата за Новгородската Република.

Прво, авторите на документот објаснуваат дека „колективниот Запад“ се обидува да ја подели Русија многу векови. Прирачникот исто така објаснува што е „колективен Запад“. Според Кремљ, во различни периоди овој „колективен Запад“ бил: Тевтонскиот ред, Шведска, Комонвелтот, Наполеоновата империја, Третиот Рајх и НАТО.

Сите тие ја спроведуваа истата тактика – „народите што живеат во близина на нејзините граници“ да се свртат против Русија. Овде, авторите прават директна аналогија со „колективниот Запад“, кој ја „напумпа“ Украина со оружје и таму распореди „мрежа од биолаборатории“.

Меѓутоа, според прирачникот за обука, сите западни напади завршуваат на ист начин: „Општеството се обединува околу националниот лидер и, покажувајќи храброст и херојство на бојното поле, ги одбива напаѓачите“. Кремљ им „препорачува“ на провладините медиуми и системските политичари да забележат дека тоа наводно се случило и по победата во битката кај Нева и по почетокот на војната во Украина.

Едно од поглавјата на документот е насловено „Сила во вистината!“. Овие зборови му се припишуваат на Александар Невски, но хрониките велат дека принцот изговорил сосема поинаков израз пред битката: „Бог не е на власт, туку во вистината“.

„Зад руските војници се криеше вистина – тие го бранеа својот дом и затоа победата не можеше а да не биде наша“, пишуваат авторите на документот. Ставовите за „специјалната операција“ не кажуваат ништо за заштита на куќата, но се споменува дека и руските војници се „уверени дека се во право, бидејќи ја продолжуваат работата на нивните дедовци и прадедовци – завршуваат со нацизмот“.

Кремљ забележува дека сега Западот (како и досега) сака да ја уништи Русија заради ресурсите што ѝ се потребни. Но, самите овие ресурси се променети, забележуваат авторите на прирачникот. Ако порано тоа беше самото население, сега на Запад му требаат минерали:

Потрошувачкото општество кое се разви на Запад бара многу ресурси. Западот остана без сопствени ресурси пред неколку века. Ова беше причина за колонијализмот и неоколонијализмот. Западот директно вели дека Русија има премногу ресурси за една земја и затоа мора да се подели.

Со сите овие аргументи, пропагандистите треба да ги наведат читателите и гледачите до тезата дека војната во Украина е „превентивен удар“. Оваа теза веќе ја користеа и провладините медиуми и самиот Путин.

„Раководството на Русија и лично Владимир Путин не дозволија напад врз Русија. Беше одлучено да се започне СВО [специјална воена операција], што овозможи да се избегне повторување на 22 јуни 1941 година, со инвазијата на нацистичките трупи на територијата на Русија“, тие ги споредуваат акциите на Кремљ и советскиот раководство.

Според два извори на „Медуза“ блиски до претседателската администрација, Кремљ сега се обидува да најде „модели“ кои би можеле да им ги објаснат на Русите причините и целите за инвазијата на Украина. „Колку подолго трае операцијата, толку повеќе луѓето ќе имаат прашања: зошто воопшто се случува ова? Кои се целите?“, објаснува еден од соговорниците на Медуза.

Прирачниците поврзани со историјата се еден од обидите за такво објаснување.