Фронтотемпорална деменција: Симптомите на болеста со која се бори Брус Вилис
Семејството на Брус Вилис објави дека актерот се бори со фронтотемпорална деменција.
Фронтотемпорална деменција, ФТД, е термин за група на мозочни нарушувања кои првенствено влијаат на фронталниот и темпоралниот лобус на мозокот. Овие области на мозокот главно се поврзани со личноста, однесувањето и јазикот. Оваа болест се јавува во раните години од 55 до 65 години и подеднакво ги погодува и мажите и жените.
ФТД влијае на однесувањето и обично јазичната функција повеќе, а меморијата помалку од Алцхајмеровата болест. Апстрактното размислување и вниманието се нарушени, одговорите се неорганизирани. Ориентацијата е зачувана, но меморијата е оштетена.
Симптоми и знаци
ФТД влијае на личноста, однесувањето и обично јазичната функција (синтакса и флуентност) повеќе, а меморијата помалку од Алцхајмеровата болест. Апстрактното размислување и вниманието (одржување и пренасочување) се оштетени; одговорите се неорганизирани. Ориентацијата е зачувана, но потсетувањето може да биде нарушено. Најмногу се зачувани моторичките вештини. Пациентите имаат потешкотии да ги завршат задачите по одреден редослед, иако видно-просторните и конструктивните задачи се помалку засегнати.
Знаците на оштетување на фронталниот лобус (рефлекс на фаќање, рефлекс на цицање, туткање усни и палмоментални рефлекси) се појавуваат доцна во болеста, но се јавуваат и кај други деменции. Некои пациенти развиваат болест на моторните неврони со мускулна атрофија, слабост, тешкотии при џвакање и зголемен ризик од аспирациона пневмонија и рана смрт.
Фронтален облик на ФТД: Социјалното однесување и личноста се менуваат. Пациентите стануваат импулсивни и ги губат своите социјални инхибиции (на пр. можат да крадат во продавница); ја занемаруваат личната хигиена. Некои имаат Кливер-Бајсов синдром, кој вклучува емоционално затапување, хиперсексуалност, хипероралитет (на пример, булимија, цицање) и визуелна агнозија. Се појавува недоследност (губење на концентрација) и ментална ригидност. Однесувањето станува повторувачко и стереотипно (на пр. пациентите може да пешачат до истото место секој ден). Јазичното изразување е намалено; ехолалија, се појавува упорност (неприфатливо повторување на одговорите.
Примарна прогресивна афазија: Јазичната функција опаѓа поради асиметрична атрофија. Повеќето пациенти имаат потешкотии да најдат зборови. Вниманието (на пр. способноста за повторување на низа од броеви) може значително да се наруши. Многу пациенти имаат афазија со намалена флуентност и тешкотии во разбирањето на јазикот; вообичаени се и почетните колебања во говорот. Кај некои пациенти, афазијата е единствениот симптом за ≥10 години; во други, глобалните дефицити се развиваат во рок од неколку години.
Семантичката деменција е тип на примарна прогресивна афазија. Кога левата половина од мозокот е најмногу погодена, способноста за разбирање зборови постепено се губи. Говорот е течен, но нема смисла. Кога најмногу е зафатена десната половина од мозокот, пациентите имаат прогресивна аномија (неспособност да именуваат предмети) и прозопагнозија (неспособност да препознаваат пријателски лица).