Научниците тврдат дека универзумот е стар 26,7 милијарди години, двапати постар отколку што се мислеше

Астрофизичарот и професор од Универзитетот во Отава, Раџендра Гупта, водеше студија која заклучи дека универзумот е наводно стар 26,7 милијарди години. Овој нов заклучок ја удвојува проценетата старост на универзумот.

Студијата, објавена минатата недела во рецензираното научно списание Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, наведува дека универзумот е двојно постар од моментално проценето.

„Нашиот новоразвиен модел го продолжува времето на формирање на галаксијата за неколку милијарди години, со што универзумот е стар 26,7 милијарди години, а не 13,7 како што беше претходно проценето“, рече проф. Раџендра Гупта, главен истражувач на студијата.

Претходната проценка беше направена пред две години користејќи го Ламбда-CDM, кој е модел на случајност, кој се користи во космологијата за да се означи најчесто користениот космолошки модел.

Астрофизичарите се обидоа да пресметаат колку долго постои универзумот со мерење на времето од Големата експлозија и проценување на најстарите ѕвезди со високи црвени поместувања од светлината што доаѓа од другите галаксии. Она што ги збунува истражувачите се древните ѕвезди кои се наводно постари од проценетата старост на универзумот, како и откривањето на раните галаксии кои постојат 300 милиони години по Големата експлозија. Овие откритија беа овозможени со вселенскиот телескоп Џејмс Веб.

Во самата студија, истражувачите развија хибридни модели кои го инкорпорираат концептот на уморна светлина во универзумот што се шири, теорија развиена од швајцарскиот астроном од 20 век Фриц Цвики. Теоријата предлага дека црвените поместувања на светлината што доаѓаат од други галаксии се должат на губењето на енергијата на фотонот на космички растојанија.

Гупта откри дека поместувањето на црвено е хибриден феномен. Понатаму, Цвики, исто така, го воведе концептот на споени константи, кои управуваат со интеракцијата помеѓу честичките и нивната еволуција во форма на рани галаксии забележани од телескопот при високи црвени поместувања, кои можат да се прошират до неколку милијарди години, наспроти неколку стотици милиони.