Нуриел Рубини со четири сценарија за иднината на светската економија, предупредува на „стапица на долгови“

Ако ги земеме денешните високи нивоа на долг, ризиците на страната на понудата и ултра-лабавата монетарна и фискална политика, сценариото за иднината на економиите што ги фаворизира финансиските пазари може само да се покаже како сон. На среден рок, разните постојани негативни шокови на понудата може да ја претворат денешната стагфлација во тежок случај, пишува економистот Нуриел Рубини, познат и како Dr. Doom (д-р Пропаст), во својата колумна за Проџект синдикејт.
Како ќе се развива глобалната економија и пазарот во текот на следната година? Економистот Нуриел Рубини, во неговата последна колумна претставува 4 можни сценарија што би можеле да се развијат од моменталната ситуација, која тој ја оценува и ја нарекува „блага стагфлација“, пренесува Блиц.
Заздравувањето во првата половина на 2021 година го отвори патот за значително помал економски раст и скок на инфлацијата на нивоа значително повисоки од планираните 2 отсто од централните банки. Можеме да им се заблагодариме на последиците од ширењето на варијантата делта, проблемите во синџирите на снабдување и на пазарот на трудот, недостигот на материјали, финални производи и работна сила.
Приносите на обврзниците опаднаа во последните месеци, а неодамнешната корекција на берзата беше скромна досега, што ја одразува надежта дека благата стагфлација ќе се покаже привремена.
Четирите сценарија зависат од тоа дали растот ќе се забрза или ќе забави, и дали инфлацијата ќе остане на повисоко ниво или ќе забави.
Првото сценарио „Златокоса“
Аналитичарите на Волстрит и повеќето политичари предвидуваат сценарио познато како „Златокоса“, кое предвидува силен раст со инфлација од 2 отсто. Во ова сценарио, неодамнешната стагфлација е последица на делта варијантата на корона вирусот. Кога делта варијантата на вирусот ќе исчезне, со него ќе исчезнат и проблемите во снабдувањето, а растот ќе се забрза додека инфлацијата се намалува.
Второ сценарио
Второто сценарио вклучува „прегревање“. Во овој случај, растот ќе се забрза и понудата ќе биде исчистена од „чеповите“, но инфлацијата ќе остане на високо ниво и ќе излезе дека е трајна. Со непотрошени заштеди и голема побарувачка, лабавата монетарна и фискална политика нема да успее дополнително да ја зголеми агрегатната побарувачка. Ова би резултирало со раст придружен со постојана инфлација и со тоа верувањето на централните банки дека растот на цените е привремен ќе биде побиено.
Третото сценарио
Третото сценарио е моменталната стагфлација, со висока инфлација и многу помал и побавен раст на среден рок. Во овој случај, инфлацијата ќе продолжи да се поттикнува со лабава монетарна, кредитна и фискална политика. Централните банки, фатени во стапицата на долговите, ќе се мачат да ја нормализираат инфлацијата без да предизвикаат крах на финансискиот пазар.
Покрај тоа, среднорочните шокови во снабдувањето дополнително ќе го забават растот и ќе ги зголемат производствените цени, со што ќе се зголемат инфлаторните притисоци. Таквите шокови можат да бидат предизвикани од деглобализацијата, пораст на протекционизмот, балканизација на глобалните синџири на снабдување, растечката просечна возраст во развиените земји, кинеско-американската поделба, ефектите од климатските промени, пандемијата, сајбер-војните и реакциите на растечката нееднаквост.
Четвртото сценарио
Четвртото сценарио претпоставува забавување на растот. Послабата агрегатна побарувачка ќе испадне дека не е минлива работа, туку мрачна нова нормалност, особено ако пакетите помош се повлечат прерано. Во тој случај, помалата побарувачка и побавниот раст би резултирале со пониска инфлација, вредноста на акциите би одразувала помали шанси за раст, а приносите на обврзниците би паднале уште подлабоко.
Кое од сценаријата е најизвесно?
Додека аналитичарите и владите го „туркаат“ сценариото „Златокоса“, според Рубини ќе излезе дека станува збор за „прегревање“. Ако го земеме предвид сегашниот контекст, лабава монетарна, фискална и кредитна политика, постепеното исчезнување на делта варијантата на вирусот и проблемите во синџирите на снабдување би го прегреале растот и централните банки би биле оставени во сендвич помеѓу стапицата на долгот и трајната висока инфлација.
На среден рок, бидејќи понудата на стоки ќе се судира со негативни шокови, може да завршиме во многу полошо сценарио. Тоа е целосна стагфлација со многу пониска стапка на раст и висока стапка на инфлација.